Μετά τη στρουθοκάμηλο τι;

Η Agrenda παρουσιάζει σήμερα, τα στοιχεία από τις εισηγήσεις των ειδικών για τα λάθη που δεν πρέπει να επαναληφθούν και τις νέες βάσεις του εγχειρήματος, με οδηγό τις εμπειρίες από τη Λατινική Αμερική. Σε όλο τον κόσμο αυξάνεται το ενδιαφέρον για εναλλακτικά προϊόντα κρέατος, τα οποία αποσπούν και υψηλότερες τιμές αγοράς, σε σχέση με τα ήδη υπάρχοντα - βοδινό, χοιρινό, κοτόπουλο. Είτε πρόκειται για ελάφι και αγριογούρουνο είτε για νέα είδη κρεοπαραγωγικών πουλερικών, η ζήτηση αυξάνεται ραγδαία, όπως και οι τιμές.

Μία κορεσμένη αγορά, όπως η ευρωπαϊκή, είναι αναμενόμενο να δημιουργήσει την υψηλότερη ζήτηση, ιδιαίτερα μετά από τις διατροφικές κρίσεις που έχουν αντιμετωπίσει τα βασικά είδη μαζικής παραγωγής κρέατος. Το τελευταίο ελπιδοφόρο παράδειγμα -που όμως δεν είχε την ανάλογη επιτυχία- ήταν το κρέας των στρουθοκαμήλων και ο λόγος είναι ότι έγινε ανοργάνωτα και χωρίς εμπορική πολιτική. Εκτός από την αναγέννηση της εκτροφής των στρουθοκαμήλων στην Ελλάδα, τα τελευταία χρόνια έχουμε δει πολλά προϊόντα ελληνικά και ευρωπαϊκά να συναντούν έντονο ανταγωνισμό στις διεθνείς αγορές από αντίστοιχα προϊόντα της Λατινικής Αμερικής, όπως πρόβειο κρέας, κρασί κ.λπ.

Ήρθε η ώρα να δοκιμάσουμε και στην Ευρώπη την παραγωγή προϊόντων της Λατινικής Αμερικής, ιδίως σε χώρες όπως η Ελλάδα, με κλίμα παρόμοιο με της Αργεντινής και της Χιλής. Το πλεονέκτημα των ευρωπαϊκών χωρών είναι ότι μιλάμε ακόμη για παρθένες αγορές σε εναλλακτικές εκτροφές, καθώς και το γεγονός ότι οι πτηνοτρόφοι έχουν ήδη την απαραίτητη τεχνογνωσία για να ανταπεξέλθουν στα αυστηρά πλαίσια υγιεινής και ασφάλειας που επιβάλει η Ε.Ε.. Εξάλλου, οι αναπτυγμένες χώρες της δυτικής Ευρώπης έχουν και το κοινό που ζητά διαφορετικές προτάσεις στο τραπέζι του, ακόμα κι αν χρειαστεί να πληρώσει ακριβά.

{mospagebreak title=Το συνέδριο&heading=Το συνέδριο}

Το συνέδριο

Ενδιαφέρουσες εναλλακτικές προτάσεις στην εκτροφή στρουθοκαμήλων, καθώς και επιχειρηματικά μοντέλα για την αύξηση του εισοδήματος των παραγωγών περιελάμβαναν οι εισηγήσεις των ομιλητών στο παγκόσμιο συνέδριο που πραγματοποιήθηκε στις 13 Οκτωβρίου στο αθηναϊκό ξενοδοχείο President. Το κοινό ήταν πολυπολιτισμικό, αλλά το ενδιαφέρον των Ελλήνων προσέλκυσαν οι ομιλίες που αναφέρονταν στην εκτροφή των εμού και των ρέα, δύο ζώων από τη λατινική Αμερική, που ανήκουν στην ευρύτερη οικογένεια των στρουθοκαμήλων.

Μεγάλο ενδιαφέρον για τους ξένους επισκέπτες του συνεδρίου είχε η δεύτερη μέρα, Κυριακή 14 Οκτωβρίου, καθώς είχαν την ευκαιρία να δουν από κοντά μία ελληνική φάρμα στρουθοκαμήλων και να γευματίσουν με προϊόντα της φάρμας. Τα εγκαίνια του συνεδρίου έγιναν το πρωί του Σαββάτου από τον πρόεδρο της οργανωτικής επιτροπής, Dr. George Alexander.

