«Υπάρχουν ελάχιστες τοποθεσίες στον Καναδά στις οποίες θα μπορούσε να ευδοκιμήσει η ελαιοκαλλιέργεια με παραγωγή καλής ποιότητας και ποσότητας ελαιόκαρπο», σύμφωνα με τον Άντριου Μπατ. Ωστόσο το νησί Pender παρουσιάζει αρκετά χαρακτηριστικά τα οποία, κατά τον ίδιο, την καθιστούν μία από τις καλύτερες επιλογές στη χώρα για το σκοπό αυτό. Το νησί έχει περισσότερες καλοκαιρινές ημέρες και ζέστη από τις υπόλοιπες περιοχές του Καναδά ενώ οι χειμώνες του είναι κρύοι, αλλά λιγότερο δριμείς από οπουδήποτε αλλού στη χώρα.
Το κοινό τοπικό φύκος, που ονομάζεται κελπ (kelp), θεωρείται ότι έχει πιθανότατα βοηθήσει τα ελαιόδεντρα της φάρμας του Μπατ, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια ενός πολύ κρύο χειμώνα όπου στο νησί επικρατούσαν θερμοκρασίες -12⁰C για πέντε συνεχόμενες ημέρες στη σειρά. Παρά το γεγονός ότι τα δέντρα υπέστησαν ορισμένες παγοπληξίες, όταν ο κ. Μπατ αφαίρεσε τους νεκρούς βλαστούς την άνοιξη, τα δέντρα ήταν γεμάτα ανοιξιάτικά μπουμπούκια. «Δεν είχαν βαριές ζημιές από το βαρύ ψύχος παρά το γεγονός ότι ήταν και νεαρά σε ηλικία δέντρα τότε», σημείωσε με έμφαση ο ίδιος.
To φύκος «κελπ» χρησιμοποιείται παλαιόθεν σαν εμπλουτιστικό εδάφους για διάφορες καλλιέργειες και παρά το γεγονός ότι ο Μπατ συμφωνεί ότι οι ελιές δεν χρειάζονται πολύ λίπανση, πιστεύει ότι τα μικρο-συστατικά του κελπ κάνανε τη διαφορά στην καλή ελαιοπαραγωγή των δέντρων. Το κελπ και άλλα φύκη περιέχουν πλούσια συστατικά και μεταλλικά στοιχεία, συμπλήρωσε ο ίδιος και σημείωσε επίσης το χρησιμοποιεί σαν λίπασμα στα δέντρα μία φορά το χρόνο γιατί «Είναι ξεκάθαρο ότι προάγει την ανάπτυξη και χτίζει την αντοχή των δέντρων».
Οι υπόλοιποι παράγοντες που βοήθησαν στην ανάπτυξη των ελαιοδέντρων στο νησί Pender είναι το κλίμα του αγροκτήματος και οι μέθοδοι κλαδέματος του ιδιοκτήτη του. Τα ελαιόδεντρα της φάρμας Waterlea μεγαλώνουν σε νοτιοδυτική πλαγιά με καλή αποστράγγιση και μεγάλη ηλιοφάνεια όλη τη διάρκεια της ημέρας όταν έχει λιακάδα. Επιπλέον, ο Άντριου Μπατ εκμεταλλεύεται περισσότερο την ηλιοφάνεια έχοντας κλαδέψει τα ελαιόδεντρά του σε σχήμα ανοιχτού βάζου. Η μέθοδος αυτή προβλέπει κυπελλοειδές κλάδεμα με κεντρικό άξονα τον κορμό του δέντρου, επιτρέποντας σε περισσότερο φως να φτάσει στο φύλλωμα των δέντρων.
Ο Άντριου Μπατ φύτεψε τα ελαιόδεντρά του το 2001 χρησιμοποιώντας ποικιλίες που παρήγγειλε από την Καλιφόρνια. Τα δέντρα που έχουν την καλύτερη παραγωγή είναι οι ποικιλίες Frantoio και Leccino ενώ πειραματίζεται και με την ισπανική ποικιλία Arbequina. Επίσης φύτεψε αρχικά μερικές ελιές ποικιλίας Mission οι οποίες αρχικά απέτυχαν να αναπτυχθούν. Ωστόσο στη συνέχεια, ορισμένες από αυτές είχαν θεαματική εξέλιξη κατά τον κ. Μπατ ο οποίος σημείωσε «Ανάρρωσαν πολύ καλά από το αρχικό σοκ που υπέστησαν», ωστόσο τόνισε ότι δεν είναι ούτε κατά προσέγγιση το ίδιο ανθεκτικές στο καναδικό κλίμα όπως οι ποικιλίες Frantoio και Leccino.
Μέχρι στιγμή τα ελαιόδεντρα έχουν παράξει καλής ποιότητας ελαιόκαρπο και ποσότητα ικανή να γεμίσει δεκάδες βάζα με μαύρες και πράσινες ελιές. Για την ώρα, τις καταναλώνει η οικογένεια και οι φίλοι του, ωστόσο απώτερος στόχος του κ. Μπατ είναι να αυξήσει την παραγωγή του με κατεύθυνση τις πωλήσεις. Μάλιστα ο ίδιος δήλωσε ότι η παραγωγή των ελαιοδέντρων είναι μεγαλύτερη κάθε χρόνο. Αυτή η παραγωγή είναι που θα οδηγήσει και στην παραγωγή και επεξεργασίας του πρώτου έξτρα παρθένου ελαιολάδου από τον Καναδά, όπως υποστηρίζει ο ίδιος. Λόγω του ότι προς το παρόν, είναι ο μόνος παραγωγός της χώρας του που σκέφτεται την εμπορική αξιοποίηση ελαιολάδου, δήλωσε ότι η απόκτηση ελαιοτριβείου θα είναι δική του επένδυση, τουλάχιστον στην αρχή. Παρά το γεγονός ότι ο Μπατ θα είναι ο ιδιοκτήτης του ελαιοτριβείου, υπάρχει ενδιαφέρον και από άλλους ελαιοπαραγωγούς της γύρω περιοχής για -μη εμπορικού σκοπού- αξιοποίηση του ελαιοτριβείου.
Το 2009, η εταιρία Saturna Olive Consortium ιδρύθηκε για την πώληση ελαιοδέντρων στα νησιά Gulf, στο νησί Βανκούβερ και στις νοτιότερες, δυτικές περιοχές του Καναδά. Το «κίνημα της τοπικής κουζίνας» θεωρείται ότι θα ενισχύσει την αγορά των καναδικών ελαιοκομικών προϊόντων της φάρμας Waterlea ενώ μεμονωμένοι καταναλωτές καθώς και επαγγελματίες τοπικοί chef που υποστηρίζουν το κίνημα της ενίσχυσης των τοπικών αγορών (buy-local movement) θεωρούνται επίσης πιθανώς δυναμικοί υποστηρικτές της κίνησης.
πηγή: OliveOilTimes
