Κόντρα Πανελλαδικής Μπλόκων με ΣΥΡΙΖΑ Λάρισας

«Ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να μας πείσει ότι άλλο είναι η κυβέρνηση κι άλλο το κόμμα του», επισημαίνει η Πανελλαδική Επιτροπή, σημειώνοντας ότι «πάρα τις φιλότιμες προσπάθειες του αποκαλύπτει ότι κυβέρνηση και ΣΥΡΙΖΑ είναι αγκαλιά κι αντάμα. Θέλουν κίνημα προσαρμοσμένο στο πλαίσιο και τον προσανατολισμό της κυβερνητικής πολιτικής , της ΚΑΠ της ΕΕ και των συμφερόντων των μεγάλων αγροτικών επιχειρήσεων».

Ολόκληρη η ανακοίνωση της Πανελλαδικής Επιτροπής των Μπλόκων έχει ως εξής:

Η ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ Λάρισας  για τις πρόσφατες κινητοποιήσεις των Αγροτικών Συλλόγων και Ομοσπονδιών που συσπειρώνονται στην Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων αποτελεί μνημείο συκοφάντησης του κινήματος των μικρομεσαίων αγροτοκτηνοτρόφων, μνημείο υπεράσπισης της αντιλαϊκής κυβερνητικής πολιτικής.

1.  Ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να μας πείσει ότι άλλο είναι η κυβέρνηση κι άλλο το κόμμα του. Πάρα τις φιλότιμες προσπάθειες του αποκαλύπτει ότι κυβέρνηση και ΣΥΡΙΖΑ είναι αγκαλιά κι αντάμα. Θέλουν κίνημα προσαρμοσμένο στο πλαίσιο και τον προσανατολισμό της κυβερνητικής πολιτικής , της ΚΑΠ της ΕΕ και των συμφερόντων των μεγάλων αγροτικών επιχειρήσεων.

Δεν μπορεί να κρυφτεί. Η  επίθεση του ΣΥΡΙΖΑ, για “επετειακά” “άμαζα”μπλόκα και “υποκινούμενες”  κινητοποιήσεις δεν είναι πρωτότυπη. “Μας τα παν κι άλλοι“. Οι προηγούμενες κυβερνήσεις και τα κάθε είδους τσιράκια τους. Αποκαλύπτει ότι τα μαζικά μπλόκα είναι αυτά που τον “πονάνε”. Αυτά που μετά από 40 μερόνυχτα κατάφεραν το αφορολόγητο όριο, το οποίο τώρα η κυβέρνηση έχει αποφασίσει να πετσοκόψει.  Περιμένουμε να μας πει τι λέει ο ΣΥΡΙΖΑ για αυτή την απόφαση της κυβέρνησης. Να πάμε σε διάλογο για το πόσα θα μας κόψει?

Ευχή του είναι το κίνημα να αποκτήσει αιτήματα  όχι όπως διαμορφώθηκαν στο  διεκδικητικό πλαίσιο της Πανελλαδικής Επιτροπής Μπλόκων, άλλα προσαρμοσμένα στην κυβερνητική πολιτική, που να “συνάδουν με τον χρόνο που διατυπώνονται και με την κατάσταση που βιώνει η χώρα” .... “ο  πραγματισμός επιβάλλει να χαραχτεί η στρατηγική της αντιμετώπισης αντιαγροτικών πολιτικών της σε βάρος της μικρομεσαίας αγροτιάς, κυρίως του Ευρωπαϊκού Νότου” ... το κίνημα “..καλείται να αξιοποιήσει προς όφελος της μικρομεσαίας αγροτιάς τις δυνατότητες που ανοίγονται στα πλαίσια της ΚΑΠ (προγράμματα, επιδοτήσεις, ενιαία αγορά για διάθεση των αγροτικών προϊόντων κλπ.)” θέλει δηλαδή ένα κίνημα που, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, υπερασπίζεται την κυβερνητική πολιτική που οδηγεί την συντριπτική πλειοψηφία αγροτών και κτηνοτρόφων στην φτώχεια και την εξαθλίωση. Προσπαθεί να διασπάσει το κίνημα που ενώνεται απέναντι στις επιπτώσεις της ΚΑΠ της ΕΕ. Θέλει κίνημα διαλόγου και ενσωμάτωσης. Αυτός όμως είναι ο σύγχρονος κυβερνητικός συνδικαλισμός που συνοδεύεται από την καλλιέργεια απαισιοδοξίας, ηττοπάθειας, αυταπατών, από ενοχοποίηση και  συκοφάντηση των αγροτών και των αγώνων ως υποκινούμενοι.

