Πρώτον, γιατί, εκτός από διευθύνων σύµβουλος της Π.Ι.Κοντέλλης ΑΕΒΕ, εκλέγεται, εδώ και χρόνια, πρόεδρος του Συνδέσµου Εισαγωγέων Αγροτικών Μηχανηµάτων, τιµώντας εξαιρετικά αυτή τη θέση.
∆εύτερον, γιατί, ως διευθύνων του οµίλου, καλείται να διαχειριστεί τα πράγµατα, µετά το δυσαναπλήρωτο κενό που άφησε ο θάνατος, το περασµένο καλοκαίρι, του Παύλου Κοντέλλη, ιδρυτή του οµίλου και «µάχιµου», ως την τελευταία µέρα, στην κυρίαρχη επί σειρά ετών αντιπροσωπεία τρακτέρ.
Η αλήθεια είναι ότι σήµερα, ειδικά στον κλάδο των αγροτικών µηχανηµάτων, τίποτα δεν είναι όπως παλιά. Η εποχή της πρώτης εκµηχάνισης της ελληνικής γεωργίας, δηλαδή οι δεκαετίες του ’60 και του ‘70, όταν τα τρακτέρ «φύτρωναν» σε κάθε χωριό σαν τα µανιτάρια, σίγουρα δεν ξανάρχεται.
Ένας όµιλος συνώνυµο της τεχνολογικής προόδου
Εκείνη την εποχή ανδρώθηκε επιχειρηµατικά ο πατέρας των τρακτέρ Παύλος Κοντέλλης, εκείνη την εποχή µπήκαν και τα θεµέλια για έναν όµιλο που έµελε να είναι συνώνυµος της τεχνολογικής προόδου της ελληνικής γεωργίας. Οι δυσκολίες πάντως είχαν αρχίσει πολύ πριν ο «πατριάρχης» αφήσει τον µάταιο τούτο κόσµο. Όταν η αγορά µετράει κάποιες χρονιές 400-500 τρακτέρ όλα κι όλα, τι να σου κάνει το µάνατζµεντ και οι τεχνικές πώλησης των αντιπροσωπειών. Κοντά σ’ αυτό, «ξύπνησε» και ο ανταγωνισµός, κόπηκαν και τα πολλά – πολλά µε τις τράπεζες και να ‘σου τα πρώτα σύννεφα στον ορίζοντα. Σε κάθε περίπτωση, λίγοι γνωρίζουν την αγορά αγροτικών µηχανηµάτων, όπως και τη διάρθρωση του συγκεκριµένου οµίλου, τόσο καλά, όσο ο Σάββας Μπαλουκτσής. Για να «γυρίσει» ωστόσο, ένα τέτοιο παιχνίδι, χρειάζονται πολύ περισσότερα από τη γνώση της κατάστασης και το ταµπεραµέντο διοίκησης.
Ολόκληρο το δημοσίευμα
