Οι εμπορικές ζυθοποιίες χρησιμοποιούν συνήθως ομάδες από έμπειρους και εκπαιδευμένους δοκιμαστές για την αξιολόγηση των οργανοληπτικών χαρακτηριστικών και τον εντοπισμό τυχόν ελαττωμάτων στην μπύρα ή εκπαιδεύουν υπαλλήλους της εταιρείας τους. Υπάρχουν δύο τύποι δοκιμών γεύσης: Αυτές που απευθύνονται σε ανεκπαίδευτα πλήθη δοκιμαστών με σκοπό την ανάπτυξη νέων προϊόντων σε μια δυνητική αγορά και δοκιμές που σχεδιάζονται για να αξιολογηθεί η μπύρα οργανοληπτικά όσο το δυνατόν πιο αντικειμενικά από εκπαιδευμένους δοκιμαστές.
Η χρήση μιας ελεγμένης ομάδας δοκιμαστών που επιτυχώς ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις των κανόνων και των προτύπων διεθνών οργανισμών όπως το EBC (European Brewery Convention), το IFT (Institute of Food Technologists), το ASTM (American Society for Testing and Materials) και το ISO (International Organization for Standardization) για τη δοκιμασία ζύθων, αποτελεί εχέγγυο συγκέντρωσης σωστών αποτελεσμάτων.
Ο χώρος όπου πραγματοποιείται η διαδικασία πρέπει μεταξύ άλλων να είναι σχεδιασμένος όσο το δυνατόν πιο φυσικά, ώστε να ευνοεί τη συγκέντρωση στην αισθητηριακή ανάλυση. Πρέπει να είναι άοσμος, να υπάρχουν φίλτρα αέρος ενεργού άνθρακα και να αποφεύγονται αντικείμενα που απορροφούν οσμές όπως κουρτίνες. Η θερμοκρασία δεν πρέπει να υπερβαίνει τους 22° C και η υγρασία το 45 - 55%.
Πριν τη διεξαγωγή των δοκιμών τα μέλη της ομάδας θα πρέπει να αποφεύγουν τη χρήση δύσοσμων καλλυντικών, σαπουνιών και αρωμάτων. Να απέχουν από το κάπνισμα και κατανάλωση τροφής, αλκοολούχου ποτού ή καφέ τουλάχιστον 30 λεπτά πριν.
Αναλυτικό ρεπορτάζ στο περιοδικό Beer & Brunch που κυκλοφόρησε στις 21 Ιουλίου μαζί με την εφημερίδα Agrenda
