Το νέο πλήγμα στην οικονομική βιωσιμότητα των αγροτικών εκμεταλλεύσεων, που σχεδιάζει να φέρει η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ με το νέο χαράτσι στο νερό, το οποίο θα επιβληθεί από το 2017 σε όλους τους λογαριασμούς ύδρευσης και άρδευσης, και έφερε πρώτο στο φως το AgroNews, στηλιτεύει η βουλευτής Σερρών της ΝΔ Φωτεινή Αραμπατζή σε σχετική ερώτηση, που κατέθεσε στις 7-9-2016 στη Βουλή.
Η κ. Αραμπατζή υπογραμμίζει ότι η Κυβέρνηση με το πρόσχημα της σχετικής κοινοτικής οδηγίας 2000/60/ΕΚ επιβάλλει οριζόντια και αδιακρίτως σε όλη τη χώρα ένα νέο φοροεισπρακτικό μέτρο, καταστρατηγώντας την κοινοτική νομοθεσία.
Κι αυτό γιατί η σχετική Ευρωπαϊκή Οδηγία, προβλέπει την καταβολή του σχετικού τέλους αποκλειστικά σε περιοχές, που αντιμετωπίζουν πρόβλημα καταλληλότητας του νερού, προκειμένου μέσω των εσόδων, να βελτιώνεται η ποιότητα του, πρόβλεψη που η Κυβέρνηση εκμεταλλεύεται γενικεύοντάς την.
Όπως δε χαρακτηριστικά σημειώνει, η τιμολόγηση του αρδεύσιμου νερού, η οποία θα γίνεται βάσει ενός μικτού συστήματος χρέωσης, θα βαίνει συνεχώς αυξανόμενη για τον παραγωγό. Φτάνει δε στο σημείο όχι μόνο να επιβάλλει τέλος στους αγρότες, που ποτίζουν από γεωτρήσεις οι οποίες είναι ενταγμένες σε οργανωμένα συλλογικά δίκτυα αλλά και σε αυτούς, που ποτίζουν ακόμη και από ιδιωτικές γεωτρήσεις. Επιπρόσθετα, χρεώνει στον γεωργό – κτηνοτρόφο μέχρι και την περιβαλλοντική ζημία, που προκύπτει από μετεωρολογικά αίτια ή την κλιματική αλλαγή, καθ’ όσον δεν μπορεί να διακριθεί το μέγεθος της περιβαλλοντικής ζημίας, που οφείλεται στην άντληση, από αυτό, που οφείλεται στα ανωτέρω αίτιαΤην ίδια στιγμή, τονίζει η κ. Αραμπατζή, η Κυβέρνηση δεν ξεκαθαρίζει ούτε το πού θα διοχετεύονται τα έσοδα από την είσπραξη του τέλους, ούτε αν προχώρησε σε μία σειρά δράσεων που προβλέπονται από την κοινοτική οδηγία, ούτε γιατί δίνεται επιπλέον «δώρο» στους διαχειριστές το 2,5% του ποσού από το τέλος περιβάλλοντος, ούτε για ποιον λόγο δεν καθορίζεται ένα ενιαίο τέλος ανάλογα με την προέλευση του νερού (γεώτρηση, επιφανειακά, υπόγεια κ.λ.π), που να έχει ισχύ για όλη την χώρα.
Αναλυτικά, η ερώτηση, που κατέθεσε η κ. Αραμπατζή είναι η εξής:
ΘΕΜΑ: «Νέο χαράτσι στον αγροτικό κόσμο της χώρας ο φόρος στο αρδευτικό νερό, που σχεδιάζεται από την Κυβέρνηση»
Κύριοι Υπουργοί,
Μεγάλη αγανάκτηση στους αγρότες της χώρας προκαλεί η νέα Κοινή Υπουργική Απόφαση της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, που ήδη βρίσκεται στον δρόμο της διαβούλευσης, με την οποία τους «φορτώνει» ένα νέο τέλος - το λεγόμενο «περιβαλλοντικό τέλος» - που επιβάλλεται από το 2017 σε όλους τους λογαριασμούς ύδρευσης και άρδευσης.
