Το δρόμο είχαν ανοίξει την τελευταία διετία, μεταξύ άλλων, ο πολυπράγμων (και ιδιοκτήτης της Tσέλσι) Ρώσος επιχειρηματίας, Ρόμαν Αμπράμοβιτς, ο Σουηδός ιδρυτής της αλυσίδας ρούχων H&M, Στέφαν Πέρσον και ο Βρετανός σκηνοθέτης (και …σύντροφος της Μαντόνα για ένα φεγγάρι) Γκάι Ρίτσι.
Όμως, το τελευταίο και πλέον ηχηρό «χτύπημα» ήρθε από τον Τζέιμς Ντάισον, ιδιοκτήτη της ομώνυμης εταιρείας ηλεκτρικών ειδών, μια από τις πολλές ευρεσιτεχνίες της οποίας ήταν το λανσάρισμα της πρώτης ηλεκτρικής σκούπας χωρίς εσωτερική σακούλα.
Αυτή και άλλες πρωτοποριακές πατέντες, επέτρεψαν στο Βρετανό βιομήχανο να αποκτήσει σταδιακά μια περιουσία 2,65 δισ. λιρών, ένα …μικρό μέρος της οποίας, δηλαδή 150 εκατ. λίρες ξόδεψε πριν από μερικές εβδομάδες για να αγοράσει 170.000 στρέμματα καλλιεργήσιμης γης στην περιοχή του Λίνκολνσαϊρ.
Δεν ήταν, βεβαίως, η πρώτη φορά που το όνομα του Ντάισον είχε αναμιχθεί στα του πρωτογενούς τομέα. Πριν λίγους μήνες, ο επιχειρηματίας είχε ανακοινώσει την πρόθεσή του να δημιουργήσει σε μια άλλη περιοχή της χώρας μια γαλακτοβιομηχανία- μαμούθ με το όνομα Nocton Dairy. Το πρότζεκτ, όμως, έμεινε στα χαρτιά μετά τις ενστάσεις που εξέφρασαν περιβαλλοντικά γκρουπ και οργανώσεις για την προστασία των ζώων.
Ωστόσο, η τελευταία του κίνηση ήταν αυτό ακριβώς που χρειαζόταν το βρετανικό «χρηματιστήριο αγροτικής γης» για να ανακάμψει: Σύμφωνα με τον οίκο Knight Frank και ύστερα από δύο τρίμηνα πτώσης, στο διάστημα Ιανουαρίου-Μαρτίου 2013, η μέση τιμή της αγροτικής γης αυξήθηκε κατά 1,5% στα επίπεδα-ρεκόρ των 637 λιρών το στρέμμα, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις καταγράφηκαν και αγοραπωλησίες όπου το αντίτιμο ξεπέρασε τις 1.000 λίρες το στρέμμα.
«Η αγροτική γη εξακολουθεί να έχει σημαντικό ρόλο στα επενδυτικά χαρτοφυλάκια», σχολιάζει ο Π. Ρέινχαμ, αναλυτής της Knight Frank και συμπληρώνει: «Ακόμα και αν οι μετοχές φαίνεται να προσφέρουν αυτή τη στιγμή μεγαλύτερες αποδόσεις, οι ισορροπίες στις χρηματαγορές εξακολουθούν να είναι ευαίσθητες. Η γη προσφέρει κάτι πολύ πιο απτό και σταθερό, χωρίς να αποκλείεται η προοπτική ακόμα μεγαλύτερων κερδών στο βραχυπρόθεσμο μέλλον.»
Πράγματι, μια πιο διαχρονική ματιά επιβεβαιώνει αυτές τις εκτιμήσεις: Μεταξύ 2002 και 2012 οι τιμές των αγροτικών γαιών στη χώρα εκτοξεύτηκαν κατά 202%, ξεπερνώντας ακόμα και την αύξηση που καταγράφηκε στις «καλές» περιοχές του Λονδίνου (131%). Ακόμα πιο εντυπωσιακή είναι η σύγκριση μεταξύ των τιμών του 1952 (5,2 λίρες το στρέμμα) και του 2012 (607 λίρες το στρέμμα).
Εκτός από τις μελλοντικές αποδόσεις, βέβαια, και τα μεγαλεπήβολα επιχειρηματικά σχέδια (για την παραγωγή γαλακτοκομικών και άλλων τροφίμων), η αγροτική γη στη Γηραιά Αλβιώνα είναι ελκυστική και λόγω των σημαντικών φοροαπαλλαγών που απολαμβάνει καθώς, σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να απαλλαχτεί ακόμα και 100% από συγκεκριμένους φόρους, όπως ο φόρος μεταβίβασης και κληρονομιάς.
Χάνουν έδαφοςοι καλλιεργητές
Πάντως για τους επαγγελματίες αγρότες η νέα αυτή «μόδα» δεν έρχεται χωρίς κινδύνους.
Σύμφωνα με τον Mαρκ Μακάντριου της Strutt and Parker, «είναι σαν να γυρίζουμε 200 χρόνια πίσω, όταν η γη ανήκε σε πλούσιους μεγαλοκτηματίες». Ή, όπως το θέτει, ένας Άγγλος πατατοκαλλιεργητής στους Times, «οι κινήσεις αυτές μπορούν να θέσουν εκτός μάχης τους πραγματικούς, επαγγελματίες αγρότες που δεν μπορούν να ανταγωνιστούν σε ρευστότητα και προσφερόμενο τίμημα τους κροίσους».
