Για την Ελλάδα, μετά την σταθερή τιμή των 2,51 ευρώ το κιλό έως τον Ιούλιο και τον Αύγουστο του 2014, οι τιμές παραγωγού στην Ελλάδα ανέβηκαν για αρκετές εβδομάδες. Στη συνέχεια μειώθηκαν στις αρχές του Οκτωβρίου μόνο για να κορυφωθούν τους επόμενους δύο μήνες. Στο τέλος του Δεκεμβρίου 2014, ανήλθαν σε 2,91 ευρώ το κιλό, δείχνοντας έτσι 18% ανάπτυξη σε σχέση με την ίδια περίοδο του καλλιεργητικού έτους 2012/13.
Στην Ισπανία, τον Ιούνιο του 2014, οι τιμές παραγωγού άρχισαν να αυξάνονται συνεχώς. Τον Οκτώβριο, η αγορά φάνηκε να ψάχνει για ισορροπία και οι τιμές μειώθηκαν, αλλά τους επόμενους δύο μήνες άλλαξαν κατεύθυνση, φθάνοντας τα 3.12 ευρώ το κιλό μέχρι το τέλος του Δεκεμβρίου. Αυτό είναι το υψηλότερο επίπεδο, στην υπό εξέταση περίοδο, και είναι 55% υψηλότερο από ό, τι πριν από ένα χρόνο και 59% υψηλότερο από τη χαμηλή καταγραφή του Μαΐου 2014 ( 1,96 ευρώ το κιλό).
Τους τελευταίους μήνες, οι τιμές παραγωγού στην Ιταλία ήταν σε μια πολύ σαφή ανοδική τάση. Κατά τη διάρκεια της εβδομάδας 10-16 Νοεμβρίου 2014, έφθασαν στο υψηλότερο επίπεδο τόσο της υπό εξέταση περιόδου όσο και της τελευταίας δεκαετίας, αγγίζοντας τα 6,79 ευρώ το κιλό. Αυτή η αύξηση τιμών ήταν πιθανώς αποτέλεσμα των προβλέψεων μιας χαμηλότερης από το συνηθισμένα συγκομιδής. Όπως σημειώνει το ΔΣΕ δεν γνωρίζει τον όγκο του προϊόντος που πωλήθηκε σε αυτές τις τιμές. Μετά από μια μικρή βουτιά στην προτελευταία εβδομάδα του Δεκεμβρίου, οι τιμές επανήλθαν προς τα πάνω φθάνοντας τα 5,55 ευρώ το κιλό στα τέλη του Δεκεμβρίου 2014, γεγονός που ισοδυναμεί με αύξηση της τάξης του 109% σε σχέση με ένα χρόνο νωρίτερα και 110% σε σύγκριση με το χαμηλό που καταγράφηκε τη δεύτερη εβδομάδα του Δεκεμβρίου 2013 (2,64 ευρώ το κιλό).
Στην Τυνησία, στο τέλος του Οκτωβρίου του 2013, οι παραγωγοί πληρώθηκαν 2,53 ευρώ το κιλό για το εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο τους. Οι τιμές στη συνέχεια άρχισαν να κινούνται προς τα κάτω μέχρι τα τέλη Δεκεμβρίου του 2013, όταν σταθεροποιήθηκαν μετά από κάποιες διακυμάνσεις. Μέχρι το τέλος του Δεκέμβρη 2014 ήταν στα 2,73 ευρώ το κιλό. (+22% σε σύγκριση με ένα χρόνο νωρίτερα) και έχουν παραμείνει σε αυτό το επίπεδο για τις τελευταίες δύο εβδομάδες.