{mospagebreak title=Εκτροφή εναλλακτικών πτηνών&heading=Εκτροφή εναλλακτικών πτηνών}

Εκτροφή εναλλακτικών πτηνών

Οι δύο γυναίκες εισηγήτριες του συνεδρίου αναφέρθηκαν στα μεγαλόσωμα πτηνά έμου και ρέα, που ανήκουν στην ευρύτερη οικογένεια των στρουθοκαμήλων, ως εναλλακτική απασχόληση για τους πτηνοτρόφους.

Η Βρετανίδα κ. Margaret Dover ανέπτυξε πώς γίνεται η εκτροφή έμου και ρέα σε ένα μικρό αγρόκτημα στην Ευρώπη, προκειμένου να είναι κερδοφόρο, μέσα από τη δική της εμπειρία, όταν το 1997 συνταξιοδοτήθηκε πρόωρα από το επάγγελμα του δασκάλου και αποφάσισε να ασχοληθεί με την πτηνοτροφiα.

"Είχα ήδη εμπειρία από την εκτροφή πτηνών, όπως κότες, πάπιες και χήνες για περίπου 15 χρόνια, αλλά περισσότερο από χόμπι, παρά για να κερδίσω χρήματα. Διέθετα ένα εκτάριο γης, πολύ χρόνο και μπόλικο ενθουσιασμό". Το αγρόκτημά της βρίσκεται στο Leicestershire στην κεντρική Αγγλία και αρχικός σκοπός της ήταν να εκτρέφει νεοσσούς εμού και ρέα για να τους μεταπωλεί σε άλλα αγροκτήματα ή ακόμα και σε σπίτια, ως κατοικίδια ζώα.

"Δεν είχα προετοιμαστεί να επενδύσω πολλά κεφάλαια στην επιχείρηση, αλλά ούτε και να δανειστώ χρήματα, πράγμα που περιόριζε τις προσδοκίες και τις προοπτικές ανάπτυξης. Ξεκίνησα τον Γενάρη με 18 νεαρά έμου και μέσα στον πρώτο χρόνο αγόρασα και δύο ζευγάρια για αναπαραγωγή. Οι πωλήσεις δεν πήγαν τόσο καλά στο τέλος της χρονιάς κι έτσι ξεκίνησα τη διαφήμιση σε αγροτικά και τοπικά έντυπα, όπως συνεχίζω μέχρι σήμερα.

Το ενδιαφέρον ήρθε αρχικά από αγρότες που ήθελαν να μάθουν περισσότερα γι' αυτό το είδος εναλλακτικής πτηνοτροφίας. Επίσης, υπήρχαν κάποιοι που είχαν ήδη επεκταθεί σε κάποιο είδος πέραν των συνηθισμένων βοοειδών, χοιρινών και προβάτων. Όσοι είχαν ήδη ασχοληθεί με την εκτροφή ελαφιών ή στρουθοκαμήλων ήταν πιο ανοιχτοί στα έμου. Με τις ανακατατάξεις που παρουσίασε ο αγροτικός τομέας της Βρετανίας, τα τελευταία δέκα χρόνια, δε θα μπορούσε να μείνει ανεπηρέαστος ο κλάδος της πτηνοτροφίας και η αγορά των πουλερικών.

Πολλοί αγρότες έχουν επιλέξει να διαφοροποιηθούν, αγοράζοντας μία ομάδα από ασυνήθιστα ζώα, προκειμένου να προσελκύσουν επισκέπτες στη φάρμα. Τόσο τα έμου και τα ρέα αποτελούν ιδανικά ζώα για τέτοιο σκοπό. Το 1997 προσκλήθηκα στην εναρκτήρια συνάντηση της Ένωσης Έμου και Ρέα (Rhea and Emu Association) και σήμερα είμαι γραμματέας της βρετανικής αντίστοιχης ένωσης.

Τότε υπήρχε ενθουσιασμός, ειδικά για την παραγωγή κρέατος, αλλά γρήγορα προσγειωθήκαμε στην πραγματικότητα, καθώς η ανεπαρκής νομοθεσία και τα ελάχιστα ειδικευμένα σφαγεία σήμαιναν αργή πρόοδο. Για να συμφέρει τον ιδιοκτήτη του σφαγείου να επενδύσει σε κάποιο ασυνήθιστο ζώο, θα πρέπει να υπάρχει ροή πτηνών τουλάχιστον σε εβδομαδιαία βάση."

