Ειδικά τώρα που η ρευστότητα είναι στον πάτο οι συντελεστές της εγχώριας αγροτικής παραγωγής τονίζουν στην Agrenda, πως «είναι αδιανόητο, το κράτος να χει εξασφαλίσει όλες εκείνες τις δικλείδες ασφαλείας, ώστε να εισπράττει από τον παραγωγό τα πάντα, αλλά από την άλλη να µη φαίνεται ικανό ή να µη θέλει να ελέγξει την κατάσταση και αντίστροφα».
Τώρα µάλιστα που έχει δηµιουργηθεί ένα κάποιο κλίµα ευφορίας στην αγορά από τις τελευταίες «συµφωνίες» που δείχνουν να ενισχύουν τη θέση των παραδοσιακά φερέγγυων συντελεστών από το χώρο του λιανεµπορίου, πολλοί θεωρούν, ότι είναι η πλέον κατάλληλη στιγµή για να µπει τάξη, όπως άλλωστε έχει δεσµευθεί πολλάκις ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Βαγγέλης Αποστόλου, αλλά και ο ίδιος ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας.
Ο αγώνας θα δοθεί σε δύο µέτωπα, τονίζουν στην πλατεία Βάθη, µε στόχο, αφενός να µειωθεί η απόσταση ανάµεσα στις τιµές παραγωγού και στις τιµές που πληρώνει ο καταναλωτής στο ράφι, αφετέρου να περιορισθεί δραστικά ο χρόνος εξόφλησης των προµηθευτών (αγροτών και µεταποιητών).
Αφετηρία για την προστασία των παραγωγών, µπορεί ν’ αποτελέσει η επεξεργασµένη πρόταση του Συνδέσµου Ελληνικών Βιοµηχανιών Επεξεργασίας Κρέατος, που έχει στο συρτάρι του ο υπουργός και η οποία αν υιοθετηθεί θεωρείται πιθανό, ότι θα βάλει τάξη στους κανόνες του παιχνιδιού. Την πρόταση του ΣΕΒΕΚ σιγοντάρουν µε ερώτηση στη Βουλή δυο βουλευτές της ∆ηµοκρατικής Συµπαράταξης (Τζελέπης, Κεγκέρογλου), τονίζοντας µεταξύ άλλων πως: «Είναι προφανές ότι µε την καταπολέµηση της τακτικής καθυστερήσεων στις εµπορικές συναλλαγές, ενισχύεται η εύρυθµη λειτουργία της αγοράς και αυξάνεται η ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων. Η µεταφορά και εφαρµογή της Οδηγίας 2011/7/ΕΕ στο ελληνικό δίκαιο από το 2013, πιστεύαµε ότι θα λειτουργούσε ως τονωτική ένεση στη σοβαρή οικονοµική κρίση που πλήττει τις ελληνικές επιχειρήσεις και κυρίως τις µικροµεσαίες εξ αυτών». «Αναµενόταν επίσης», τονίζουν οι βουλευτές, «ότι θα καλλιεργηθεί µια νοοτροπία έγκαιρων πληρωµών µεταξύ επιχειρήσεων και µεταξύ επιχειρήσεων και δηµόσιων αρχών εφόσον δίνονται περισσότερα δικαιώµατα στις επιχειρήσεις που αντιµετωπίζουν καθυστερήσεις πληρωµών και αυξάνεται η διαφάνεια στις διαδικασίες. Ωστόσο, είναι γνωστό στην επιχειρηµατική κοινότητα ότι στην πράξη αυτή η νοµοθετική ρύθµιση δεν έχει εφαρµογή, κυρίως όταν είναι κυρίαρχο το στοιχείο της συναλλαγής µας µε «ισχυρότερο» συµβαλλόµενο, βασιζόµενοι στην διατύπωση : «...εκτός εάν έχουν ρητώς συµφωνήσει αλλιώς και εάν οι λοιπές ρυθµίσεις δεν είναι εµφανώς καταχρηστικές έναντι του πιστωτή»
Βρείτε εδώ όλο το φάκελο από το 538ο φύλλο της Agrenda: agora lianikis.pdf
Τώρα µάλιστα που έχει δηµιουργηθεί ένα κάποιο κλίµα ευφορίας στην αγορά από τις τελευταίες «συµφωνίες» που δείχνουν να ενισχύουν τη θέση των παραδοσιακά φερέγγυων συντελεστών από το χώρο του λιανεµπορίου, πολλοί θεωρούν, ότι είναι η πλέον κατάλληλη στιγµή για να µπει τάξη, όπως άλλωστε έχει δεσµευθεί πολλάκις ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Βαγγέλης Αποστόλου, αλλά και ο ίδιος ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας.
Ο αγώνας θα δοθεί σε δύο µέτωπα, τονίζουν στην πλατεία Βάθη, µε στόχο, αφενός να µειωθεί η απόσταση ανάµεσα στις τιµές παραγωγού και στις τιµές που πληρώνει ο καταναλωτής στο ράφι, αφετέρου να περιορισθεί δραστικά ο χρόνος εξόφλησης των προµηθευτών (αγροτών και µεταποιητών).
Αφετηρία για την προστασία των παραγωγών, µπορεί ν’ αποτελέσει η επεξεργασµένη πρόταση του Συνδέσµου Ελληνικών Βιοµηχανιών Επεξεργασίας Κρέατος, που έχει στο συρτάρι του ο υπουργός και η οποία αν υιοθετηθεί θεωρείται πιθανό, ότι θα βάλει τάξη στους κανόνες του παιχνιδιού. Την πρόταση του ΣΕΒΕΚ σιγοντάρουν µε ερώτηση στη Βουλή δυο βουλευτές της ∆ηµοκρατικής Συµπαράταξης (Τζελέπης, Κεγκέρογλου), τονίζοντας µεταξύ άλλων πως: «Είναι προφανές ότι µε την καταπολέµηση της τακτικής καθυστερήσεων στις εµπορικές συναλλαγές, ενισχύεται η εύρυθµη λειτουργία της αγοράς και αυξάνεται η ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων. Η µεταφορά και εφαρµογή της Οδηγίας 2011/7/ΕΕ στο ελληνικό δίκαιο από το 2013, πιστεύαµε ότι θα λειτουργούσε ως τονωτική ένεση στη σοβαρή οικονοµική κρίση που πλήττει τις ελληνικές επιχειρήσεις και κυρίως τις µικροµεσαίες εξ αυτών». «Αναµενόταν επίσης», τονίζουν οι βουλευτές, «ότι θα καλλιεργηθεί µια νοοτροπία έγκαιρων πληρωµών µεταξύ επιχειρήσεων και µεταξύ επιχειρήσεων και δηµόσιων αρχών εφόσον δίνονται περισσότερα δικαιώµατα στις επιχειρήσεις που αντιµετωπίζουν καθυστερήσεις πληρωµών και αυξάνεται η διαφάνεια στις διαδικασίες. Ωστόσο, είναι γνωστό στην επιχειρηµατική κοινότητα ότι στην πράξη αυτή η νοµοθετική ρύθµιση δεν έχει εφαρµογή, κυρίως όταν είναι κυρίαρχο το στοιχείο της συναλλαγής µας µε «ισχυρότερο» συµβαλλόµενο, βασιζόµενοι στην διατύπωση : «...εκτός εάν έχουν ρητώς συµφωνήσει αλλιώς και εάν οι λοιπές ρυθµίσεις δεν είναι εµφανώς καταχρηστικές έναντι του πιστωτή»
Βρείτε εδώ όλο το φάκελο από το 538ο φύλλο της Agrenda: agora lianikis.pdf
