Την ίδια στιµή, όπως αποκαλύπτει το δημοσίευμα της εφημερίδας Agrenda, στην Ευρώπη έχουν ξεκινήσει οι ζητήσεις (µε αφορµή το Brexit και τον διάλογο για την ΚΑΠ µετά το 2020) για επέκταση των εντατικών µορφών εκµετάλλευσης των καλλιεργειών µε τους Ολλανδούς να αποτελούν - για όσους γνωρίζουν - βασικούς υπέρµαχους της ιδέας. Στο παραγωγικό µοντέλο της Ολλανδίας, του Ισραήλ αλλά και της Ελλάδας βασίστηκε και η συγκριτική µελέτη που παρουσάστηκε στους ∆ελφούς κατά την διάρκεια του τριήµερου φόρουµ που πραγµατοποιήθηκε στις αρχές του µήνα.
Σύµφωνα µε αυτή, οι δύο χώρες βασίζουν το αγροτικό τους ΑΕΠ σε προϊόντα τα οποία παράγονται... µαζικά µε την χρήση «τεχνολογιών αιχµής» και στηρίζουν την πρόσβαση τους στις αγορές στη συνεργασία που έχουν µε την κυβέρνηση, τις ιδιωτικές επιχειρήσεις και τα ινστιτούτα γνώσης.
Το ερώτηµα που πλανάται µεταξύ των δύο αυτών τάσεων - εντατικό ή αειφορικό µοντέλο - έχει να κάνει µε το εάν τελικά µπορεί το µοντέλο γεωργίας της Ολλανδίας (και του Ισραήλ) να προσδώσει υπεραξία στα παραγόµενα αγροτικά προϊόντα.
Βρείτε εδώ ολόκληρο το σχετικό δημοσίευμα
