Ενδεικτικά, αναµένεται µείωση 35% στην παραγωγή ελαιολάδου, 15% στην παραγωγή κρασιού, 4% στο σκληρό σιτάρι, ενώ µειώσεις παρατηρούνται και στον όγκο των παραγόµενων φρούτων και λαχανικών.
Τα παραπάνω προκύπτουν από ανάλυση της ένωσης Ιταλών αγροτών Coldiretti, η οποία παρουσιάστηκε µε την ευκαιρία της Ηµέρας των Ευχαριστιών. Σύµφωνα µε την Ένωση οι ζηµιές υπολογίζονται σε 2,5 δισεκατοµµύρια ευρώ λόγω µείωσης της παραγωγής, δαπανών για την στήριξη των καλλιεργειών και λόγω στρεβλώσεων στην κατανάλωση.
Η χρονιά – σύµφωνα µε την ανάλυση – θα είναι πιθανότατα η πιο φτωχή από το 1950, µε την παραγωγή κρασιού να αναµένεται να φτάσει τα 41 εκατ. εκατόλιτρα. Μάλιστα, η Γαλλία µε 44 εκατ. εκατόλιτρα, αναµένεται να περάσει µπροστά φέτος και να γίνει η πρώτη οινοπαραγωγός χώρα παγκοσµίως
Η κατάσταση στο ελαιόλαδο είναι ακόµη πιο σοβαρή. Σύµφωνα µε το ∆ιεθνές Συµβούλιο Ελαιολάδου (COI), η παγκόσµια παραγωγή θα εµφανίσει πτώση µέχρι και 19%, στους 2,56 εκατ. τόνους. Παρά τη µεγάλη πτώση στην παραγωγής της, η Ισπανία παραµένει πρώτη ελαιοπαραγωγός χώρα στον κόσµο, ενώ η δεύτερη θέση της Ιταλίας απειλείται από την Ελλάδα, αφού η παραγωγή της έχει καταρρεύσει στους 300.000 τόνους
Η ανάλυση της αγροτικής ένωσης τονίζει τον τοµέα ζυµαρικών, λόγω της υπερβολικής εξάρτησης του από τις εισαγωγές σιταριού από άλλες χώρες. Η Ιταλία εισάγει περίπου το 40% των αναγκών της σε σκληρό σιτάρι. Η πτώση στην παραγωγή της Ιταλίας εκτιµάται σε 4%, ενώ η αντίστοιχή της ΕΕ εκτιµάται σε 10% και αυτή του Καναδά (ο µεγαλύτερος προµηθευτής σκληρού σταριού της Ιταλίας) σε 27%. Το ελληνικό σκληρό σιτάρι είναι λοιπόν ευνοηµένο από τις αυξηµένες τιµές που επικρατούν φέτος, οι οποίες οφείλονται στην έλλειψη προσφοράς που υπάρχει διεθνώς
«Λόγω λάθος σχεδιασµού τα τελευταία 20 χρόνια έχουµε χάσει το 15% των αγροτικών γαιών µας, περίπου 2,15 εκατ. εκτάρια, τα οποία έχουν εγκαταλειφθεί ή έχουν κτιστεί», τονίζει ο πρόεδρος της Coldiretti, Ροµπέρτο Μονκάλβο .
Η κακοτοπιά των Ιταλών είναι ευκαιρία για την Ελλάδα Οι επιπτώσεις της µείωσης στην παραγωγή είναι σηµαντικές για τους Ιταλούς, οι οποίοι είναι οι µεγαλύτεροι καταναλωτές ζυµαρικών στον κόσµο, µε µέσο όρο κατανάλωσης 26 κιλά κατά έτος, τρεις φορές περισσότερο από τη µέση κατανάλωση στην Ελλάδα. Επίσης, οι Ιταλοί αγοράζουν ποσότητες – ρεκόρ κρασιού (38 λίτρα ανά άτοµο και έτος) και ελαιολάδου (12 κιλά ανά άτοµο και έτος)
Η κακοτυχία των Ιταλών από την άλλη, δίνει αβάντζο στη χώρα µας να προωθήσει τα δικά της προϊόντα στις διεθνείς αγορές, υπό καλύτερους όρους. Η ευκαιρία αυτή, παρόλο που φαίνεται να αφορά µόνο τη φετινή χρονιά, µπορεί να δώσει ώθηση στις εξαγωγές µας και µακροπρόθεσµα. Εάν καταφέρουµε να συνάψουµε επιτυχείς συµφωνίες µε ξένους εισαγωγείς, τότε θα φανεί η ανώτερη ποιότητα των ελληνικών προϊόντων και µπορεί οι εµπορικοί δεσµοί να κρατήσουν παραπάνω από έναν χρόνο
Για να γίνει αυτό, βέβαια, θα πρέπει να ξεπεραστούν κάποιες εγγενείς ελληνικές παθογένειες, όπως για παράδειγµα η “παραχώρηση” του ελληνικού ελαιολάδου σε Ιταλούς εµπόρους σε χαµηλές τιµές και η µεταπώληση του ως Ιταλικό
Τα παραπάνω προκύπτουν από ανάλυση της ένωσης Ιταλών αγροτών Coldiretti, η οποία παρουσιάστηκε µε την ευκαιρία της Ηµέρας των Ευχαριστιών. Σύµφωνα µε την Ένωση οι ζηµιές υπολογίζονται σε 2,5 δισεκατοµµύρια ευρώ λόγω µείωσης της παραγωγής, δαπανών για την στήριξη των καλλιεργειών και λόγω στρεβλώσεων στην κατανάλωση.