Το γεγονός ότι μέχρι την 1η Οκτωβρίου του 2007 οι κάτοχοι έμου έπρεπε να διαθέτουν άδεια κατοχής επικίνδυνων αγρίων ζώων, φρέναρε τα σχέδια της κ. Dover, με αποτέλεσμα να αναζητήσει άλλες πηγές εισοδήματος. Αρχικά, με σκοπό την προώθηση των συγκεκριμένων πτηνών και την εκπαίδευση του καταναλωτικού κοινού, προσανατολίστηκε προς τα διάφορα προϊόντα του ζώου και αφού παρήγαγε μία σοβαρή προϊοντική βάση, επισκέφθηκε και συμμετείχε σε διάφορες εκθέσεις και φεστιβάλ, προκειμένου να προσελκύσει το ενδιαφέρον του κόσμου.

Η ίδια έχει παρουσιάσει και έχει ενημερώσει για τα εναλλακτικά πτηνά σε διαφόρων ειδών κοινά, από ενώσεις αγροτών, φοιτητές κτηνιατρικής και επιχειρηματικές οργανώσεις, μέχρι ευρύτερες ομάδες καταναλωτών. Τα τέσσερα τελευταία χρόνια η επιχείρηση της Βρετανίδας πτηνοτρόφου είναι κερδοφόρα και ήδη έχει επεκταθεί στην εκτροφή ρέα, εδώ και πέντε χρόνια. Η φάρμα της παράγει ζώντα ζώα, αυγά, λάδι, κρέας, πούπουλα και δέρμα. Όσον αφορά τα έμου, μπορούν να πωληθούν ζωντανά σε άλλους αγρότες από την ηλικία της μίας εβδομάδας, έως τους τέσσερις μήνες, ενώ, λόγω του στρες που αναπτύσσουν όπως τα κοτόπουλα, τα ρέα μπορούν να πωληθούν από την έκτη εβδομάδα.

Το κέρδος από την πώληση ζώου κυμαίνεται από 10% έως το 49% ανάλογα με την ηλικία του. Στα πρώτα χρόνια λειτουργίας της φάρμας, υψηλότερη ζήτηση είχαν τα φρέσκα αυγά έμου και ρέα είτε ως φαγητό είτε για διακόσμηση, από τα οποία κερδίζει το 38%. Φέτος, ανέφερε ότι το 80% των αυγών πουλήθηκαν ως φρέσκα στη βρετανική αγορά, η οποία διαμορφώνει μία αρκετά σταθερή ζήτηση για το συγκεκριμένο προϊόν. Όσα αυγά δεν είναι καλά ή έχουν σπάσει κατά τη μεταφορά ή για άλλους λόγους, όπως η γέννηση ενός μικρού πτηνού, τα χρησιμοποιεί για να τα ζωγραφίσει και ως διακοσμητικά, πράγμα που αποτελεί πολύ κερδοφόρα παράλληλη ενασχόληση.

Πάντως, από την εμπειρία της, διαβεβαιώνει ότι ένα καλό ζευγάρι έμου δίνει 40-45 αυγά σε κάθε περίοδο αναπαραγωγής και - επειδή ζουν σε ομάδες και είναι δύσκολο να υπολογιστεί ανά ζεύγος - κάθε ρέα παράγει περίπου 40-60 αυγά ανά σεζόν. Η Μεγάλη Βρετανία είναι ελλειμματική στο ισοζύγιο προσφοράς και ζήτησης ελαίου έμου ή προϊόντων του, πράγμα που σημαίνει εισαγωγές ελαίου από τρίτες χώρες και μάλιστα εκτός Ε.Ε.. Πρόκειται για το προϊόν με το μεγαλύτερο κέρδος, φτάνοντας και το 50% σε σχέση με το κόστος.

