Σε μια εποχή που καραδοκούν μυκητολογικές και βακτηριολογικές ασθένειες για όλα τα παραγωγικά δέντρα και ιδιαίτερα τα «νεαρής ηλικίας», σημαντικό είναι οι παραγωγοί να λάβουν προληπτικά μέτρα πριν και μετά τη φύτευση νέων δενδρυλλίων καρυδιάς ώστε «να θέσουν τις βάσεις» για μια παραγωγική φυτεία, σύμφωνα με το Περιφερειακό Κέντρο Προστασίας Φυτών Βόλου
«Πλειάδα» προβλημάτων φυτοπαθολογικής φύσεως καλούνται να αντιμετωπίσουν όσοι παραγωγοί αποφασίσουν να προβούν σε νέες φυτεύσεις δέντρων καρυδιάς στη Μαγνησία. Οι σοβαρότερες ασθένειες για την καλλιέργεια, η βακτηρίωση των φύλλων και η ανθράκωση, αλλά και παθογόνα που προσβάλλουν τον κορμό και τις ρίζες όπως η φυτόφθορα και η σηψιρριζία, ευνοούνται από την αυξημένη ατμοσφαιρική υγρασία του φθινοπώρου. Η κατάσταση γίνεται ακόμη χειρότερη για τα δεντροκομεία που αποτελούνται κυρίως από νεαρά δενδρύλλια, τα οποία είναι πιο ευαίσθητα σε σχέση με τα «ώριμα» δέντρα, ενώ η διατήρηση των δέντρων σε καλή κατάσταση στα αρχικά στάδια ανάπτυξης τους εγγυάται την μετέπειτα παραγωγικότητα τους
Με στόχο ένα καλό ξεκίνημα του νέου οπωρώνα, οι παραγωγοί πρέπει να λάβουν βασικά μέτρα πριν προχωρήσουν στη φύτευση των καρυδιών, αλλά και κατά τη διάρκεια αυτής
• Αποφυγή καλλιέργειας καρυδιάς σε περιοχές με αυξημένη ατμοσφαιρική υγρασία, όπως οι κοιλάδες, κατά τη διάρκεια της βλαστικήςπεριόδου και ιδιαίτερα το διάστημα της ανθοφορίας. Με αυτόν τρόπο, μειώνεται σε μεγάλο βαθμό η πιθανότητα εκδήλωσης μυκητολογικών ασθενειών σε συνθήκες υψηλής σχετικής υγρασίας και βακτηριολογικών σε συνθήκες συνδυασμού υψηλής υγρασίας με ζέστη
• Επιλογή εδάφους που να στραγγίζει εύκολα, ειδάλλως θα αναπτυχθούν ασφυκτικές συνθήκες για το ριζικό σύστημα της καρυδιάς. Αυτό συμβαίνει γιατί η καρυδιά είναι «φρεατόφυτο», έχει δηλαδή την τάση να αναπτύσσει εκτεταμένο ριζικό σύστημα σε βαθύτερα στρώματα του εδάφους με συνέπεια «βαριά» εδάφη ή και με αδιαπέραστα στρώματα να μην ευνοούν τη φυσιολογική ανάπτυξη των φυτών. Σε περίπτωση που το έδαφος της έκτασης όπου πρόκειται να γίνουν φυτεύσεις δεν ευνοεί το ριζικό σύστημα των καρυδιών, απαραίτητα είναι τα μέτρα
αποστράγγισης
• Καλλιέργεια του επιλεγμένου αγρού με σιτηρά πριν την εγκατάσταση του δενδροκομείου, ώστε να μειωθεί ο κίνδυνος προσβολών από μύκητες του εδάφους
• Διενέργεια αναλύσεων εδάφους, προκειμένου να διαπιστωθούν τυχόν ελλείψεις σε θρεπτικά στοιχεία. Έτσι, ο καλλιεργητής θα γνωρίζει ακριβώς την ποσότητα λιπάσματος που χρειάζεται κάθε φυτό για να αναπτυχθεί σωστά
• Πρόσθεση λιπάσματος πριν το όργωμα
• Βαθιά άροση πριν τις νέες φυτεύσεις για γρήγορη ανάπτυξη της ρίζας. Η χρήση αρότρου συμβάλλει στην αναμόχλευση του εδάφους γεγονός που οδηγεί στον καλύτερο εξαερισμό του
• Επιλογή υγιούς πολλαπλασιαστικού υλικού μέσω αγοράς πιστοποιημένων μοσχευμάτων. Ο παραγωγός οφείλει να γνωρίζει ότι τις περισσότερες περιπτώσεις οι ασθένειες προέρχονται από τα φυτώρια από τα οποία προμηθεύονται τα νέα δέντρα
• Επιλογή ποικιλίας λαμβάνοντας υπόψη τις κλιματικές συνθήκες της περιοχής αλλά και την ανάγκη για κατάλληλη ποικιλία που θα συμβάλλει στην επικονίαση - εάν αυτή χρειάζεται - ώστε να δέσουν οι καρποί.