Οι τιμές παραγωγού για εξευγενισμένο ελαιόλαδο είχαν παρόμοια ανοδική κατεύθυνση στην Ισπανία και την Ιταλία από τον Ιούνιο του 2014. Στην Ισπανία βυθίστηκαν ελαφρώς τις δύο τελευταίες εβδομάδες του Σεπτεμβρίου του 2014, στη συνέχεια ανέβηκαν και πάλι μόνο για να μειωθούν ελαφρά στα 2,66 ευρώ το κιλό μέχρι το τέλος του Δεκεμβρίου 2014. Παρά τη βουτιά, αυτό το επίπεδο τιμών είναι 41% υψηλότερο σε σχέση με την ίδια περίοδο του 2012/13. Στην Ιταλία, ενώ οι τιμές κινούνται παράλληλα με αυτές της Ισπανίας, κορυφώθηκαν την τρίτη εβδομάδα του Ιανουαρίου 2014 (2,83ευρώ το κιλό ). Στο τέλος του Δεκεμβρίου, οι τιμές τριγυρίζουν τα 2,75 ευρώ το κιλό, γεγονός που μεταφράζεται από περίοδο- σε περίοδο σε αύξηση 27% αποκαθιστώντας τις ιταλικές τιμές στη συνήθη θέση τους πάνω από τις ισπανικές. Για την Ελλάδα δεν υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία τιμών για αυτήν την κατηγορία προϊόντων.
Στο τέλος του Δεκεμβρίου 2014, η τιμή του εξευγενισμένου και του εξαιρετικά παρθένου ελαιολάδου στην Ισπανία διέφερε από 0,46 λεπτά με €2,66 ευρώ το κιλό στην τιμή καταβολής για την πρώτη κατηγορία και 3,12 ευρώ το κιλό για τη δεύτερη. Στην Ιταλία, η διαφορά στην τιμή μεταξύ των δύο κατηγοριών είναι αρκετά πολύ ευρύτερη από ό, τι στην Ισπανία (2,80 ευρώ το κιλό).
Κατά το κλείσιμο του καλλιεργητικού έτους 2013/14 οι εισαγωγές στις ΗΠΑ ανήλθαν σε 312. 557,80 τόνους και ήταν 5% υψηλότερες από ό, τι το 2012/13.
Οι χώρες της ΕΕ κατέγραψαν κέρδη 15 σημείων στο μερίδιό τους επί του συνόλου των ΗΠΑ, τα οποία ανέβηκαν από 71% το 2012/13 σε 86% το 2013/2014 εξ αιτίας της υψηλής παραγωγής στην Ισπανία.
Υπολογίζοντας το 44% του συνόλου των εισαγωγών των ΗΠΑ, η Ιταλία εξακολουθεί να είναι κύριος προμηθευτής αν και έχει χάσει έδαφος σε όγκο και σε ποσοστιαίους όρους
Η Ισπανία βρίσκεται στη δεύτερη θέση (40%) και όπως προαναφέρθηκε οι ισπανικές εξαγωγές προς τις ΗΠΑ αυξήθηκαν, κατά 111% σε όγκο και κατά 20 πόντους σε ποσοστιαίες μονάδες.
Η Ελλάδα, από την άλλη πλευρά, είχε μια κακή συγκομιδή το 2013/14 ως εκ τούτου, το μερίδιο αγοράς της μειώθηκε κατά 0,7 ποσοστιαίες μονάδες συγκριτικά με το 2012/13 και βρίσκεται σε πολύ χαμηλό επίπεδο του 1,8%.
Με βάση τον όγκο, η Τυνησία είναι ο τρίτος μεγαλύτερος προμηθευτής της αγοράς των ΗΠΑ, αν και με μόνο 5% μερίδιο το 2013/14 (7 μονάδες κάτω του 2012/13) λόγω της μικρής της συγκομιδής.
Η Αργεντινή είναι δίπλα στην τέταρτη θέση (2,8%), ακολουθούμενη από την Τουρκία και τη Χιλή, οι οποίες μαζί με τις άλλες χώρες συνθέτουν το υπόλοιπο των εισαγωγών στις ΗΠΑ.
Από τον Ιούλιο του 2013, η Υπηρεσία Εξωτερικών του Υπουργείου Γεωργίας των Ηνωμένων Πολιτειών έχει χρησιμοποιήσει μια νέα τελωνειακή ονοματολογία για τα παρθένα ελαιόλαδα (κλάση 150910) παρέχοντας πιο αναλυτική διαφοροποίηση μεταξύ των διαφόρων τύπων ελαιολάδου.
