Λίγο πριν πέσει η αυλαία για τα Σχέδια Βελτίωσης της τελευταίας περιόδου (2007-2014) και λίγο πριν από την οριστικοποίηση του σχεδιασµού για τη νέα (2015 -2020), ο Σύνδεσµος Εισαγωγέων Αγροτικών Μηχανηµάτων (ΣΕΑΜ) σπεύδει να επισηµάνει τόσο την προβληµατική υλοποίηση των υποχρεώσεων, όσο και τη λάθος βάση πάνω στην οποία δοµούνται τα νέα προγράµµατα.
Σε άτυπη συνάντηση που είχε στις αρχές της εβδοµάδας το προεδρείο του ΣΕΑΜ (Σ. Μπαλουκτσής, Γ. Χίγκας και Λ. Βεντουράκης) µε συντάκτες του αγροτικού ρεπορτάζ έγινε σαφές ότι µε τη λογική που ακολουθούν τα γνωστά προγράµµατα ανάπτυξης και τον τρόπο µε τον οποίο χρηµατοδοτούν τον τεχνολογικό εκσυγχρονισµό των εκµεταλλεύσεων, η γεωργία αντί να πηγαίνει µπροστά χάνει συνεχώς έδαφος στον διεθνή ανταγωνισµό.
Εκφράζοντας τη βεβαιότητα πως όταν µε το καλό κλείσουν οι 7.000 περίπου φάκελοι µε τα έργα που είχαν προγραµµατιστεί µε βάση την τελευταία προκήρυξη, αυτό το οποίο θα µπορεί να καταγραφεί ως αποτέλεσµα θα είναι µια παταγώδης αποτυχία, τόσο των αρµόδιων αρχών, όσο και για την πραγµατική ανασυγκρότηση των εκµεταλλεύσεων που µπήκαν στη διαδικασία. Την ίδια στιγµή, ταυτόχρονα µε την τεράστια απώλεια κοινοτικών πόρων (λόγω µη απορρόφησης) το ίδιο θεµατικές είναι και οι «διαρροές» που συνοδεύουν την προβλεπόµενη δηµόσια δαπάνη, µε ένα σηµαντικό µέρος των χρηµάτων που δαπανώνται να µην φθάνει ποτέ στους πραγµατικούς δικαιούχους.
Μέσα σ’ αυτό το κλίµα, τα µέλη του ΣΕΑΜ επαναφέρουν επιτακτικά το ζήτηµα της ουσιαστικής αναθεώρησης του όλου πλέγµατος, προτάσσοντας τις διαδοχικές και κυλιόµενες προκηρύξεις Σχεδίων Βελτίωσης, µέχρις εξαντλήσεως των πόρων. Τα εν λόγω προγράµµατα, τονίζουν οι «µηχανηµατάδες», πρέπει να διευκολύνουν τους αγρότες να φέρουν στην εκµετάλλευσή τους το µηχάνηµα και το εργαλείο που χρειάζονται, τον καιρό που τους είναι απαραίτητο. Μικρά και ευέλικτα Σχέδια µε αιτήσεις οι οποίες εγκρίνονται ή απορρίπτονται µέσα σε λίγα 24ωρα, ακόµα και µε επί τόπου έλεγχο της εκµετάλλευσης, είναι ο µόνος τρόπος ουσιαστικής τεχνολογικής ανασυγκρότησης της γεωργίας. Η µέχρι σήµερα γραφειοκρατική λογική οδήγησε σε έναν γερασµένο στόλο και σε µηχανήµατα που δεν ανταποκρίνονται στις πραγµατικές ανάγκες των αγροτών, επιβαρύνουν το κόστος ενέργειας και εισροών και συχνά βάζουν σε κίνδυνο τη ζωή των χειριστών και όσων κυκλοφορούν στους επαρχιακούς δρόµους.
Τεχνολογικά κουφάρια σε στάνες και χωράφια
Έχουν συµπληρωθεί δύο δεκαετίες, έχουν «τρέξει» πέντε µεγάλα προγράµµατα και η κατάσταση παραµένει το ίδιο αναχρονιστική. Κάθε 3 µε 4 χρόνια βγάνει µια προκήρυξη για Σχέδια µε προβλεπόµενη δαπάνη εκατοντάδων εκατοµµυρίων, για την οποία εκδηλώνουν ενδιαφέρον χιλιάδες αγρότες και εκµεταλλεύσεις, χωρίς στο τέλος -δηλαδή µετά από 3-4 χρόνια- να ξέρει κανείς τι είχε ζητήσει, τι του έχει εγκριθεί και τι µπορεί να υλοποιήσει. ∆αιδαλώδης γραφειοκρατία, ατελέσφορες διαδικασίες έγκρισης, καµιά δυνατότητα ελέγχου της υλοποίησης των έργων, υπερτιµολογήσεις, άσκοπες χρηµατοδοτήσεις, «κόκκινα» δάνεια και τεχνολογικά κουφάρια σε χωράφια
και στάνες.