• Ζώνη εμβολιασμού 10-15 εκατοστά πάνω από την επιφάνεια του εδάφους
• Προσοχή στις αποστάσεις φύτευσης δέντρων: πυκνή φύτευση συνεπάγεται αύξηση της σχετικής υγρασίας εντός του οπωρώνα και έτσι ανεβαίνει η πιθανότητα εκδήλωσης ασθενειών στο φύλλωμα και στους καρπούς.Οι αποστάσεις φύτευσης κα πρέπει να είναι μικρότερεςγια τις πλαγιόκαρπες αδύνατης ή σχετικά αδύνατης βλάστησης, από ότι στις πιο δυνατής βλάστησης ακρόκαρπες ποικιλίες.
Τα καλλιεργητικά μέτρα δεν περιορίζονται στην περίοδο πριν τη φύτευση και κατά τη διενέργεια αυτής. Οι παραγωγοί πρέπει να ακολουθήσουν τα ακόλουθα μέτρα πρόληψης ενάντια στην εμφάνιση ασθενειών
• Επιλογή στάγδην άρδευσης διότι είναι η καλύτερη μέθοδος ποτίσματος. Με αυτόν τον τρόπο, θα αποφευχθεί η διαβροχή του κορμού και της κόμης του δέντρου, που συμβαίνει στην περίπτωση του ποτίσματος με μπεκ, και άρα και η μεταφορά μολύσματος από μύκητες του εδάφους, όπως η φυτόφθορα. Μια άλλη μέθοδος είναι και η άρδευση με σπρέι αλλά στην περίπτωση αυτή θα πρέπει να τοποθετούνται μεταλλικά «κολάρα» στο λαιμό των δέντρων. Εναλλακτικά, μπορεί να γίνει άρδευση με αυλάκια ή κατάκλυση του εδάφους, όμως οι μέθοδοι αυτοί μπορούν να δημιουργήσουν ασφυκτικές συνθήκες για το ριζικό σύστημα, ενώ παράλληλα το διαθέσιμο νερό στο έδαφος δεν αξιοποιείται εξολοκλήρου από τα φυτά. Εάν ο παραγωγός επιλέξει τις παραπάνω μεθόδους πρέπει να προβεί στη δημιουργία διπλών λεκάνων για τη σωστή κατεύθυνση του νερού στο χωράφι
• Καταστροφή της αυτοφυούς βλάστησης (ζιζάνια) ειδικά στα πρώτα χρόνια της εγκατάστασης των δέντρων ώστε να περιοριστεί ο ανταγωνισμός σε θρεπτικά συστατικά στο έδαφος και να μην καθυστερήσει η ανάπτυξη τους. Επίσης, μειώνεται η υγρασία τόσο στη βάση του κορμού, όσο και στην κόμη των δέντρων αργότερα. Θα πρέπει να αποφεύγεται η χρήση ζιζανιοκτόνων στα νεαρά δενδρύλλια
• Για τον περιορισμό των ασθενειών λαιμού και ριζικού συστήματος απαιτούνται επίσης
1. Αποφυγή συσσώρευσης χώματος γύρω από τη βάση του κορμού και στις ρίζες
2. Αποφυγή δημιουργίας πληγών, οι οποίες ευνοούν τις μολύνσεις, περιοριζοντας τα οργώματα και τα φρεζαρίσματα στα απολύτως αναγκαία
3. Αποφυγή μεταφοράς μολυσμένου εδάφους με τα γεωργικά μηχανήματα και εργαλεία
4. Επάλειψη του κορμού μέχρι ένα μέτρο ύψος και λίγο κάτω από την επιφάνεια του εδάφους με βορδιγάλειο πάστα, το φθινόπωρο και νωρίς την άνοιξη, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις που το σημείο εμβολιασμού είναι χαμηλά
• Καλό κλάδεμα διαμόρφωσης, το οποίο ξεκινά από τον πρώτο χρόνο, επιτυγχάνεται καλός αερισμός και καλή διείσδυση του ηλιακού φωτός στο εσωτερικό του δέντρου. Έτσι, περιορίζεται η σχετική υγρασία και κατά συνέπεια η εμφάνιση ασθενειών. Οι τομές κλαδέματος, ιδιαίτερα οι μεγάλες, θα πρέπει να καλύπτονται με επουλωτικό πληγών
