Πληροφορίες µάλιστα της εφηµερίδας Agrenda αναφέρουν ότι «επίλεκτα» µέλη που αναπτύσσουν εµπορική δραστηριότητα στον κλάδο των σιτηρών, συναντήθηκαν το περασµένο Σάββατο στα Καµένα Βούρλα µε αντικείµενο, αφενός την ανταλλαγή απόψεων επί της αγοράς και αφετέρου τον συντονισµό της δράσης, στην κατεύθυνση φυσικά της «συγκράτησης» των τιµών του σιτοπαραγωγού. Η ενηµέρωση λέει ότι στην πρόσκληση ανταποκρίθηκε το σύνολο της «αφρόκρεµας» των δραστηριοποιούµενων στη συγκεκριµένη αγορά του σκληρού σίτου, δηλαδή, µυλωνάδες, έµποροι , εξαγωγείς και µεταποιητές.
Το εµπόριο βλέπει ότι µε βάση τα µέχρι στιγµής δεδοµένα, φέτος υπάρχουν προϋποθέσεις να βγουν λεφτά από το εµπόριο, ειδικά στο σκληρό σιτάρι. Η αγορά προέρχεται από µια κακή χρονιά που κράτησε τις τιµές χαµηλά, ενώ η νέα εµπορική περίοδος δείχνει ιδιαίτερα θετικά σηµάδια στο πεδίο της ποιότητας, κάτι που αποτελεί παρακαταθήκη για τη διάθεση του προϊόντος ακόµα και σε απαιτητικές αγορές, όπως για παράδειγµα της Ιταλίας. Στην καρδιά του θεσσαλικού κάµπου, τα σκληρά γράφουν χαρακτηριστικά που δείχνουν πολύ καλό χρώµα, ειδικό βάρος 78-84, υαλώδη 70% και πρωτεΐνη 13 και 14%.
Αυτά έκαναν τον έµπειρο συνεταιριστή Νικήτα Πρίντζο να πάρει την ευθύνη και να κόψει τιµή στα 19 λεπτά το κιλό µε άµεση πληρωµή (στην πλάστιγγα), ενώ για τους παραγωγούς που βλέπουν περαιτέρω βελτίωση της κατάστασης υπάρχει και η δυνατότητα προκαταβολής στα 16 λεπτά και εκκαθάριση τη στιγµή που εκείνοι θα επιλέξουν. Σύµφωνα µε την ανακοίνωση της ΕΑΣ Βόλου τα σιτάρια παραλαµβάνονται στις εγκαταστάσεις της στα σιλό Στεφανοβίκειου και στον Άγιο ∆ηµήτριο Μαγνησίας και η πληρωµή γίνεται άµεσα στον παραγωγό, Τρίτη και Πέµπτη.
Την ίδια ώρα, τη συνήθη τακτική τους, των ανοιχτών τιµών, ακολουθούν και φέτος συνεταιρισµοί και Ενώσεις όσον αφορά τις παραλαβές σκληρού σίτου αυτές τις µέρες. Άλλωστε, επί τοις ουσίας ακόµα δεν έχουν τιµολογηθεί τα σκληρά σιτάρια, εκτός από όσα είναι στη συµβολαιακή, για τα οποία η τιµή είναι προκαθορισµένη στα 20 λεπτά το κιλό για τον παραγωγό. Εν τω µεταξύ, δεν έχει ακόµα ακουστεί κάποια πώληση προς εξαγωγή, ενώ αναµένεται γίνουν γνωστές και οι ιταλικές «διαθέσεις».
Ένας παράγοντας που θα µπορούσε να δώσει επιπλέον τόνο αισιοδοξίας στις τιµές του σκληρού σίτου, σύµφωνα µε τους αναλυτές, αποτελεί η άνοδος στα µαλακά σιτάρια στο Σικάγο, λόγω της ξηρασίας στις ΗΠΑ και των καθυστερήσεων στις εαρινές σπορές της Ρωσίας. Μάλιστα, το γεγονός ότι η άνοδος αυτή πέρασε εύκολα και στη Γαλλία, όπου µάλιστα εντάθηκε λόγω της πτώσης του ευρώ έναντι του δολαρίου, φέρνει ελπίδες ότι θα µπορούσε έστω εν µέρει να τραβήξει και τα σκληρά σιτάρια.
Όσον αφορά, πάντως, τις εµπορικές πράξεις, οι «αριθµοί» για τους παραγωγούς δεν είναι ακόµα καλοί, ενώ οι περισσότεροι αγοραστές δεν βρίσκουν για την ώρα κανένα λόγο να «σπεύσουν» να αγοράσουν σιτάρια. Ζητούµενο, σε κάθε περίπτωση είναι να δούµε πως θα εξελιχθεί και η σοδειά στον Καναδά, όπου υπήρχε ένα θέµα ξηρασίας φέτος. Οι σχετικές εξελίξεις αναµένονται το φθινόπωρο, οπότε και αλωνίζουν.
Παρακαταθήκη
Έχει λαμβάνειν το σκληρό με πρωτεΐνη 14% και υαλώδη 70%
Με τις εξαγωγές να µην κινούνται για την ώρα, τα αποθέµατα αρκετά και τους µύλους υπερ-καλυµµένους και τις περισσότερες Ενώσεις και συνεταιρισµούς να µην κόβουν ακόµα τιµή, η αποθήκευση προβάλει σαν καλύτερη επιλογή, µε τους παραγωγούς να προσµένουν ότι αργότερα θα πληρωθεί πολύ καλύτερα το σιτάρι. Σηµειωτέον ότι οι ποιότητες και οι αποδόσεις είναι πολύ καλύτερες από πέρυσι, τουλάχιστον στη Θεσσαλία, όπου και έχει προχωρήσει σηµαντικά ο αλωνισµός, ενώ µέσα στο σαββατοκύριακο αναµένεται να µπουν δυναµικά και υπόλοιπες περιοχές της χώρας.
Και µπορεί προς το παρόν οι τιµές να είναι σε χαµηλά επίπεδα, ωστόσο οι εκτιµήσεις είναι θετικές και οι γνώστες επιµένουν ότι οι καλές ποιότητες θα πληρωθούν καλύτερα, αλλά αργότερα µέσα στο καλοκαίρι. Από πλευράς Ιταλίας, οι λίστες τιµών για τη νέα σοδειά αναµένεται να ανακοινωθούν στα µέσα Ιουνίου, και αφού ξεκινήσει ο αλωνισµός στη γείτονα χώρα. Οι Ιταλοί δείχνουν προτεραιότητα στα δικά τους, αλλά παραδοσιακά θα εισάγουν σηµαντικές ποσότητες από άλλες χώρες. Ενδέχεται, µάλιστα, να καταγραφεί µια προτίµηση των Ιταλών σε σιτάρια της ΕΕ λόγω του γνωστού θέµατος αναγραφής χώρας προέλευσης στα ζυµαρικά.
Εφόσον αποφύγουν τον Καναδά, οι Ιταλοί θα χρειαστεί να ψάξουν να βρουν καλές πρωτεΐνες από άλλες χώρες, όπως για παράδειγµα από τη Γαλλία. Αυτό, λένε οι αναλυτές, θα µπορούσε να σηµαίνει ένα προβάδισµα στο ελληνικό προϊόν, καθώς µε την προϋπόθεση ότι η ποιότητα µας είναι πολύ καλή θα µπορούσαµε να πάρουµε µερίδιο από τη ζήτηση.
