Επίσης, το γεγονός ότι κάποιες σύγχρονες καταναλωτικές συνήθειες τόσο στον τομέα της διατροφής (ρόδια, τσάι, σταμναγκάθι κ.ά.), όσο και στη φαρμακευτική και τα καλλυντικά (λεβάντα, ιπποφαές, γκότζι μπέρι κ.ά.) οδηγούν σε διεύρυνση της ζήτησης από τις λεγόμενες συμπληρωματικές καλλιέργειες που με δυσκολία καλύπτουν το 2% του αγροτικού ΑΕΠ, επίσης δε λέει πολλά!
Άλλωστε, μεγάλο μέρος των «σπουδαγμένων» που στρέφονται στον τομέα της πρωτογενούς παραγωγής, φλερτάρουν περισσότερο με την ιδέα του branding και τη δημιουργία δικτύων διάθεσης των προϊόντων (όπως π.χ. στο ελαιόλαδο) και λιγότερο μ’ αυτή καθ’ εαυτή την παραγωγή.
Το ενδιαφέρον για τη χώρα μας ήταν και παραμένει στα προϊόντα που ιστορικά αποτέλεσαν το «βαρύ πυροβολικό». Για τα περισσότερα εξ αυτών, όχι μόνο δεν έχει υπάρξει πρόοδος σε ό,τι αφορά την οργάνωση και λειτουργία της αγοράς αλλά μπορεί να βρίσκονται και σε δυσμενέστερη θέση σε σχέση με προηγούμενα χρόνια! Κι αυτό γιατί, οι οργανώσεις (π.χ. ΕΑΣ Λάρισας) διαλύθηκαν, οι υποδομές χάθηκαν και οι παραγωγοί βρίσκονται σε απελπιστικά αδύναμη διαπραγματευτική θέση έναντι των εμπόρων!
Πανάγος Γιάννης
23-11-2015 10:53Κίμων Καρατζος Δρ. Γεωπονος Σύμβουλος.
Σε παλιές μου αρθρογραφίες(απο το1998) είχα τονίσει ότι το μοντέλο της ελληνικής γεωργίας στηριγμένο στις επιδοτήσεις,αρα σε δεκανίκια, δεν ήταν διεθνώς βιώσιμο λόγω του μικρού κλήρου που διαθέτουμε. Δυστυχώς η διατήρηση αυτού του μοντέλου βόλευε τους κρατούντες και το ΚΥΚΛΩΜΑ των εισροών ( ΌΛΑ ΤΑ ΚΙΛΆ ΟΛΟ ΤΑ ΛΕΥΤΑ ) και έτσι κουβέντα για επανασχεδιασμό με νέο προσανατολισμό. Και για να είμαι σύντομος και πρακτικός ,στον τομέα της ζωικής παραγωγής, είχα προτείνει για την μείωση το κόστους διατροφής την καλλιέργεια ειδικών ποικιλιών αγριαγγινάρας ή οποία έχει άριστα διατροφικά χαρακτιριστικα και πολύ χαμηλό κόστος παραγωγής επειδή είναι πολυετές φυτό. Απο αυτή την ολοκληρωμένη και μελετημένη πρόταση επωφελήθηκαν πιο οργανωμένες χώρες, όπως Καναδάς, και βρήκαν το δρόμο τους προς την ανταγωνιστικότητα στον συγκεκριμένο τομέα, ενώ στην χώρα μας εξοστρακίστηκε από από τα διάφορα συμφέροντα και κλάδους που έθιγε η διάδοση αυτής της καλλιέργειας.
Απάντηση29-09-2013 09:38Γιάννης Δόσκαρης
Όλοι γνωρίζουμε ότι οι καταναλωτικές συνθήκες έχουν αλλάξει δραματικά τα τελευταία χρόνια. Η Ελληνική γεωργία «κολλημένη» στα προϊόντα που αποτελούν το «βαρύ πυροβολικό» έχασαν δυνατότητα εισαγωγής νέων καλλιεργειών αλλά και εκσυγχρονισμό των υπαρχουσών. Πολλοί νέοι αγρότες προσπαθούν να αλλάξουν αυτό το γεγονός αλλά δυστυχώς δεν υπάρχει καμιά βοήθεια και κανένας συντονισμός και καθοδήγηση από την πολιτεία, και σε συνδυασμό με την νοοτροπία των επιδοτήσεων έχουν οδηγήσει την Ελληνική Γεωργία εδώ που βρίσκεται σήμερα. Επομένως την στροφή σε νέες καλλιέργειες θα πρέπει να την στηρίξουμε, χωρίς να χρειαστεί να αφήσουμε τις παραδοσιακές καλλιέργειες.
Απάντηση