Την αρχή επιχειρεί να κάνει στον Κανονισµό Omnibus που θα έχει ισχύ το 2018, προσθέτοντας τη δυνατότητα να δίνεται το πριµ των Νέων Αγροτών µε τη µορφή χρηµατοπιστωτικών µέσων (άρθρο 267 παράγραφος 4α), ώστε οι δικαιούχοι να µπορούν να λαµβάνουν µεγαλύτερη στήριξη, την οποία θα πρέπει εν µέρει να επιστρέψουν. Έτσι, όπως υποστηρίζουν οι Ευρωπαίοι τεχνοκράτες, γίνεται ανακύκλωση κονδυλίων οπότε όσο µειωµένο και να είναι το µπάτζετ των Προγραµµάτων, ο προϋπολογισµός θα διαρκεί περισσότερο διάστηµα. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια συζήτησης για τον προς ψήφιση κανονισµό, ορισµένες αντιπροσωπείες κρατών-µελών εξέφρασαν επιφυλάξεις ως προς τις διαφορετικές συνθήκες που ισχύουν στις περιπτώσεις που η στήριξη παρέχεται υπό µορφή χρηµατοδοτικών µέσων (π.χ. διαφορετικά επιτόκια κ.λπ.). Ο εκπρόσωπος της Επιτροπής από την άλλη εµµένει στην άποψη ότι η προώθηση της χρήσης αυτών των µέσων έχει σηµασία για την τόνωση της ανάπτυξης και της απασχόλησης στις αγροτικές περιοχές
Οι επιδοτήσεις ενθαρρύνουν τις εικονικές αυξήσεις κόστου
Η δυνατότητα αντικατάστασης των επιδοτήσεων µε χρηµατοδοτικά εργαλεία (δάνεια, εγγυήσεις κ.λπ.) στα πλαίσια των Προγραµµάτων, είχε δοθεί στα κράτη µέλη κατά το σχεδιασµό της τωρινής προγραµµατικής περιόδου. Ωστόσο είναι χαρακτηριστικό ότι σχεδόν καµία διαχειριστική αρχή δεν υιοθέτησε αυτόν το νέο τρόπο ενίσχυσης των αγροτικών επενδύσεων. Για την περίοδο µετά το 2020, ο προαιρετικός χαρακτήρας της υιοθέτησης του νέου αυτού τρόπου, ενδέχεται να γίνει υποχρεωτικός για ορισµένα Μέτρα (εκτός γεωργοπεριβαλλοντικών) όπως τα Σχέδια Βελτίωσης, κάτι που εξαρτάται από τον προϋπολογισµό της ΚΑΠ και την κατάσταση του τραπεζικού κλάδου πανευρωπαϊκά.
Παράλληλα, σε σχετική τροπολογία για το σωστό συνδυασµό χρηµατοδότησης των περιφερειών της Ευρώπης, τονίζεται ο ενισχυµένος χαρακτήρας των χρηµατοδοτικών µέσων σε σύγκριση µε τις επιδοτήσεις «οι οποίες τείνουν να κεφαλαιοποιούνται σε αξίες γης ή µισθώσεις ή να αποκτώνται µέσω υψηλών τιµών εισροών ή εκροών», κάτι που σηµαίνει ότι τα χρήµατα ξοδεύονται ουσιαστικά σε υπερτιµολογήσεις
Οι επιδοτήσεις ενθαρρύνουν τις εικονικές αυξήσεις κόστου
Η δυνατότητα αντικατάστασης των επιδοτήσεων µε χρηµατοδοτικά εργαλεία (δάνεια, εγγυήσεις κ.λπ.) στα πλαίσια των Προγραµµάτων, είχε δοθεί στα κράτη µέλη κατά το σχεδιασµό της τωρινής προγραµµατικής περιόδου. Ωστόσο είναι χαρακτηριστικό ότι σχεδόν καµία διαχειριστική αρχή δεν υιοθέτησε αυτόν το νέο τρόπο ενίσχυσης των αγροτικών επενδύσεων. Για την περίοδο µετά το 2020, ο προαιρετικός χαρακτήρας της υιοθέτησης του νέου αυτού τρόπου, ενδέχεται να γίνει υποχρεωτικός για ορισµένα Μέτρα (εκτός γεωργοπεριβαλλοντικών) όπως τα Σχέδια Βελτίωσης, κάτι που εξαρτάται από τον προϋπολογισµό της ΚΑΠ και την κατάσταση του τραπεζικού κλάδου πανευρωπαϊκά.
Παράλληλα, σε σχετική τροπολογία για το σωστό συνδυασµό χρηµατοδότησης των περιφερειών της Ευρώπης, τονίζεται ο ενισχυµένος χαρακτήρας των χρηµατοδοτικών µέσων σε σύγκριση µε τις επιδοτήσεις «οι οποίες τείνουν να κεφαλαιοποιούνται σε αξίες γης ή µισθώσεις ή να αποκτώνται µέσω υψηλών τιµών εισροών ή εκροών», κάτι που σηµαίνει ότι τα χρήµατα ξοδεύονται ουσιαστικά σε υπερτιµολογήσεις