Τα αιτήματα, ο  χρόνος και η μορφή των κινητοποιήσεων είναι απόφαση του οργανωμένου αγροτικού κινήματος. Καθορίζεται μέσα από συνεδριάσεις και συσκέψεις των Ομοσπονδιών, Αγροτικών Συλλόγων και Επιτροπών Αγώνα που συσπειρώνονται στην Πανελλαδική           Επιτροπή των Μπλόκων. Τα κόμματα κρίνονται από το βαθμό υιοθέτησης και συμφωνίας με τα αιτήματα μας και στήριξης του αγώνα και των μορφών κινητοποίησης που κάθε φορά επιλέγουμε.  Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι σταθερά απέναντι μας ως κυβέρνηση και ως κυβερνητικό κόμμα, ενώ ως αντιπολίτευση έταζε «λαγούς με πετραχήλια» ανεβασμένος πάνω σε καρότσες και αγροτικά στα τότε μπλόκα.

Η επιχείρηση αθώωσης της ΚΑΠ της ΕΕ, μαζί με την προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να διασπάσει το κίνημα που ενώνεται ενάντια στις επιπτώσεις από την εφαρμογή αυτού του εργαλείου πιο γρήγορου ξεκληρίσματος των μικρομεσαίων και γιγάντωσης των μεγάλων, είναι κυβερνητικός συνδικαλισμός. Όπως και όταν μας καλεί διαστρέφοντας την πραγματικότητα που βιώνουμε, να δούμε τα “θετικά στοιχεία της ΚΑΠ. Αυτός ο κυβερνητικός συνδικαλισμός δεν θα περάσει.

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει το θράσος να μας εγκαλεί ότι στο διεκδικητικό μας πλαίσιο περιλαμβάνουμε στόχους πάλης ενάντια στην φοροληστεία και τις υπέρογκες ασφαλιστικές εισφορές στον ΕΦΚΑ και ΕΛΓΑ που δίνουμε χωρίς κανένα ουσιαστικό αντίκρισμα και που αυτή την στιγμή τουλάχιστον το 50% του καθαρού εισοδήματος μας πάει στο κράτος και δεν μπορούμε να επιβιώσουμε. Είναι οξύμωρο να λέει η κυβέρνηση ότι το 80% των αγροτοκτηνοτρόφων δηλώνει εισόδημα ως 5000€ και να μας φορολογεί με τα τεκμήρια διαβίωσης για τουλάχιστον 12000€. Είναι απύθμενη υποκρισία να μιλάει ο ΣΥΡΙΖΑ για ασυδοσία της αγοράς όταν υποκλίνεται στην λογική της δήθεν ελεύθερης οικονομίας της αγοράς, δηλαδή της ασυδοσίας μιας χούφτας εμπόρων και βιομηχάνων που με τις πλάτες της εκάστοτε κυβέρνησης αγοράζουν με «ανοιχτές» τιμές τα προϊόντα μας και σε εξευτελιστικές τιμές και τα πουλάνε 5-10 φορές ακριβότερα στην λαϊκή κατανάλωση. Γιατί δε λέτε τίποτε για την “ταμπακιέρα”; Δηλαδή για τα αιτήματά μας; Τι λέτε συγκεκριμένα για το πλαίσιο αιτημάτων που γνωρίζετε πολύ καλά;

