Πρώτον, ο ΕΛΓΑ είναι ένας Οργανισµός κοινής ωφέλειας, Νοµικό Πρόσωπο Ιδιωτικού ∆ικαίου που εποπτεύεται από τον υπουργό Γεωργίας και ανήκει εξολοκλήρου στο ∆ηµόσιο.
Δεύτερον, ο εν λόγω Οργανισµός, διαχειρίζεται χρήµατα των παραγωγών και εκ των καταστατικών του αρχών είναι επιφορτισµένος µε το έργο της ασφάλισης της φυτικής και ζωικής παραγωγής και του ζωικού κεφαλαίου των αγροτικών εκµεταλλεύσεων, από ζηµιές που προκαλούνται από φυσικούς κινδύνους, παθήσεις και ασθένειες, όπως αναφέρονται στο άρθρο 5 του νόµου 3877/2010.
∆ιαβάζοντας προσεκτικά το νόµο, καθίσταται σαφές, ότι οι αρµοδιότητες του υπουργού και της υπαγόµενης σ’ αυτόν «∆ιεύθυνσης ∆ιαχείρισης Κρίσεων και Κινδύνων στον Αγροτικό Τοµέα», έχουν να κάνουν µε:
α) το συντονισµό, την παρακολούθηση και τον έλεγχο της λειτουργίας των νοµικών προσώπων, εν προκειµένω του ΕΛΓΑ που φέρει την ευθύνη για την οργάνωση και λειτουργία των προαιρετικών για τους παραγωγούς επιδοτούµενων ασφαλίσεων.
β) την άσκηση των αρµοδιοτήτων για τα προγράµµατα κρατικών ενισχύσεων.
Ο νόµος δεν λέει πουθενά ότι ο υπουργός αποφασίζει σε ποιες περιπτώσεις θα δίνονται αποζηµιώσεις, καθώς αυτό καθορίζεται από τον Κανονισµό Λειτουργίας του ΕΛΓΑ και είναι ευθύνη της διοίκησής του.
Οι εικόνες των τελευταίων ηµερών από τις φάρµες µε τα ροδάκινα (επιτραπέζια και συµπύρηνα), µιλούν από µόνες τους. Εποµένως η αναγγελία – πρόσκληση της διοίκησης του ΕΛΓΑ για υποβολή αιτήσεων από τους παραγωγούς, κατ’ αρχήν για εκτίµηση των ζηµιών και εφόσον επιβεβαιώνονταν η ζηµιά για ανάλογες αποζηµιώσεις, θα ‘πρεπε να έχει ήδη γίνει. Τα υπόλοιπα είναι προφάσεις εν αµαρτίαις και διαµόρφωση πεδίου για πολιτική εκµετάλλευση.
Γιάννης Πανάγος
