Ειδικότερα, στην περιοχή υπάρχει αυξημένο ενδιαφέρον για θέματα άρδευσης της ελιάς επειδή η ξηρή περίοδος (Δεκέμβριος-Μάρτιος) συμπίπτει με τη διαφοροποίηση των οφθαλμών της ελιάς και η έλλειψη νερού επηρεάζει σημαντικά την παραγωγή ανθέων.
Επιπλέον, οι Κινέζοι ελαιοπαραγωγοί ενδιαφέρονται και για την επεξεργασία και αξιοποίηση των παραπροϊόντων των ελαιουργείων (απόβλητα, ελαιοπυρήνα) ιδιαίτερα για την παρασκευή εδαφοβελτιωτικών.
Αναλυτικά το δελτίο Τύπου του Ινστιτούτου Ελιάς, Υποτροπικών Φυτών & Αμπέλου: «Την περιοχή Wudu της επαρχίας Gansu της Κίνας επισκέφθηκε από 9-24/3/2015 ο επιστημονικός συνεργάτης του Ινστιτούτου Ελιάς, Υποτροπικών Φυτών και Αμπέλου κ. Κων. Στ. Χαρτζουλάκης ως σύμβουλος για την ανάπτυξη της ελαιοκομίας μετά από πρόσκληση της Ακαδημίας Επιστημών της Επαρχίας Gansu.
Στην περιοχή Wudu, όπου υπάρχει το 70% της ελαιοκαλλιέργειας της Κίνας, υπάρχει σοβαρό ενδιαφέρον για τα θέματα άρδευσης της ελιάς (συστήματα, σχεδιασμός) επειδή η ξηρή περίοδος (Δεκέμβριος-Μάρτιος) συμπίπτει με τη διαφοροποίηση των οφθαλμών της ελιάς και η έλλειψη νερού επηρεάζει σημαντικά την παραγωγή ανθέων. Το σεμινάριο για θέματα άρδευσης παρακολούθησαν γεωπόνοι από όλες τις περιοχές που καλλιεργείται η ελιά, ενώ έγιναν επισκέψεις σε σταθμούς έρευνας, ιδιωτικές και κρατικές επιχειρήσεις με φυτείες ελιάς για παροχή τεχνικής στήριξης. Σημαντικό είναι και το ενδιαφέρον για την επεξεργασία και αξιοποίηση των παραπροϊόντων των ελαιουργείων (απόβλητα, ελαιοπυρήνα) ιδιαίτερα για την παρασκευή εδαφοβελτιωτικών. Στο Lanzhou, που είναι η πρωτεύουσα της επαρχίας ο κ. Χαρτζουλάκης συμμετείχε σε σύσκεψη και παρουσίασε τα προβλήματα που υπάρχουν και τις πρωτοβουλίες που πρέπει να αναληφθούν άμεσα για τη βελτίωση της παραγωγής, ενώ ο επικεφαλής του Ινστιτούτου της Ακαδημίας κ. Zh. Ming τόνισε τη βούληση για συνέχιση της τεχνικής στήριξης
Η καλλιέργεια της ελιάς στην Κίνα άρχισε στα μέσα της 10ετίας του 1960 και πιο συντονισμένα με την βοήθεια του FAO στο τέλος της 10ετίας του 70. Σήμερα καλλιεργούνται περίπου 250.000 στρέμματα στις επαρχίες Gansu, Sichuan καιYunnan με συνολική παραγωγή 6.000 τόνους ελαιολάδου. Οι κύριες ποικιλίες είναι οι Leccino και Frantoio (ιταλικές), Picual (ισπανική) και τα τοπικά υβρίδια ΕΖ9 και JF6, ενώ υπάρχουν και μικρές φυτείες με την Coratina (ιταλική) Arbequina (ισπανική) και την δική μας Κορωνέϊκη. Παρά τις προσπάθειες η παραγωγή των δένδρων είναι πολύ χαμηλή λόγω των αντίξοων καιρικών συνθηκών που επικρατούν στα κρίσιμα στάδια για την παραγωγή της ελιάς».
Επιπλέον, οι Κινέζοι ελαιοπαραγωγοί ενδιαφέρονται και για την επεξεργασία και αξιοποίηση των παραπροϊόντων των ελαιουργείων (απόβλητα, ελαιοπυρήνα) ιδιαίτερα για την παρασκευή εδαφοβελτιωτικών.
Αναλυτικά το δελτίο Τύπου του Ινστιτούτου Ελιάς, Υποτροπικών Φυτών & Αμπέλου: «Την περιοχή Wudu της επαρχίας Gansu της Κίνας επισκέφθηκε από 9-24/3/2015 ο επιστημονικός συνεργάτης του Ινστιτούτου Ελιάς, Υποτροπικών Φυτών και Αμπέλου κ. Κων. Στ. Χαρτζουλάκης ως σύμβουλος για την ανάπτυξη της ελαιοκομίας μετά από πρόσκληση της Ακαδημίας Επιστημών της Επαρχίας Gansu.
Στην περιοχή Wudu, όπου υπάρχει το 70% της ελαιοκαλλιέργειας της Κίνας, υπάρχει σοβαρό ενδιαφέρον για τα θέματα άρδευσης της ελιάς (συστήματα, σχεδιασμός) επειδή η ξηρή περίοδος (Δεκέμβριος-Μάρτιος) συμπίπτει με τη διαφοροποίηση των οφθαλμών της ελιάς και η έλλειψη νερού επηρεάζει σημαντικά την παραγωγή ανθέων. Το σεμινάριο για θέματα άρδευσης παρακολούθησαν γεωπόνοι από όλες τις περιοχές που καλλιεργείται η ελιά, ενώ έγιναν επισκέψεις σε σταθμούς έρευνας, ιδιωτικές και κρατικές επιχειρήσεις με φυτείες ελιάς για παροχή τεχνικής στήριξης. Σημαντικό είναι και το ενδιαφέρον για την επεξεργασία και αξιοποίηση των παραπροϊόντων των ελαιουργείων (απόβλητα, ελαιοπυρήνα) ιδιαίτερα για την παρασκευή εδαφοβελτιωτικών. Στο Lanzhou, που είναι η πρωτεύουσα της επαρχίας ο κ. Χαρτζουλάκης συμμετείχε σε σύσκεψη και παρουσίασε τα προβλήματα που υπάρχουν και τις πρωτοβουλίες που πρέπει να αναληφθούν άμεσα για τη βελτίωση της παραγωγής, ενώ ο επικεφαλής του Ινστιτούτου της Ακαδημίας κ. Zh. Ming τόνισε τη βούληση για συνέχιση της τεχνικής στήριξης
Η καλλιέργεια της ελιάς στην Κίνα άρχισε στα μέσα της 10ετίας του 1960 και πιο συντονισμένα με την βοήθεια του FAO στο τέλος της 10ετίας του 70. Σήμερα καλλιεργούνται περίπου 250.000 στρέμματα στις επαρχίες Gansu, Sichuan καιYunnan με συνολική παραγωγή 6.000 τόνους ελαιολάδου. Οι κύριες ποικιλίες είναι οι Leccino και Frantoio (ιταλικές), Picual (ισπανική) και τα τοπικά υβρίδια ΕΖ9 και JF6, ενώ υπάρχουν και μικρές φυτείες με την Coratina (ιταλική) Arbequina (ισπανική) και την δική μας Κορωνέϊκη. Παρά τις προσπάθειες η παραγωγή των δένδρων είναι πολύ χαμηλή λόγω των αντίξοων καιρικών συνθηκών που επικρατούν στα κρίσιμα στάδια για την παραγωγή της ελιάς».
