Στου κακού τη σκάλα

Αποτέλεσαν, σχεδόν από τα µέσα της δεκαετίας του ’80 την Κερκόπορτα για την αποδυνάµωση της συλλογικής δράσης και έκφρασης στον αγροτικό χώρο, αλώθηκαν από τον κοµµατισµό και το πελατειακό κράτος, µετατράπηκαν σε εκκολαπτήριο σκανδάλων και οδηγήθηκαν µε τον καιρό στη χρεοκοπία και την απαξίωση

Ο νόµος 4015/2011, λεγόµενος και νόµος Σκανδαλίδη, παρά τη φιλοδοξία που εξέφραζε αρχικά για ανόρθωση του συνεταιριστικού θεσµού, µένοντας για καιρό βήµα µετέωρο, επιτάχυνε την αποδιοργάνωση ακόµα και υγειών οργανώσεων, άφησε εκτεθειµένους τους ενασχολούµενους µε το συνεργατισµό, επέτεινε την απογοήτευση στις τάξεις των συνεταιρισµένων αγροτών και αποµάκρυνε και τα τελευταία καλά στελέχη από το χώρο

Ο σηµερινός νόµος 4384/2016 δεν συνέβαλε στην αποκατάσταση της τάξης. Συνεχίζει συνειδητά από την πλευρά του νοµοθέτη να αφήνει εκτεθειµένες τις διοικήσεις των συνεταιρισµών και δεν διευκολύνει τη µεταβίβαση µε συνοπτικές διαδικασίες των περιουσιακών στοιχείων συνεταιρισµών σε υγιείς οργανώσεις, αντίθετα δίνει το περιθώριο σε ιδιώτες να καρπωθούν ακίνητα, υποδοµές και εξοπλισµό που ανήκουν στους αγρότες και στην κοινωνία.

Μέσα σ’ αυτό το κλίµα, οι διαθέτοντες τη σχετική δικτύωση λαφυραγωγούν ήδη ότι έχει αποµείνει από τις οργανώσεις, ενώ κάποιοι άλλοι, µηχανορραφώντας επιδιώκουν να υποκαταστήσουν τους συνεταιρισµούς και ποδηγετήσουν τους συντελεστές της αγροτικής παραγωγής δια ίδιο όφελος. Το πόσο ακόµα µπορεί αυτή η κατ’ ευφηµισµόν οργανωµένη κοινωνία να κατεβαίνει του κακού τη σκάλα, θα το δούµε στα επόµενα επεισόδια
Γιάννης Πανάγος