«Πλειάδα» προβλημάτων φυτοπαθολογικής φύσεως καλούνται να αντιμετωπίσουν όσοι παραγωγοί αποφασίσουν να προβούν σε νέες φυτεύσεις δέντρων καρυδιάς στη Μαγνησία. Οι σοβαρότερες ασθένειες για την καλλιέργεια, η βακτηρίωση των φύλλων και η ανθράκωση, αλλά και παθογόνα που προσβάλλουν τον κορμό και τις ρίζες όπως η φυτόφθορα και η σηψιρριζία, ευνοούνται από την αυξημένη ατμοσφαιρική υγρασία του φθινοπώρου. Η κατάσταση γίνεται ακόμη χειρότερη για τα δεντροκομεία που αποτελούνται κυρίως από νεαρά δενδρύλλια, τα οποία είναι πιο ευαίσθητα σε σχέση με τα «ώριμα» δέντρα, ενώ η διατήρηση των δέντρων σε καλή κατάσταση στα αρχικά στάδια ανάπτυξης τους εγγυάται την μετέπειτα παραγωγικότητα τους
Με στόχο ένα καλό ξεκίνημα του νέου οπωρώνα, οι παραγωγοί πρέπει να λάβουν βασικά μέτρα πριν προχωρήσουν στη φύτευση των καρυδιών, αλλά και κατά τη διάρκεια αυτής
• Αποφυγή καλλιέργειας καρυδιάς σε περιοχές με αυξημένη ατμοσφαιρική υγρασία, όπως οι κοιλάδες, κατά τη διάρκεια της βλαστικήςπεριόδου και ιδιαίτερα το διάστημα της ανθοφορίας. Με αυτόν τρόπο, μειώνεται σε μεγάλο βαθμό η πιθανότητα εκδήλωσης μυκητολογικών ασθενειών σε συνθήκες υψηλής σχετικής υγρασίας και βακτηριολογικών σε συνθήκες συνδυασμού υψηλής υγρασίας με ζέστη
• Επιλογή εδάφους που να στραγγίζει εύκολα, ειδάλλως θα αναπτυχθούν ασφυκτικές συνθήκες για το ριζικό σύστημα της καρυδιάς. Αυτό συμβαίνει γιατί η καρυδιά είναι «φρεατόφυτο», έχει δηλαδή την τάση να αναπτύσσει εκτεταμένο ριζικό σύστημα σε βαθύτερα στρώματα του εδάφους με συνέπεια «βαριά» εδάφη ή και με αδιαπέραστα στρώματα να μην ευνοούν τη φυσιολογική ανάπτυξη των φυτών. Σε περίπτωση που το έδαφος της έκτασης όπου πρόκειται να γίνουν φυτεύσεις δεν ευνοεί το ριζικό σύστημα των καρυδιών, απαραίτητα είναι τα μέτρα
αποστράγγισης
• Καλλιέργεια του επιλεγμένου αγρού με σιτηρά πριν την εγκατάσταση του δενδροκομείου, ώστε να μειωθεί ο κίνδυνος προσβολών από μύκητες του εδάφους
• Διενέργεια αναλύσεων εδάφους, προκειμένου να διαπιστωθούν τυχόν ελλείψεις σε θρεπτικά στοιχεία. Έτσι, ο καλλιεργητής θα γνωρίζει ακριβώς την ποσότητα λιπάσματος που χρειάζεται κάθε φυτό για να αναπτυχθεί σωστά
• Πρόσθεση λιπάσματος πριν το όργωμα
• Βαθιά άροση πριν τις νέες φυτεύσεις για γρήγορη ανάπτυξη της ρίζας. Η χρήση αρότρου συμβάλλει στην αναμόχλευση του εδάφους γεγονός που οδηγεί στον καλύτερο εξαερισμό του
• Επιλογή υγιούς πολλαπλασιαστικού υλικού μέσω αγοράς πιστοποιημένων μοσχευμάτων. Ο παραγωγός οφείλει να γνωρίζει ότι τις περισσότερες περιπτώσεις οι ασθένειες προέρχονται από τα φυτώρια από τα οποία προμηθεύονται τα νέα δέντρα
• Επιλογή ποικιλίας λαμβάνοντας υπόψη τις κλιματικές συνθήκες της περιοχής αλλά και την ανάγκη για κατάλληλη ποικιλία που θα συμβάλλει στην επικονίαση - εάν αυτή χρειάζεται - ώστε να δέσουν οι καρποί.
