Όπως επισημαίνει σε επιστολή που απέστειλε στον Ευκλείδη Τσακαλώτο ο Σύνδεσμος Ελληνικών Θαλασσοκαλλιεργειών (ΣΕΘ), οι τροφές αποτελούν το 60% του κόστους ανά κιλό παραγόμενου προϊόντος. Η μετάταξή τους όπως και των πρώτων υλών από τις οποίες προέρχονται στο 23% σημαίνει ότι πολλές εταιρείες του κλάδου – οι οποίες σημειωτέον ήδη αντιμετωπίζουν, όπως είναι γνωστό, σημαντικό πρόβλημα ρευστότητας- αναγκαστούν είτε να μειώσουν σημαντικά την παραγωγή τους είτε και να την διακόψουν οριστικά.
Πιο συγκεκριμένα, ο ΣΕΘ επισημαίνει ότι:
1. Η ιχθυοκαλλιέργεια είναι μια παραγωγική δραστηριότητα εντάσεως κεφαλαίου καθώς απαιτούνται από 16 έως 22 μήνες μέχρι το εκτρεφόμενο ψάρι να φτάσει το επιθυμητό εμπορεύσιμο μέγεθος. Κατά την διάρκεια αυτής της περιόδου ο παραγωγός οφείλει να έχει την απαιτούμενη ρευστότητα για να προμηθεύεται (εισάγει) τις συγκεκριμένες τροφές.
2. Οι τροφές αποτελούν το 60% του κόστους ανά κιλό παραγόμενου προϊόντος. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι η μέση τιμή το 2015 ανέρχεται στα 1,3 €/κιλό. Ο κλάδος παράγει ετησίως σχεδόν 115,000 τόνους ψάρι και χρησιμοποιεί περίπου 230,000 τόνους τροφής αξίας σχεδόν 300 εκ. ευρώ.
3. Η αύξηση του ΦΠΑ κατά 10% θα αυξήσει την τιμή των τροφών κατά 0,13€/κιλό, αυξάνοντας το κόστος παραγωγής στην ελληνική ιχθυοκαλλιέργεια κατά 30 εκ. ευρώ.
4. Πρακτικά, για μια οικογενειακή επιχείρηση δυναμικότητας 300 τόνων η αύξηση αυτή ισοδυναμεί με αύξηση του κόστους λειτουργίας κατά 78,000 ευρώ ετησίως, ενώ για μια ΜΜΕ δυναμικότητας 1,500 τόνων, κατά 390,000 ευρώ.
5. Η επιστροφή Φ.Π.Α έχει καταστεί αδύνατη. Το ελληνικό δημόσιο οφείλει καθυστερημένες επιστροφές ΦΠΑ άνω του ενός έτους στις επιχειρήσεις του κλάδου
6. Το τραπεζικό σύστημα αδυνατεί να προβεί σε οποιαδήποτε χρηματοδότηση την περίοδο αυτή.
«Εξαίρεση αλλιώς λουκέτα» (πλαίσιο)
Ο ΣΕΘ ζητάει οι ζωοτροφές να εξαιρεθούν από την αύξηση του ΦΠΑ και υπενθυμίζει επίσης ότι οι εταιρείες του κλάδου έχουν ήδη απορροφήσει:
1. Την σταδιακή αύξηση κόστους των ιχθυοτροφών που προέκυψε τα τελευταία χρόνια λόγω της αύξησης των τιμών των πρώτων υλών τους.
2. Την αύξηση του κόστους μεταφοράς που προέκυψε από τις πρόσφατες πολιτικές εξελίξεις.
Και στις δύο περιπτώσεις, όπως επισημαίνεται, η αύξηση αυτή δεν μετακυλήθηκε στην τιμή του προϊόντος λόγω του έντονου ανταγωνισμού από τις τρίτες χώρες.
