Σύµφωνα µε εκτιµήσεις κτηνοτρόφων και παραγόντων της αγοράς σήµερα η φέτα θα έπρεπε να πωλείται από τα τυροκοµεία σε τιµή των 6,5 ευρώ και πάνω, που θα εξασφάλιζε τιµή παραγωγού 1,15 ευρώ το λίτρο.
Του Αλέξανδρου Καχριμάνη
Δυστυχώς τα πράγµατα δεν είναι έτσι. Οι τιµές είναι πολύ διαφορετικές, ήδη στο εξωτερικό πωλείται «φέτα» ακόµη και κάτω των 4 ευρώ (!)- και αυτοί που ήδη άρχισαν να πληρώνουν τελικά την εκχώρηση το ονόµατος του πιο περιζήτητου στην παγκόσµια αγορά αγροτικού προϊόντος είναι οι Έλληνες κτηνοτρόφοι. Αν και οι κτηνοτρόφοι δεν ευθύνονται στο παραµικρό για την κατάσταση που έχει διαµορφωθεί, εν τούτοις βλέπουν τις τιµές γάλακτος να καταρρέουν πολύ κάτω από το 1 ευρώ το λίτρο που ήταν ο µέσος όρος τα τελευταία χρόνια. Σε ορισµένες περιοχές οι τιµές τείνουν τελευταία να προσεγγίζουν τις τιµές των όµορων βαλκανικών χωρών που σήµερα κινούνται µεταξύ 0,50 έως 0,61 ευρώ το λίτρο.
Στη σηµερινή πραγµατικότητα µας οδήγησαν σειρά λαθών, όπως είναι οι ελληνοποιήσεις αιγοπρόβειου γάλακτος, ο βιασµός στην τεχνολογία παραγωγής της και η χρήση καθαρά βιοµηχανικών µεθόδων, πέραν της παραδοσιακής και της φιλοσοφίας των ΠΟΠ Προϊόντων. Σε συνδυασµό µε την παραφύση παρέµβαση στα υπόλοιπα οργανοληπτικά χαρακτηριστικά της φέτας, οδήγησαν στο να κάνουν τελικά τη φέτα εµπορικά ευάλωτη και εύκολα.
Σήµερα υπάρχουν δύο µεγάλοι κίνδυνοι για τη φέτα: Ο ένας έχει να κάνει µε διεθνείς συµφωνίες. Οι ξένοι ανταγωνιστές µας κάνοντας χρήση των δικαιωµάτων που θα απορρέουν από τη συνθήκη CETA µε την χρήση της τελευταίας λέξης της τεχνολογίας τροφίµων, µε υπερσύγχρονο εξοπλισµό (π.χ. συµπύκνωσης και υπερδιήθησης), µε γάλα αµφιβόλου προέλευσης (αγελαδινό κλπ), µε καλλιέργειες και αρώµατα που θα χρησιµοποιήσουν, χωρίς καµία σκέψη παραδοσιακότητας, θα φτιάξουν ένα γευστικό τυρί (όχι όµως φέτα) µε πολύ χαµηλό κοστολόγιο, θα κερδίσουν τον ανταγωνισµό και θα εξαφανίσουν από την αγορά τη φέτα µας. Γι’ αυτό ακριβώς θέλουν το όνοµα, επειδή µέσω του ονόµατος θα κυριεύσουν σε έτοιµη αγορά, µε άλλο όµως προϊόν, χρησιµοποιώντας παράλληλα ελληνικά σύµβολα. Άρα το πρώτο ζητούµενο είναι να µη δεχθούµε την παραχώρηση του κεκτηµένου µας και την χρήση ιστορικών συµβόλων σε ξένα προϊόντα, που δεν έχουν καµία σχέση µε τη φέτα.
Ο δεύτερος κίνδυνος είναι ο «εσωτερικός»: Πρέπει να διασφαλίσουµε την φέτα ως προϊόν ΠΟΠ: Και αυτό µπορεί να επιτευχθεί αν αποκλειστεί κάθε δυνατότητα και «παράθυρο» που µπορεί να υπάρξει ώστε να µη χρησιµοποιείται εισαγόµενο γάλα για παραγωγή φέτας, ή να παρασκευάζεται «φέτα» από συµπυκνωµένο ή υπερδιηθηµένο γάλα.
Στην κατεύθυνση αυτή προτείνουµε:
1. Να γίνει υποχρεωτική η τήρηση ισοζυγίων από την παραγωγή µέχρι το χονδρέµπορα και τα καταστήµατα λιανικής.
2.Να εφαρµοστεί ισοζύγιο και στα µη ΠΟΠ Τυροκοκοµικά προϊόντα, (λευκά, ηµίσκληρα τυριά) για να µη µπορούν να τιµολογηθούν εκ των υστέρων και να συσκευαστούν ως ΠΟΠ.
3. Να ενισχυθούν οι εργαστηριακοί χηµικοί έλεγχοι σύστασης των έτοιµων τυροκοµικών προϊόντων σε συνδυασµό µε τους λογιστικούς ελέγχους.
4. Να γίνεται καταγραφή της διαδροµής του εισαγόµενου γάλακτος και της κρέµας µε τη χρήση συστηµάτων GPS.
5. Να ενισχυθεί η έρευνα ώστε να ενισχυθεί η ιχνηλασιµότητα και η αυθεντικότητα των γαλακτοκοµικών προϊόντων.
6. Να θεσπιστεί νοµοθετική διάταξη, µε την οποία τυροκοµικές µονάδες που παράγουν ΠΟΠ προϊόντα να παράγουν µόνο ΠΟΠ προϊόντα.
7. Να αποκλειστούν από την παραγωγή ΠΟΠ Προϊόντων τυροκοµικές µονάδες που διαθέτουν εξοπλισµό που µπορεί να χρησιµοποιηθεί για παραγωγή φέτας µε διαφορετική όµως τεχνολογία.
8. Να τεθεί όριο στην παραγωγή φέτας, που να συνδυάζεται µε την εκτιµώµενη παραγωγή αιγοπρόβειου γάλακτος.
9. Να υπάρξει µια εθνική πολιτική µείωσης του κόστους παραγωγής, βελτίωσης της διατροφής των αιγοπροβάτων και δηµιουργία µονάδων αναπαραγωγής και γενετικής βελτίωσης.
Για να έχουµε αποτελέσµατα, απαιτείται κατά πρώτο λόγο η Πολιτεία να ενεργοποιήσει σε απόλυτο βαθµό τους Ελεγκτικούς µηχανισµούς.
*Περιφερειάρχη Ηπείρου
Βρείτε εδώ το σχετικό δημοσίευμα της εφημερίδας