2. Ο ΣΥΡΙΖΑ προτείνει την αντικατάσταση του “απαρχαιωμένου κρατικοδίαιτου παραγωγικού μοντέλου” που “δεν επιφέρει προστιθέμενη άξια και δεν είναι ανταγωνιστικό”, από ένα “εναλλακτικό μοντέλο δίκαιης ανάπτυξης”. Είναι το ίδιο αποκρουστικό “πρόσωπο” με άλλο φόρεμα. Θέλει μόνο να επιταχύνει την ανάπτυξη των κερδών των λίγων σε βάρος και με την καταστροφή των μικρών. Είναι ακριβώς κρατικές οι ενισχύσεις των επιχειρηματικών ομίλων, τα διάφορα προγράμματα Αγροτικής Ανάπτυξης, η ΚΑΠ, οι περιορισμοί στην παραγωγή που οδήγησε την Ελλάδα να γίνει χώρα εισαγωγής αγροτικών και κτηνοτροφικών προϊόντων ενώ έχουμε τεράστιες παραγωγικές δυνατότητες να καλύψουμε τις ανάγκες του λαού μας με ποιοτικά και φθηνά προϊόντα καθώς και πρώτη ύλη για την βιομηχανία. Η προσπάθεια καλλιέργειας αυταπατών και ψευδαισθήσεων απέτυχε. Η πρόταση του είναι:   Ζήτω οι επιχειρηματικοί όμιλοι που ρουφούν τον ιδρώτα μας και καρπώνονται την προστιθέμενη αξία. Το ξέρουμε ότι είναι ψηλά στην εκτίμησή του και δεν πρόκειται να τους ενοχοποιήσει. Το κίνημα που εναντιώνεται στην κυβερνητική πολιτική στοχεύει να ενοχοποιήσει. Δηλαδή “Άλλαξε ο Μανωλιός,  έβαλε τα ρούχα του αλλιώς”.

Η χώρα μας έχει τεράστιες παραγωγικές δυνατότητες στον αγροτοκτηνοτροφικό τομέα. Υπάρχουν ιδανικές εδαφοκλιματικές συνθήκες, μεγάλη μηχανοποίηση της παραγωγής, επιστημονική γνώση, τεχνογνωσία από τους αγρότες. Μπορούμε να εξασφαλίσουμε με επάρκεια την κάλυψη των διατροφικών αναγκών του λαού μας με ποιοτικά και φτηνά προϊόντα, αλλά και πρώτες ύλες για τη βιομηχανία. Για να γίνει, όμως, αυτό, χρειάζεται να φύγουν από τη μέση οι παράγοντες που εμποδίζουν να αναπτυχθεί η αγροτική παραγωγή με κριτήριο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Απαιτείται μια διαφορετική οργάνωση, στην οποία η παράγωγη δεν θα είναι ατομική υπόθεση και αγωνία του κάθε αγροτοπαραγωγού, άλλα υπόθεση κοινωνική και ο πλούτος θα ανήκει σε αυτούς που τον παράγουν.

Η Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων καλεί τους αγρότες και κτηνοτρόφους να δώσουν ακόμη μια μαζική απάντηση στα ψέματα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ στο μεγάλο συλλαλητήριο που διοργανώνει στο Κιλελέρ την  Κυριακή 11 Μάρτη. Το επόμενο διάστημα συζητάμε τα συμπεράσματα από τις φετινές κινητοποιήσεις με πρώτο και βασικό στόχο την ανασύνταξη του αγροτικού κινήματος με συγκρότηση νέων ΑΣ και ουσιαστική λειτουργία των υπαρχόντων ώστε να γίνουμε περισσότερο ικανοί με μαζικές και δυναμικές κινητοποιήσεις να αποτρέψουμε τα χειρότερα μέτρα που έρχονται και να υπάρχει ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων επιβίωσης που παλεύουμε.

ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΜΠΛΟΚΩΝ

12 ΦΕΒΡΟΥΡΑΡΙΟΥ 2018

Η ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ Λάρισας έχει ως εξής:

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν απορρίπτει τους αγώνες των επαγγελματικών κλάδων επειδή το κόμμα συμμετέχει στην Κυβέρνηση. Αντιθέτως κατανοεί την ανάγκη των κοινωνικών ομάδων να κινητοποιούνται για να προωθήσουν λύσεις σε χρονίζοντα προβλήματα.

Ως Ριζοσπαστική Αριστερά είμαστε ευαισθητοποιημένοι και με αγωνιστική διάθεση συμμετέχουμε πρόθυμα στους κοινωνικούς αγώνες. Είμαστε αντίθετοι στη λογική της ανάθεσης στην οποιαδήποτε κυβέρνηση να λύσει τα κοινωνικά προβλήματα και δεν είμαστε διατεθειμένοι να μιμηθούμε το δικομματισμό που εναλλασσόταν στην κυβέρνηση υιοθετώντας «κυβερνητικό συνδικαλισμό» ενοχοποιώντας τις κινητοποιήσεις.

Κατανοώντας τον προοδευτικό ρόλο των κοινωνικών αγώνων στην ανάδειξη των προβλημάτων και την προώθηση της λύσης τους, αντιμετωπίσαμε με θετική διάθεση αρχικά τη συζήτηση των προβλημάτων της αγροτιάς και το ενδεχόμενο να πιεστεί η κυβέρνηση να σκύψει σε αυτά αναζητώντας λύσεις. Τη θετική όμως διάθεσή μας τη διαδέχτηκε η επιφύλαξη για τις ειλημμένες αποφάσεις και την απόκρουση  του διαλόγου με τον Υπουργό πριν το στήσιμο των μπλόκων.

Κάτω από αυτό το πρίσμα κρίναμε τις αγροτικές διεκδικήσεις που αποφάσισε η Πανελλαδική επιτροπή μπλόκων για τον Ιανουάριο του 2018. Είδαμε άμαζα μπλόκα. Δεν επιχαίρουμε για την αποτυχία τους. Πρέπει να βγουν χρήσιμα συμπεράσματα από όλους. Αντιθέτως ακούσαμε το περίφημο «κανένας αγώνας δεν πάει χαμένος». Δεν διαφωνούμε γενικά, αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι λάθος. Θεωρούμε ότι χάθηκε μια ευκαιρία ανασύνταξης των δυνάμεων κλπ. Οι διαφωνίες με τη συγκεκριμένη διεκδίκηση είναι πολλές.

Η διεκδίκηση του 2018 όπως εκφράστηκε από την Πανελλαδική Επιτροπή Μπλόκων δεν αντιμάχεται το απαρχαιωμένο μοντέλο παραγωγής που επέβαλαν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Αναφερόμαστε στο κρατικοδίαιτο καπιταλιστικό πρότυπο που στην αγροτική οικονομία δεν επιφέρει προστιθέμενη αξία και δεν είναι ανταγωνιστικό με αποτέλεσμα να μειώνει, αντί να αυξάνει , το εισόδημα των αγροτών. Άμεση συνέπεια της μη αμφισβήτησης του μοντέλου αυτού είναι να επιλέγεται από την επιτροπή μπλόκων το πλαίσιο με τις επιδοτήσεις, τις εξαιρέσεις  από τους ισχύοντες κανόνες για την φορολογία και τις ασφαλιστικές εισφορές κλπ.

Οι αγρότες έχουν εκτιμήσει θετικά κάποιες αλλαγές και μέτρα της κυβέρνησης που αμβλύνουν τα προβλήματα ιδιαίτερα των μικρομεσαίων αγροτών. Παράλληλα, οι αγρότες εκτίμησαν την κυβερνητική θέση για διάλογο ο οποίος τελικά έγινε και έδωσε κάποια θετικά αποτελέσματα.

