Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τον Ντίνο Στεργίδη, διευθυντή της εταιρείας, αφορμή για την εκδήλωση στάθηκε το έντονο ενδιαφέρον από το κοινό να βρει κρασιά από αφανείς ποικιλίες, που εκδηλώθηκε στις «Οινικές Αποκαλύψεις», που διοργανώθηκαν τον περασμένο Νοέμβριο στο King George.
Σύμφωνα με τον ίδιο, «το επόμενο βήμα αν η Ελλάδα θέλει να παράγει καλά κρασιά είναι οι οινολόγοι να σηκώσουν το πετάλι και να αφήσουν το έδαφος και το αμπέλι να μιλήσει».
Στην εκδήλωση παρουσιάστηκαν τόσο κρασιά από πολύ μικρά οινοποιεία όσο και κρασιά από αφανείς ποικιλίες ή φυσικά κρασιά από μικρά και μεγάλα οινοποιεία.
Επίσης, κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης πραγματοποιήθηκε ημερίδα αφιερωμένη στις αφανείς ποικιλίες.
Σύμφωνα με ανακοίνωση της διοργανώτριας εταιρείας οινικής επικοινωνίας Vinetum, «με ιδιαίτερη επιτυχία διεξήχθη στην Αθήνα η 2η έκθεση κρασιού με τίτλο «Οινικές Αποκαλύψεις» στην οποία συμμετείχαν πολύ μικρά οινοποιεία (με παραγωγή μικρότερη από 50.000 φιάλες) και κρασιά από «αφανείς ποικιλίες».
Οι επισκέπτες των Οινικών Αποκαλύψεων είχαν την ευκαιρία να δοκιμάσουν κρασιά από πολύ σπάνιες ελληνικές ποικιλίες που δεν κυκλοφορούν ευρέως στην αγορά, όπως είναι η Σκλάβα, το Γουστολίδι, το Σκιαδόπουλο, ο Τινακτορώγος, ο Αυγουστιάτης, το Μαυρούδι, η Σανταμεριάνα, το Μούχταρο, το Φωκιανό κ.ά. Ήρθαν, επίσης, σε επαφή με μικρά οινοποιεία τα προϊόντα των οποίων δεν διανέμονται ακόμα στην αγορά της Αθήνας. Οινοποιεία, που συχνά βρίσκονται σε σχετικά απόμακρα σημεία της χώρας, όπως οι Λειψοί και τα Τζουμέρκα, και με περιορισμένες δυνατότητες προσέγγισης των μεγάλων αγορών της Ελλάδας και του εξωτερικού. Από την άλλη, τα κρασιά αυτά, μικρής παραγωγής και δυσεύρετα καθώς είναι, ενδιαφέρουν ιδιαίτερα εκείνους τους χώρους εστίασης που εστιάζουν στο κρασί και θέλουν να προσφέρουν στους πελάτες τους οίνους «προς ανακάλυψη».
Φέτος οι Οινικές Αποκαλύψεις πλαισιώθηκαν από ημερίδα αφιερωμένη στις «αφανείς» ή «ξεχασμένες» ποικιλίες αμπέλου της Ελλάδας με τη συμμετοχή καθηγητών και ερευνητών οινολογίας και αμπελουργίας. Κύριο συμπέρασμα τής ημερίδας αυτής είναι η επιτακτική ανάγκη να ταυτοποιηθούν οι ελληνικές ποικιλίες αμπέλου ώστε να αποφεύγεται η σύγχυση. Πιο συγκεκριμένα, με την αυξανόμενη προσοχή που δίδεται από τους οινοποιούς στην ανάδειξη «ξεχασμένων» ποικιλιών, εντείνεται η σύγχυση μεταξύ αυτών, καθώς συμβαίνει να είναι οι ίδιες ποικιλίες με διαφορετικά ονόματα (συνώνυμα). Αν και ο εθνικός κατάλογος της χώρας περιλαμβάνει 250 ποικιλίες δεν είναι όλες απολύτως διαφορετικές μεταξύ τους.
Σε κάθε περίπτωση οι Οινικές Αποκαλύψεις ανέδειξαν το πολύ μεγάλο ενδιαφέρον που υπάρχει για τους «ξεχασμένους θησαυρούς» της πατρίδας μας που είναι οι λιγότερο γνωστές ποικιλίες αμπέλου της χώρας, τα κρασιά τους αλλά και οι οινοποιοί που τα παράγουν, συχνά με αυταπάρνηση».
