Οι εξαγωγείς επιχειρηματίες και παραγωγοί, από τη μεριά τους, εξέφρασαν με αγωνία τους προβληματισμούς τους για την έλλειψη στρατηγικής πολιτικής εξαγωγών ελαιολάδου και τις δυσκολίες χρηματοδότησής τους, λαμβάνοντας πολλές φορές ως απάντηση ότι αυτή η χάραξη πρέπει να αποτελεί δική τους προσπάθεια, καθώς το κράτος αδυνατεί να την προσφέρει.
Το ελληνικό ελαιόλαδο, έχοντας χάσει την μάχη της ποσότητας από τους ανταγωνιστές Ισπανούς και Ιταλούς, για να κατακτήσει την διεθνή Αγορά πρέπει να αποκτήσει μεγαλύτερη αναγνωρισιμότητα, μέσω διαφορετικών διαύλων προώθησης, όπως μέσω των ελληνικών εστιατορίων στο εξωτερικό ή θεσμικών οργάνων, και να στοχεύσει σε premium και εξεζητημένες αγορές. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσω της δημιουργία ενός συνολικού προϊόντος πολύ υψηλής ποιότητας και μικρότερης ποσότητας, τόσο όσον αφορά την ποιότητα του ελαιολάδου και την συσκευασία και ετικέτα. Ο εξαγωγέας, πρέπει, να στοχεύσει στον απαιτητικό καταναλωτή, που είναι διατεθειμένος να πληρώσει ακριβότερα ένα αυστηρά πιστοποιημένο, ποιοτικό και ελκυστικό προϊόν.
Διακριτή ήταν η αγωνία των εξαγωγέων για την εύρεση χρηματοδότησης, και το κόστος των προτεινόμενων λύσεων, με τις προτάσεις να είναι ουσιαστικά περιορισμένες, καθώς τα εξειδικευμένα τραπεζικά προϊόντα για εξαγωγείς είναι λίγα και η ανασφάλεια του οικονομικού περιβάλλοντος μεγάλη. Η πίεση των εξαγωγέων προς την Περιφέρεια, για την δυναμική διεκδίκηση χρηματοδότησης για την προβολή τους, από κονδύλια που κατασπαταλούνται αλλού – μία άποψη που ακούστηκε έντονα – είναι πρόγραμμα που απαιτεί οργάνωση και συλλογική δράση παραγωγών και εξαγωγέων. Τα χαρακτηριστικά αυτά, ωστόσο, απουσιάζουν από την ελληνική επιχειρηματική σκηνή εξαγωγών, καθώς το 30% που εκπροσωπεί τα ελληνικά τυποποιημένα εξαγόμενα προϊόντα, μαστίζεται από μια πλειάδα εξαγώγιμων brands, όπου το κάθε ένα προσπαθεί να κατακτήσει μόνο του ένα μικρό κομμάτι των διεθνών εισαγωγών.
Οι παρουσιάσεις των συνέδρων πλαισιώθηκαν από μεγάλη συμμετοχή, έντονο ενδιαφέρον και θερμές συζητήσεις, θέτοντας την βάση για την «δημιουργία ενός forum συζήτησης, που θα βοηθήσει τις ελληνικές επιχειρήσεις να στραφούν με μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στις εξαγωγές και σε εξωστρεφείς διαδικασίες», στόχο που είχε θέσει και ο διοργανωτής του συνεδρίου κος Γιώργος Κουβέλης.
Η διημερίδα έκλεισε πανηγυρικά με την απονομή των βραβείων ποιότητας και συσκευασίας του 7ου Αριστείου ποιότητας ελαιολάδου. Στα Αριστεία συμμετείχαν 103 ετικέτες, από τις οποίες 70 στον διαγωνισμό ποιότητας και 33 στον διαγωνισμό συσκευασίας. Οι συμμετέχοντες συναγωνίστηκαν σε 3 κατηγορίες βραβείων για κάθε διαγωνισμό: Ισχυρή Μεσαία και Ελαφρά ένταση φρουτώδους στον διαγωνισμό ποιότητας και Περιέκτη, Καινοτομία και Συνολική Εικόνα στον διαγωνισμό συσκευασίας. Και στους δύο διαγωνισμούς διακρίθηκαν τόσο ελληνικές, όσο και μη ελληνικές ετικέτες, με την παράσταση πάντως να κλέβουν πολλές νέες προσπάθειες, νέων κυρίων παραγωγών.