Σαν να μην έφτανε η αύξηση του φορολογικού συντελεστή από 13% στο 26% και μετά στο 29% από το πρώτο Ευρώ, η φορολόγηση των αγροτικών επιδοτήσεων, η εκτίναξη των ασφαλιστικών εισφορών προς τον ΟΓΑ και η μονιμοποίηση του ΕΝΦΙΑ, η Κυβέρνηση έρχεται τώρα να επιβάλει νέο χαράτσι ακόμα και στο νερό, που χρησιμοποιεί ο αγροτικός κόσμος, πέραν του ποσού, που ήδη πληρώνουν για την άρδευση των καλλιεργειών τους. Δύο τέλη για τα οποία δεν διευκρινίζεται τί ακριβώς περιλαμβάνουν και πώς ακριβώς ορίζονται ώστε να είναι ξεκάθαρη η διαδικασία της τιμολόγησης.
Η Κυβέρνηση επικαλείται ότι η σχετική ΚΥΑ βασίζεται στις επιταγές της Ευρωπαϊκής Οδηγίας 2000/60/ΕΚ. Τουναντίον. Γιατί αυτό το οποίο κάνει δυστυχώς η Κυβέρνηση, είναι να καταστρατηγεί την σχετική Ευρωπαϊκή Οδηγία, αφού αυτή προβλέπει την καταβολή του σχετικού τέλους αποκλειστικά σε περιοχές, που αντιμετωπίζουν πρόβλημα καταλληλότητας του νερού, προκειμένου μέσω των εσόδων, να βελτιώνεται η ποιότητα του. Η συγκεκριμένη όμως ΚΥΑ επιβάλλει οριζόντια και σε όλη τη χώρα το τέλος αυτό, σε μία λογική αδικαιολόγητης γενίκευσης και προκλητικής φοροείσπραξης.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η σχεδιασθείσα επιβολή τέλους αφορά όχι μόνο στους αγρότες, που ποτίζουν από γεωτρήσεις οι οποίες είναι ενταγμένες σε οργανωμένα συλλογικά δίκτυα αλλά ακόμα και σε αυτούς, που ποτίζουν ακόμη και από ιδιωτικές γεωτρήσεις.
Σύμφωνα μάλιστα με την σχετική ΚΥΑ, η τιμολόγηση του αρδεύσιμου νερού, η οποία θα γίνεται βάσει ενός μικτού συστήματος χρέωσης, το οποίο αποτελείται από δυο μέρη (Ένα σταθερό τέλος που καθορίζεται ανά στρέμμα καλλιέργειας κι ένα μεταβλητό που υπολογίζεται ανά κυβικό μέτρο νερού κατανάλωσης), θα βαίνει συνεχώς αυξανόμενη. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται: «τα προβλεπόμενα περιβαλλοντικά τέλη επιβάλλονται στους τελικούς χρήστες (αγρότες, νοικοκυριά επιχειρηματίες κλπ) κλιμακωτά μέχρι τη δεύτερη αναθεώρηση των Σχεδίων Διαχείρισης, με βασικό κριτήριο την αποτροπή της απότομης και υπερβολικής επιβάρυνσης των χρηστών, ώστε να μην επέρχεται αδυναμία κάλυψης των βασικών αναγκών».
Επιπλέον η Κυβέρνηση προσπαθεί με το νέο Σχέδιο ΚΥΑ την περιβαλλοντική ζημία, που προκύπτει από μετεωρολογικά αίτια ή την κλιματική αλλαγή να τη χρεώσει στον γεωργό - κτηνοτρόφο, καθ’ όσον δεν μπορεί να διακριθεί το μέγεθος της περιβαλλοντικής ζημίας, που οφείλεται στην άντληση, από αυτό, που οφείλεται στην κλιματική αλλαγή.
