Έτσι, βέβαια, δεν θα µπορούσαν να γίνουν πολλά πράγµατα. Οι άµεσες ενισχύσεις, σε πολλές περιπτώσεις καθίστανται αυτοσκοπός, ενώ ένα «γκρίζο σύστηµα» το οποίο εµπλέκεται στη διαχείρισή τους, όπως πηγαίνουν τα πράγµατα, χρόνο µε το χρόνο θα αλλάζει υπουργούς και θα ανεβάζει κυβερνήσεις. Η αδιαφάνεια θρέφει τη διαπλοκή και η διαπλοκή φέρνει δουλείες.
Όµως και στα λεγόµενα διαρθρωτικά προγράµµατα, τα πράγµατα δεν είναι καλύτερα. Όχι µόνο γιατί ένα παλιό πλέγµα συµφερόντων µε ισχυρούς βραχίονες στη δηµόσια διοίκηση ζει και βασιλεύει, όχι µόνο γιατί η «νέα διαπλοκή» που ανδρώθηκε µε το ΟΣ∆Ε δεν θα µπορούσε να µείνει έξω από το τραπέζι του ΠΑΑ, αλλά και γιατί η ανασφάλεια που διακρίνει το πολιτικό προσωπικό και ιδιαίτερα τους σηµερινούς κυβερνώντες, δεν αφήνει πολλά περιθώρια για έναν ξεκάθαρο αναπτυξιακό προσανατολισµό µε γνώµονα το δηµόσιο συµφέρον.
Άλλα γιατί δεν ήξεραν, άλλα γιατί τους παρέσυραν οι συµβουλάτορες, άλλα γιατί διευκόλυναν ή τουλάχιστον νόµιζαν ότι διευκόλυναν την προσέγγιση της εκλογικής πελατείας και άλλα γιατί, όλοι έχουµε κάποιους φίλους στην αγορά, τα λάθη πάνε κι έρχονται, οι αβλεψίες έχουν γίνει βουνό και οι παρασπονδίες υπονοµεύουν κάθε καλή πρόθεση.
Γιάννης Πανάγος