Η χρονιά – σύµφωνα µε την ανάλυση – θα είναι πιθανότατα η πιο φτωχή από το 1950, µε την παραγωγή κρασιού να αναµένεται να φτάσει τα 41 εκατ. εκατόλιτρα. Μάλιστα, η Γαλλία µε 44 εκατ. εκατόλιτρα, αναµένεται να περάσει µπροστά φέτος και να γίνει η πρώτη οινοπαραγωγός χώρα παγκοσµίως
Η κατάσταση στο ελαιόλαδο είναι ακόµη πιο σοβαρή. Σύµφωνα µε το ∆ιεθνές Συµβούλιο Ελαιολάδου (COI), η παγκόσµια παραγωγή θα εµφανίσει πτώση µέχρι και 19%, στους 2,56 εκατ. τόνους. Παρά τη µεγάλη πτώση στην παραγωγής της, η Ισπανία παραµένει πρώτη ελαιοπαραγωγός χώρα στον κόσµο, ενώ η δεύτερη θέση της Ιταλίας απειλείται από την Ελλάδα, αφού η παραγωγή της έχει καταρρεύσει στους 300.000 τόνους
Η ανάλυση της αγροτικής ένωσης τονίζει τον τοµέα ζυµαρικών, λόγω της υπερβολικής εξάρτησης του από τις εισαγωγές σιταριού από άλλες χώρες. Η Ιταλία εισάγει περίπου το 40% των αναγκών της σε σκληρό σιτάρι. Η πτώση στην παραγωγή της Ιταλίας εκτιµάται σε 4%, ενώ η αντίστοιχή της ΕΕ εκτιµάται σε 10% και αυτή του Καναδά (ο µεγαλύτερος προµηθευτής σκληρού σταριού της Ιταλίας) σε 27%. Το ελληνικό σκληρό σιτάρι είναι λοιπόν ευνοηµένο από τις αυξηµένες τιµές που επικρατούν φέτος, οι οποίες οφείλονται στην έλλειψη προσφοράς που υπάρχει διεθνώς
«Λόγω λάθος σχεδιασµού τα τελευταία 20 χρόνια έχουµε χάσει το 15% των αγροτικών γαιών µας, περίπου 2,15 εκατ. εκτάρια, τα οποία έχουν εγκαταλειφθεί ή έχουν κτιστεί», τονίζει ο πρόεδρος της Coldiretti, Ροµπέρτο Μονκάλβο .
Η κακοτυχία των Ιταλών από την άλλη, δίνει αβάντζο στη χώρα µας να προωθήσει τα δικά της προϊόντα στις διεθνείς αγορές, υπό καλύτερους όρους. Η ευκαιρία αυτή, παρόλο που φαίνεται να αφορά µόνο τη φετινή χρονιά, µπορεί να δώσει ώθηση στις εξαγωγές µας και µακροπρόθεσµα. Εάν καταφέρουµε να συνάψουµε επιτυχείς συµφωνίες µε ξένους εισαγωγείς, τότε θα φανεί η ανώτερη ποιότητα των ελληνικών προϊόντων και µπορεί οι εµπορικοί δεσµοί να κρατήσουν παραπάνω από έναν χρόνο
Για να γίνει αυτό, βέβαια, θα πρέπει να ξεπεραστούν κάποιες εγγενείς ελληνικές παθογένειες, όπως για παράδειγµα η “παραχώρηση” του ελληνικού ελαιολάδου σε Ιταλούς εµπόρους σε χαµηλές τιµές και η µεταπώληση του ως Ιταλικό
