Με την τοποθέτησή της συντάχθηκε και ο αρεοπαγίτης Παναγιώτης Χατζηπαναγιώτης, ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι η "εξομοίωση" ζητείται να ισχύει εφόσον οι εταιρείες και οι συνεταιρισμοί έχουν ως κύρια δραστηριότητα την άσκηση γεωργικών εργασιών.
Το 2004 θεσπίστηκε νομοθετική ρύθμιση (νόμος 3259/2004) υπέρ των ληξιπρόθεσμων οφειλετών της ΑΤΕ που κατά κύριο λόγο είναι αγρότες (φυσικά πρόσωπα). Η ρύθμιση αυτή ήταν ευνοϊκότερη έναντι άλλων κατηγοριών οφειλετών-δανειοληπτών.
Συγκεκριμένα προβλέφθηκε ότι η ληξιπρόθεσμες οφειλές από δάνεια, πιστώσεις, συμβάσεις, κ.λπ. των αγροτών, δεν μπορούν να υπερβαίνουν το διπλάσιο του ληφθέντος δανείου, σύμβασης, πίστωσης κ.λπ.
Μάλιστα, ο νόμος του 2004 προβλέπει ότι για τα δάνεια που χορηγήθηκαν πριν το 1990 και δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία για την ανεύρεση του αρχικού κεφαλαίου (δανείου) που χορηγήθηκε, τότε η συνολική οφειλή δεν μπορεί να υπερβαίνει το 150% της οφειλής, όπως αυτή είχε διαμορφωθεί στην τελευταία προ του 1990 ρύθμιση.
Η κυρία Κουτζαμάνη και ο κ. Χατζηπαναγιώτης, υποστήριξαν ενώπιον της Ολομέλειας, ότι η επίμαχη ευνοϊκή νομοθετική ρύθμιση, πλέον των κατά κύριο επάγγελμα αγροτών (φυσικών προσώπων), καταλαμβάνει και εκείνα τα νομικά πρόσωπα (εταιρείες, Αγροτικούς Συνετισμούς, κ.λπ.) που ασκούν αγροτική δραστηριότητα καθώς αποσκοπούν «στην προσέλκυση και ενίσχυση νέων κυρίως στην συστηματική εκμετάλλευση γεωργικών καλλιεργειών».
Η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου επιφυλάχθηκε να εκδώσει την απόφασή της.