Όπως καθίσταται φανερό, η σχεδιασθείσα αυτή πρόσθετη οικονομική επιβάρυνση των αγροτών λόγω της αύξησης της τιμής του νερού άρδευσης, θα έχει σαφείς επιπτώσεις στην εκτόξευση του κόστους των προϊόντων για την τσέπη του καταναλωτή, στην γενικότερη οικονομική δυσπραγία του κόσμου της πρωτογενούς παραγωγής και μάλιστα εν μέσω κρίσης και κυρίως στην αδυναμία παραγωγής φθηνών ελληνικών προϊόντων. Προϊόντων ανταγωνιστικών σε επίπεδο τιμής με αυτά τρίτων χωρών, που πλέον θα μπορούν ανεμπόδιστα να κατακλύζουν την ελληνική αγορά αλλά και τις αγορές του εξωτερικού εις βάρος των ελληνικών.
Κατόπιν τούτων, ερωτάσθε κ.κ. υπουργοί:
1) Με ποιον τρόπο διασφαλίζει η Κυβέρνηση την οικονομική βιωσιμότητα των αγροτικών εκμεταλλεύσεων αλλά και της ανταγωνιστικότητας των ελληνικών προϊόντων;
2) Τι από όσα προβλέπονται από την κοινοτική οδηγία ότι πρέπει να κάνει το κράτος - μέλος, έχουν γίνει από την ελληνική Κυβέρνηση; Έχει προχωρήσει στη χαρτογράφηση των νερών στον χαρακτηρισμό τους σε (επιφανειακά - γεώτρησης - ποταμών , κ.λ.π ) Έχουν γίνει οι απαραίτητες μετρήσεις όπου υπάρχει πρόβλημα με την ποιότητα; Έχουν συνταχθεί μελέτες για έργα – παρεμβάσεις; Υπάρχουν προβλέψεις ώστε να δημιουργηθούν υποδομές για την σωστή και οικονομική διαχείριση (δεξαμενές , λεκάνες) ώστε να μην φεύγουν τα νερά των ποταμών στην θάλασσα, όπως π.χ. στη δημιουργία χάρτη λεκάνης απορροής ποταμού για τους ποταμούς Στρυμόνα και Αγγίτη του Ν. Σερρών, που αποτελούν την κύρια πηγή άντλησης υδάτων;
3) Γιατί δεν καθορίζεται ένα ενιαίο τέλος ανάλογα με την προέλευση του νερού (γεώτρηση , επιφανειακά , υπόγεια κ.λ.π), που να έχει ισχύ για όλη την χώρα αλλά αυτό αφήνεται να το αποφασίσουν ανά περιοχή οι πάροχοι του νερού (ΤΟΕΒ -ΓΟΕΒ κλπ) με την τελική έγκριση του υπουργείου;
4) Υπάρχει πληθώρα αγροτών οι οποίοι με δικά τους χρήματα προχώρησαν σε γεωτρήσεις. Μάλιστα το νερό των γεωτρήσεων μετά από μετρήσεις των αρμοδίων υπηρεσιών κρίθηκε κατάλληλο για χρήση άρδευσης των καλλιεργήσιμων εκτάσεων. Γιατί πρέπει να πληρώσουν ένα επιπλέον τέλος όταν το νερό είναι κατάλληλο;
5) Γιατί τα έσοδα από την είσπραξη του τέλους δεν πηγαίνουν σε ένα ταμείο το οποίο θα έχει κύριο πεδίο ενασχόλησης την διαχείριση των υδάτων αλλά εντάσσεται στο πράσινο ταμείο του οποίου το πεδίο δράσης είναι πολύ μεγάλο με κίνδυνο τα χρήματα των αγροτών να πηγαίνουν σε άλλες δράσεις;
6) Οι αγρότες καταβάλλουν ήδη υψηλό τίμημα για τη χρήση του νερού στους φορείς διαχείρισης. Γιατί δίνεται επιπλέον δώρο στους διαχειριστές το 2,5% του ποσού από το τέλος περιβάλλοντος;
7) Ποιο είναι το σχέδιο της Κυβέρνησης για την αξιοποίηση των χρημάτων που θα εισπραχθούν σε έργα παρέμβασης;. Το τέλος που θα εισπράττεται θα χρησιμοποιείται σε έργα σε επίπεδο Περιφέρειας, Νομού ή πανελλαδικά;
Η ερωτώσα βουλευτής
Φωτεινή Αραμπατζή
Βουλευτής Σερρών ΝΔ