Αντίθετα η άρνηση του διαλόγου και η επιλογή της πιο προωθημένης μορφής πάλης, δηλαδή τα μπλόκα, δίχως διάλογο με την κυβέρνηση προκάλεσε αρνητική εντύπωση στους αγρότες. Εξάλλου, η άρνηση διαλόγου αναιρεί βασική αρχή της συνδικαλιστικής πρακτικής ότι πρώτα απορρίπτονται τα αιτήματα από τους αρμόδιους να απαντήσουν και σε δεύτερο χρόνο ξεκινούν οι κινητοποιήσεις.

Οι επετειακές κινητοποιήσεις το καταχείμωνο που δεν υπάρχουν πολλές αγροτικές εργασίες, δεν αποτελούν επαρκή συνθήκη να ξεκινήσει επίπονος αγώνας, με όρους συνδικαλιστικούς. Προδίδει πολιτικά κίνητρα και ανυπομονησία να κρατηθεί «ζεστό» το αγροτικό κίνημα αν χρειαστεί για εξωεπαγγελματικούς λόγους.

Τα αιτήματα της Π.Ε.Μ. δεν συνάδουν ούτε με τον χρόνο που διατυπώνονται ούτε με την κατάσταση που βιώνει η χώρα. Δίνουν την εντύπωση πως επιλέχθηκαν για έναν λόγο : Να μην υπάρχει γέφυρα που να συνδέει τις  δύο πλευρές, την Π.Ε.Μ. με την κυβέρνηση.

Το αγροτικό κίνημα δεν διαμορφώνει τη στρατηγική του συμμορφώμενο με τις πολιτικές σκοπιμότητες κάποιων πρωταγωνιστικών στελεχών του. Η νηφαλιότητα πρέπει να πρυτανεύει όταν συζητιέται ο προσανατολισμός του τα προβλήματα των αγροτών και η προώθηση λύσεων. Όλα αυτά πρέπει να εξεταστούν από το αγροτικό κίνημα, όχι στη βάση της αποδέσμευσης από την Ε.Ε. Ο πραγματισμός επιβάλλει να χαραχτεί η στρατηγική της αντιμετώπισης αντιαγροτικών πολιτικών της σε βάρος της μικρομεσαίας αγροτιάς, κυρίως του Ευρωπαϊκού Νότου με συγκεκριμένες διεκδικήσεις που πρέπει να προσδιοριστούν με τις δικές του διαδικασίες. Εμείς από τη μεριά μας επισημαίνουμε την ανάγκη. Συνάμα  καλείται να αξιοποιήσει προς όφελος της μικρομεσαίας αγροτιάς τις δυνατότητες που ανοίγονται στα πλαίσια της ΚΑΠ (προγράμματα, επιδοτήσεις, ενιαία αγορά για διάθεση των αγροτικών προϊόντων κλπ.)

Στο στόχαστρο του αγροτικού κινήματος, επιβάλλεται από τα πράγματα να είναι, το απαρχαιωμένο μοντέλο το οποίο προώθησε ο νεοφιλελευθερισμός: καπιταλιστικός τρόπος με ασυδοσία της αγοράς, η οποία ευνοεί τη συγκέντρωση της παραγωγής σε λίγα χέρια, κυρίως στον κάμπο, είτε με αγορά της γης είτε με ενοικίασή της. Το εναλλακτικό μοντέλο της δίκαιης ανάπτυξης που υιοθετεί και η κυβέρνηση, προωθεί την οικογενειακή καλλιέργεια και τις πάσης φύσεως συνέργιες με μέτρα για συμπίεση του κόστους. Σε αυτή τη βάση καλείται το αγροτικό κίνημα μαζί με τις τοπικές κοινωνίες να διαμορφώσει τις διεκδικήσεις του προωθώντας τα επαγγελματικά συμφέροντα της μικρομεσαίας αγροτιάς «στριμώχνοντας» κάθε κυβέρνηση. Εννοείται ότι εμείς δεν ενοχοποιούμε τις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον αγροτικό τομέα.