Το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο ήταν η κορυφαία κατηγορία και κατά συνέπεια αυτή με τη μεγαλύτερη ζήτηση. Με όγκο 153.200,7 τόνους, αντιπροσωπεύει το 49% του συνόλου, εκ των οποίων το 34% εισήχθη σε δοχεία κάτω των 18 κιλών (104.768,4 τόνοι), σύμφωνα με τα νέα τελωνειακά δεδομένα και τις κατηγορίες που αναφέρονται για το 2013/14,
Το υπόλοιπο 15% (48 432,3 τόνοι) εισήχθη χύμα, δηλαδή σε δοχεία μικρότερα των 18 κιλών. Το βιολογικό έξτρα παρθένο ελαιόλαδο περιορίζεται στο 11% (34 470,0 τόνοι) των συνολικών εισαγωγών, εκ των οποίων 7% (20 683,9 τόνοι) συσκευασμένο και 4% (13.786,4 τόνοι) ήταν χύμα.
Το παρθένο ελαιόλαδο είχε ένα μερίδιο 4 % (10.875,3 τόνοι) του συνόλου και σχεδόν όλο παραδόθηκε σε συσκευασίες μικρότερες των 18 κιλών.
Το βιολογικό παρθένο ελαιόλαδο αντιπροσωπεύει μόνο το 1% του συνόλου.
Κατά το κλείσιμο του καλλιεργητικού έτους 2013/14 (Οκτώβριος 2013-Σεπτέμβριος 2014), οι εισαγωγές ελαιολάδου και πυρηνελαίου καταγράφουν αύξηση στις περιπτώσεις του Καναδά (+ 10%), των Ηνωμένων Πολιτειών (+5%), της Ιαπωνίας (4%) και της Αυστραλία (+1%) και μείωση για την Κίνα (-15%) και τη Βραζιλία (-2%), σύμφωνα με τα στοιχεία του δελτίου.
Τα στοιχεία για τη Ρωσία είναι διαθέσιμα μόνο μέχρι τον Απρίλιο το 2014, δηλαδή για τους πρώτους επτά μήνες του έτους συγκομιδής, και αντανακλούν αύξηση 8% σε εισαγωγές.
Οι ενδοκοινοτικές εισαγωγές σημείωσαν από σεζόν σε σεζόν αύξηση 17%, ενώ οι εισαγωγές εκτός ΕΕ μειώθηκαν κατά 62%. Αυτή η σωρευτική μείωση των εισαγωγών εκτός ΕΕ φαίνεται λογική λαμβάνοντας υπόψη το υψηλό επίπεδο της παραγωγής της Ισπανίας το 2013/14.
Αύξηση σημειώνουν και οι εισαγωγές επιτραπέζιων ελιών κατά 5% σε Βραζιλία, 0,4% σε Καναδά και 1% στην Αυστραλία έναντι του 2012/13, ενώ κατέγραψαν μείωση κατά 5% στις ΗΠΑ, στο τέλος του καλλιεργητικού έτους 2013/14 (Οκτώβριος 2013 - Σεπτέμβριος 2014)
Και πάλι τα στοιχεία για τη Ρωσία είναι διαθέσιμα μόνο μέχρι τον Απρίλιο το 2014, δηλαδή για τους πρώτους επτά μήνες της σεζόν και δείχνουν μια πτώση της τάξης του 12%.
Τα στοιχεία της ΕΕ για τον Σεπτέμβριο του 2014 δεν ήταν διαθέσιμα κατά τη στιγμή της συγγραφής του εν λόγω δελτίου του ΔΣΕ, αλλά κατά τους πρώτους έντεκα μήνες του έτους συγκομιδής οι ενδοκοινοτικές αποκτήσεις μειώθηκαν κατά 9%, ενώ οι εισαγωγές από χώρες εκτός της ΕΕ αυξήθηκαν κατά 13%.
Περισσότερα εδώ:
http://www.internationaloliveoil.org/news/view/682-year-2015-news/559-market-newsletter-december-2014