Έτσι, αν και η παραγωγή ελαίου είναι χρονοβόρα, η κ. Dover την προτιμά, καθώς οι πωλήσεις της βασίζονται κατά 70% στο συγκεκριμένο προϊόν. Υψηλό είναι και το κέρδος από την πώληση κρέατος, ποσοστό περίπου 28%, αλλά απαιτεί περισσότερο χρόνο για την ανεύρεση αγοραστών. Η καλύτερη ηλικία του ζώου για σφαγή είναι οι 16 με 18 μήνες. Το κρέας προορίζεται κάθε χρόνο στο ευρύ καταναλωτικό κοινό, αλλά και σε κάποια επιλεγμένα ξενοδοχεία.

Το μειονέκτημα των ξενοδοχείων είναι ότι ζητούν πάντα τα καλύτερα μέρη του ζώου (υψηλής ποιότητας φιλέτο) και απομένουν τα χαμηλότερης αξίας μέρη, μαζί με τα λουκάνικα και τον κιμά για να διατεθεί στην αγορά. Τόσο το κρέας των έμου όσο και των ρέα είναι ένα εξαιρετικό και θρεπτικό προϊόν, ένα υγιές κόκκινο κρέας, με χαμηλά λιπαρά, χαμηλή χοληστερόλη και υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες.

Τα έμου αποφέρουν το μισό κρέας ανά ζώο, σε σχέση με τις στρουθοκαμήλους, ενώ τα ρέα ακόμα λιγότερο. Έτσι, δε συμφέρει τα σφαγεία ακόμη να επενδύσουν μαζικά σε τέτοιου είδους πτηνά. Τέσσερα χρόνια έπρεπε να περάσουν για να μπορέσει να παράγει κρέας η αγροτική εκμετάλλευση της κ. Dover κι αυτό με μεγάλη δυσκολία και μακρινές αποστάσεις. Βέβαια, η παραγωγή της κάθε χρόνο απορροφάται αμέσως και σε υψηλές τιμές, αλλά παραμένει σπάνιο το κρέας αυτών των πτηνών σε όλη τη Μεγάλη Βρετανία.

Όσον αφορά τα πούπουλα και το δέρμα, τα μεν πούπουλα απαιτούν πολλή προετοιμασία και χρησιμοποιούνται μόνο ως διακοσμητικά προς το παρόν. Το δε δέρμα είναι υψηλής ποιότητας και με τους κατάλληλους τεχνίτες θα μπορούσε να μετατραπεί σε εξαιρετικά αντικείμενα μόδας.

{mospagebreak title=Προδιαγραφές μίας φάρμας έμου και ρέα&heading=Προδιαγραφές μίας φάρμας έμου και ρέα}

Προδιαγραφές μίας φάρμας έμου και ρέα

Σύμφωνα με την κ. Dover, "τα έμου δε χρειάζονται πολύ χώρο, ούτε πολύ υψηλής ποιότητας λιβάδια. Περίπου 20 ενήλικα ζώα - σε ζεύγη - ανά εκτάριο είναι μία καλή αναλογία, που συμβαδίζει και με την αμερικάνικη νομοθεσία.

Βέβαια, τα έμου ζευγαρώνουν για μια ζωή, οπότε κάθε ζευγάρι πρέπει να ζει ξεχωριστά από τα άλλα. Οι νεοσσοί είναι υπερκινητικοί και χρειάζονται πολύ χώρο για να ασκούνται. Τα ρέα συμβιβάζονται περισσότερο όσον αφορά την ποιότητα της γης και μπορούν να συμβιώσουν σε ομάδες ενήλικων ατόμων. Και τα δύο είδη είναι παμφάγα, οπότε θεωρητικά τρώνε τα πάντα. Για να πετύχω την καλύτερη ποιότητα σε αυγά, χρησιμοποιώ τροφή για στρουθοκαμήλους, που είναι και πιο εύκολο να βρει κανείς στην Αγγλία.

Ακόμη δεν έχει πραγματοποιηθεί έρευνα για την καλύτερη διατροφή των έμου στην Αγγλία ή την Ευρώπη, αλλά βασιζόμαστε σε έρευνα των Η.Π.Α. Επίσης, τα προμηθεύω με σιτάρι, καλαμπόκι ή αρακά από τις κοντινές φάρμες, καθώς και νωπά φρούτα και λαχανικά της εποχής, από όσα μένουν στο τέλος της μέρας στα μανάβικα, σε χαμηλές τιμές."