• Ζώνη εμβολιασμού 10-15 εκατοστά πάνω από την επιφάνεια του εδάφους
• Προσοχή στις αποστάσεις φύτευσης δέντρων: πυκνή φύτευση συνεπάγεται αύξηση της σχετικής υγρασίας εντός του οπωρώνα και έτσι ανεβαίνει η πιθανότητα εκδήλωσης ασθενειών στο φύλλωμα και στους καρπούς.Οι αποστάσεις φύτευσης κα πρέπει να είναι μικρότερεςγια τις πλαγιόκαρπες αδύνατης ή σχετικά αδύνατης βλάστησης, από ότι στις πιο δυνατής βλάστησης ακρόκαρπες ποικιλίες.
Τα καλλιεργητικά μέτρα δεν περιορίζονται στην περίοδο πριν τη φύτευση και κατά τη διενέργεια αυτής. Οι παραγωγοί πρέπει να ακολουθήσουν τα ακόλουθα μέτρα πρόληψης ενάντια στην εμφάνιση ασθενειών
• Επιλογή στάγδην άρδευσης διότι είναι η καλύτερη μέθοδος ποτίσματος. Με αυτόν τον τρόπο, θα αποφευχθεί η διαβροχή του κορμού και της κόμης του δέντρου, που συμβαίνει στην περίπτωση του ποτίσματος με μπεκ, και άρα και η μεταφορά μολύσματος από μύκητες του εδάφους, όπως η φυτόφθορα. Μια άλλη μέθοδος είναι και η άρδευση με σπρέι αλλά στην περίπτωση αυτή θα πρέπει να τοποθετούνται μεταλλικά «κολάρα» στο λαιμό των δέντρων. Εναλλακτικά, μπορεί να γίνει άρδευση με αυλάκια ή κατάκλυση του εδάφους, όμως οι μέθοδοι αυτοί μπορούν να δημιουργήσουν ασφυκτικές συνθήκες για το ριζικό σύστημα, ενώ παράλληλα το διαθέσιμο νερό στο έδαφος δεν αξιοποιείται εξολοκλήρου από τα φυτά. Εάν ο παραγωγός επιλέξει τις παραπάνω μεθόδους πρέπει να προβεί στη δημιουργία διπλών λεκάνων για τη σωστή κατεύθυνση του νερού στο χωράφι
• Καταστροφή της αυτοφυούς βλάστησης (ζιζάνια) ειδικά στα πρώτα χρόνια της εγκατάστασης των δέντρων ώστε να περιοριστεί ο ανταγωνισμός σε θρεπτικά συστατικά στο έδαφος και να μην καθυστερήσει η ανάπτυξη τους. Επίσης, μειώνεται η υγρασία τόσο στη βάση του κορμού, όσο και στην κόμη των δέντρων αργότερα. Θα πρέπει να αποφεύγεται η χρήση ζιζανιοκτόνων στα νεαρά δενδρύλλια
• Για τον περιορισμό των ασθενειών λαιμού και ριζικού συστήματος απαιτούνται επίσης
1. Αποφυγή συσσώρευσης χώματος γύρω από τη βάση του κορμού και στις ρίζες
2. Αποφυγή δημιουργίας πληγών, οι οποίες ευνοούν τις μολύνσεις, περιοριζοντας τα οργώματα και τα φρεζαρίσματα στα απολύτως αναγκαία
3. Αποφυγή μεταφοράς μολυσμένου εδάφους με τα γεωργικά μηχανήματα και εργαλεία
4. Επάλειψη του κορμού μέχρι ένα μέτρο ύψος και λίγο κάτω από την επιφάνεια του εδάφους με βορδιγάλειο πάστα, το φθινόπωρο και νωρίς την άνοιξη, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις που το σημείο εμβολιασμού είναι χαμηλά
• Καλό κλάδεμα διαμόρφωσης, το οποίο ξεκινά από τον πρώτο χρόνο, επιτυγχάνεται καλός αερισμός και καλή διείσδυση του ηλιακού φωτός στο εσωτερικό του δέντρου. Έτσι, περιορίζεται η σχετική υγρασία και κατά συνέπεια η εμφάνιση ασθενειών. Οι τομές κλαδέματος, ιδιαίτερα οι μεγάλες, θα πρέπει να καλύπτονται με επουλωτικό πληγών
