Ζητούμενο η μόχλευση

Αν αφήσουμε στην άκρη τις συνήθεις πολιτικές κορώνες και αλληλοκατηγορίες, το σύνολο όσων έλαβαν το λόγο, έδειξαν να προσεγγίζουν με ένα φόβο τα καίρια ζητήματα που τίθενται αυτό τον καιρό μετ’ επιτάσεως.

Έτσι, παρά τις ενδιαφέρουσες διαπιστώσεις και τα παραδεκτά εδώ και καιρό γενικής φύσεως «πρέπει», απέφυγαν διακριτικά την κατάθεση συγκεκριμένων προτάσεων, ικανών να οδηγήσουν στην αναγκαία αναδιάταξη του χώρου

Στο θέμα της έλλειψης ρευστότητας για παράδειγμα, το οποίο απειλεί να συμπαρασύρει στο διάβα της ακόμα και καλά οργανωμένης από πλευράς υποδομών και εξοπλισμού εκμεταλλεύσεις δεν ακούστηκε κάτι που να προσεγγίζει με ρεαλισμό το πρόβλημα. Η Κάρτα του Αγρότη για παράδειγμα, την οποία καλωσόρισε το σύνολο των παροικούντων την Ιερουσαλήμ, παρ’ ότι έχει ενδιαφέρον ως εργαλείο, σ’ αυτή τη φάση δεν εξασφαλίζει περαιτέρω μόχλευση πόρων. Το πιστωτικό όριο που παρέχεται από τη Βασική Ενίσχυση δείχνει να έχει εξαντληθεί προ πολλού, όχι μόνο λόγω κάρτας αλλά και λόγω των παράλληλων χρηματοδοτικών προϊόντων (π.χ. ΑΔΑ) που εφαρμόζουν οι εμπορικές τράπεζες

Άλλωστε, το ζητούμενο σ’ αυτή τη φάση έχει να κάνει με χρηματοδοτικές λύσεις οι οποίες θα διευκολύνουν την αξιοποίηση των διαθέσιμων πόρων, όπως π.χ. από τα αγροτικά προγράμματα, χωρίς να καθίσταται αναγκαία και επιτακτική η συμβολή των τραπεζών. Η ίδια η Πολιτεία οφείλει σ’ αυτή τη φάση, αξιοποιώντας ως ενυπόθηκα μέσα δικά της πιθανά περιουσιακά στοιχεία (π.χ. αγροτικά ακίνητα του Δημοσίου) να εξασφαλίσει την αναγκαία μόχλευση που θα καταστήσει δυνατή την διάθεση, με αναπτυξιακό προσανατολισμό των διαθέσιμων κοινοτικών πόρων

Γιάννης Πανάγος