Μία τελευταία παράμετρος της διαμόρφωσης του κτήματος είναι η περίφραξη. Η Βρετανίδα πτηνοτρόφος δεν έχει διαπιστώσει κάποια επιθυμία στα συγκεκριμένα πτηνά να δραπετεύσουν, παρ' όλο που είναι ευκίνητα. Η ίδια τα προστατεύει με έναν φράχτη ύψους 1,5 μέτρου, αποτελεσματικά μέχρι στιγμής. Το συμπέρασμα της Βρετανίδας πτηνοτρόφου είναι ότι η μικρή επιχείρηση εκτροφής απαιτεί πολλή προσωπική δουλειά, έχει σημαντικότερο μειονέκτημα το μάρκετινγκ, αλλά μπορεί να έχει υψηλή κερδοφορία.

{mospagebreak title=Επιχείρηση: Rhea&heading=Επιχείρηση: Rhea}

Επιχείρηση: Rhea

Με τη σειρά της, η Αργεντινή κ. Marisa Sanchez μίλησε για τις μεγάλες επιχειρήσεις εκτροφής ρέα στη χώρα της, αναπτύσσοντας το μοντέλο παραγωγής από τη φάρμα στο τελικό προϊόν.

"Η εμπορική εκτροφή ρέα αναπτύχθηκε από το 1990, ως εναλλακτική ζωική παραγωγή στις χώρες της Ουρουγουάης, της Βραζιλίας, της Αργεντινής και της Χιλής. Πρόκειται για προστατευόμενο άγριο είδος, που απειλούνταν με εξαφάνιση και η εμπορική του εκμετάλλευση υπόκειται σε περιορισμούς. Η εκτροφή ρέα επετράπη το 1988 στη Βραζιλία και μόλις το 1999 ιδρύθηκε ο πρώτος συνεταιρισμός πτηνοτρόφων στο Rio Grande Do Sul. Στις Η.Π.Α. δημιουργήθηκε το 1991 η Βορειοαμερικάνικη Ένωση Εκτροφής Ρέα, βοηθώντας στην ανάπτυξη της έρευνας γύρω από την επεξεργασία του κρέατος".

Μετά από εκτεταμένες έρευνες, διαπιστώθηκε ότι το πεπτικό σύστημα των ρέα διαφέρει από τα άλλα πτηνά σε τέτοιο βαθμό ώστε να μην επιτρέπει διατροφή με υψηλή θερμιδική αξία και πρέπει να προτιμάται δίαιτα με χαμηλό ενεργειακό φορτίο. Όσον αφορά την παραγωγική τους περίοδο, τα ρέα αρχίσουν να γεννούν αυγά στα δύο τους χρόνια και στο τέλος του Αυγούστου. Εκείνη την περίοδο ξεκινά και η διαμάχη μεταξύ των αρσενικών για την ιεραρχία, ενώ οι σχέσεις με τα θηλυκά χαρακτηρίζονται από ένα είδος πολυγαμίας στη μορφή χαρεμιού.

Το περίεργο είναι ότι σε μία αναπαραγωγική περίοδο, το θηλυκό ρέα μπορεί να γεννήσει αυγά από δύο ή περισσότερα αρσενικά. Ήδη στις χώρες της λατινικής Αμερικής έχουν επενδύσει στη μέθοδο της τεχνητής εκκόλαψης των αυγών, δημιουργώντας ειδικές εγκαταστάσεις για εντατική παραγωγή. Κατά τη γέννηση των νεοσσών υπάρχει ένα ποσοστό θνησιμότητας, το οποίο οφείλεται σε διάφορους παράγοντες.

Η πιο ευαίσθητη ηλικία των ρέα είναι από 0-3 μήνες, όταν κινδυνεύουν από ασθένειες όπως: Fading Chick Syndrome, που προκαλείται από ανοσοανεπάρκεια του οργανισμού, ανωμαλία μεταβολισμού ή ποδών, ομφαλίτιδα και άλλους κινδύνους. Στην ηλικία των 12-14 μηνών είναι έτοιμα για το σφαγείο. Κάθε πτηνό αποδίδει 10-12 κιλά μύες, πολύ καλής ποιότητας και διατροφικής αξίας. Το δέρμα ανά πτηνό αντιστοιχεί σε 0,40 τ.μ. και χρησιμοποιείται για μπότες, σακάκια, τσάντες κ.ά. Τέλος, αποδίδουν 250 γραμμάρια πούπουλων και δύο κιλά λίπους.

Η σύγκριση με τα έμου και τα ρέα

Η στρουθοκάμηλος είναι φυτοφάγο μονογαστρικό ζώο, που σημαίνει ότι έχει ένα πολύ απλό πεπτικό σύστημα. Το θέμα της διατροφής ενήλικων στρουθοκαμήλων στις μεσογειακές χώρες ανέπτυξε ο κ. Κώστας Σταματόπουλος, γεωπόνος ζωοτέχνης και διευθυντής παραγωγής της βιομηχανίας ζωοτροφών Φάρμα Εφύρα.

Στην εισήγησή του εξηγεί ότι το συγκεκριμένο πτηνό "δεν έχει δόντια, ούτε πρόλοβο και ο οισοφάγος καταλήγει κατευθείαν στο αδενικό στομάχι. Ακολουθεί ένας μυώδης στομαχικός θάλαμος, ο οποίος περιέχει πετραδάκια που αλέθουν την τροφή και χρειάζονται ανανέωση, όταν έχουν φθαρεί. Στο παχύ έντερο ολοκληρώνεται η διαδικασία της πέψης και παράγεται το απαραίτητο λίπος για την παραγωγή ενέργειας. Το φυσικό περιβάλλον των στρουθοκαμήλων ποικίλλει από ημι-ερημικό έως χορτολιβαδικό. Τα πτηνά συνηθίζουν να φρεζάρουν (κορφολογούν) θάμνους, χόρτο και μικρά δέντρα, καθώς και να τρώνε σπόρους. Εφόσον είναι διαθέσιμο, οι στρουθοκάμηλοι μπορούν να πιουν μεγάλες ποσότητες νερού, αλλά μπορούν να επιβιώσουν και χωρίς αυτό για μεγάλες περιόδους."

Αφού μίλησε για τα βασικά διατροφικά χαρακτηριστικά των μεγαλόσωμων πτηνών, ο κ. Σταματόπουλος προχώρησε στις απαιτήσεις θρέψης και τα συμπληρώματα: "Οι ανάγκες σε πρωτεΐνες των ενήλικων ζώων εξαρτώνται από τις απαιτήσεις σε αμινοξέα και τη διαθεσιμότητά τους. Πρόκειται για ένα διατροφικό μοντέλο με αρκετή επιτυχία, που εφαρμόζεται και στις γαλοπούλες και στα κοτόπουλα. Κατά το δεύτερο χρόνο η αύξηση της σωματικής μάζας των θηλυκών στρουθοκαμήλων είναι σχετικά μικρή και οι θρεπτικές απαιτήσεις δε θεωρούνται υπερβολικές μέχρι την αναπαραγωγική ωριμότητα του ζώου.

Οι απαιτήσεις σε ασβέστιο, φώσφορο, αμινοξέα βιταμινών και θερμίδες είναι υψηλές 18 μέρες πριν τη δημιουργία του πρώτου αυγού. Η ανάγκη για πρόσθετα θρεπτικά συστατικά στη ζωοτροφή αυξάνεται και φτάνεις το αποκορύφωμά της μέχρι την 8η μέρα πριν τη γέννηση του αυγού. Από εκείνο το σημείο το διατροφικό μοντέλο παραμένει ίδιο, μέχρι την ημέρα της γέννησης".

Στην ομιλία του, το μέλος της οργανωτικής επιτροπής, κ. Clive Madeiros, μίλησε - μεταξύ άλλων - και για την παραγωγή αυγών των ενήλικων στρουθοκαμήλων στη Μεγάλη Βρετανία: "Η περίοδος αναπαραγωγής στη Μεγάλη Βρετανία μπορεί να βρίσκεται μεταξύ Ιανουαρίου και Οκτωβρίου. Βέβαια, με τη σωστή γενετική, διατροφή και τεχνητό φως, οι στρουθοκάμηλοι μπορούν να γεννούν αυγά όλον τον χρόνο. Βέβαια το διαιτολόγιο και η υγρασία παίζουν το πιο σημαντικό ρόλο για την απόδοση σε αυγά.

Όσο πλησιάζουμε στον Ισημερινό τόσο η περίοδος αναπαραγωγής των στρουθοκαμήλων διευρύνεται και φτάνει - σε φυσιολογικές συνθήκες - ακόμα και όλη τη χρονιά. Η περίοδος εκκόλαψης είναι 42 μέρες και τα αυγά έχουν ένα κρεμ χρώμα με βάρος που κυμαίνεται μεταξύ 1,2 και 2,3 κιλών".

{mospagebreak title=Crash test&heading=Crash test}

Crash test

Πραγματοποιώντας μία σύγκριση με τα συγγενή είδη της στρουθοκαμήλου, ο κ. Madeiros είπε ότι τα συγκεκριμένα πτηνά έχουν διαφορετικά χρώματα και είναι διμορφικά, ενώ τα έμου και τα ρέα είναι μονομορφικά. Τα μεν έμου έχουν σχεδόν όλες τις αποχρώσεις του γκρίζου και τα ρέα είναι λευκού ή γκρίζου χρώματος. Το πλεονέκτημα των δύο αυτών ειδών είναι ότι - τουλάχιστον στα βόρεια κλίματα - έχουν αλληλοσυμπληρούμενες περιόδους αναπαραγωγής, δηλαδή τα έμου γεννούν αυγά σε φυσιολογικές συνθήκες από το Νοέμβριο μέχρι τον Απρίλιο και τα ρέα από τον Μάιο μέχρι τον Αύγουστο.

Σύμφωνα με τον Βρετανό επιστήμονα, η ιδανική αναλογία συμβίωσης των στρουθοκαμήλων είναι ένα αρσενικό ανά 1,6 θηλυκά, που είναι και ο λεγόμενος χρυσός αριθμός Phi, με βάση τον οποίο "επανδρώθηκε" η Κιβωτός του Νώε. Στη συνέχεια, ο κ. Michael Van Grevenbroek αναφέρθηκε στα προβλήματα και τις προοπτικές της παραγωγής στρουθοκαμήλων στην έρημο ή σε ερημοποιημένες περιοχές.

Όσον αφορά την εκκόλαψη των αυγών των στρουθοκαμήλων, τα δύο σχετικά θέματα του συνεδρίου ήταν η «μέθοδος προεκκολαπτικής ανίχνευσης γόνιμων αυγών» του κ. Borys Totsky (Ουκρανία) και η "επίλυση προβλημάτων στο εκκολαπτήριο", του Αιγύπτιου δρ. Ahmed Sami.

Για τις δέκα σημαντικότερες ασθένειες της στρουθοκαμήλου, μίλησε ο Αμερικάνος καθηγητής, κ. H.L. Shivaprasad, ενώ αμέσως μετά τη θέση του στο βήμα πήρε ο δρ. Πέτρος Βουγιουκλής, αναφερόμενος στα γαστρεντερολογικά προβλήματα των στρουθοκαμήλων στη νότια Ελλάδα. Δύο είναι οι ασθένειες που ταλαιπωρούν τις φάρμες στρουθοκαμήλων στην Ελλάδα και ονομάζονται γαστρική στάση και ενσφήνωση.

Ο ομιλητής - μετά από τη σχετική έρευνα - επεσήμανε πάντως το γεγονός ότι η υψηλή θνησιμότητα από αυτές τις ασθένειες έχει οδηγήσει σε υψηλότερο κόστος για τους εκτροφείς. Η επόμενη εισήγηση είχε, επίσης, κτηνιατρικό ενδιαφέρον, καθώς ο δρ. Τριαντάφυλλος Παναγιώτου ανέπτυξε τις επιπτώσεις των κλωστριδιάσεων στους νεοσσούς στρουθοκαμήλων και ο Ιορδανός δρ. Ehab Abu-Basha μίλησε για την πόσιμη αντιμικροβιακή θεραπεία και φαρμακοκινητική στις στρουθοκαμήλους.

Τις εργασίες του συνεδρίου έκλεισαν ο Ιρανός, κ. Ali Hajibabaei ("Η επίδραση της L-καρνιτίνης στις στρουθοκάμηλους») και ο Νοτιοαφρικάνος, κ. Waltson («Πώς θα ανταπεξέλθει ο παραγωγός στις απαιτήσεις των αγοραστών ποιοτικού δέρματος στρουθοκαμήλου").

Από το 102ο φύλλο της εφημερίδας Agrenda