Πιο συγκεκριμένα, κριτική στις προηγούμενες κυβερνήσεις για τα πεπραγμένα τους στον αγροτικό τομέα, άσκησε ο αναπληρωτής υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, Γιάννης Τσιρώνης, καταλογίζοντας υποκρισία ιδίως στη ΝΔ όταν κατηγορεί τη σημερινή κυβέρνηση για προβλήματα που της κληροδότησαν.
Κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στην προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση για το αγροτικό, ο κ. Τσιρώνης υποστήριξε ότι το 2014 υπήρξε πλήρης κατάρρευση της αγροτικής οικονομίας, αφού η ακαθάριστη προστιθέμενη αξία παραγωγής εξέπεσε στο 6,1%, από 7%. Από το 2004 έως το 2009, την προ κρίσης περίοδο, μειώθηκε η αγροτική παραγωγή κατά 28% και η βιομηχανική παραγωγή κατά 21%, είπε και απευθυνόμενος προς την ΝΔ, πρόσθεσε: «Αυτή είναι η προσφορά σας».
Αφού τόνισε ότι οι ίδιοι οι αγρότες περιγράφουν τα προβλήματα ως χρονίζοντα, αναφέρθηκε στα παραδείγματα των συνεταιρισμών, επισημαίνοντας πως σήμερα δεν πείθονται να συμμετάσχουν στο συνεταιριστικό κίνημα λόγω της οδυνηρής εμπειρίας του παρελθόντος.
Ο αναπληρωτής υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, αναφερόμενος στον τομέα της κτηνοτροφίας προανήγγειλε οριστική και άμεση λύση του προβλήματος των σταβλικών εγκαταστάσεων «το οποίο χρονίζει επί δεκαετίες, ενώ έχει ανύπαρκτο κόστος». Ως χρονίζον ανεπίλυτο πρόβλημα του κτηνοτροφικού τομέα κατέδειξε και τις ελληνοποιήσεις, το οποίο χαρακτήρισε «σύνθετο», αλλά σημείωσε ότι βόλευε κιόλας κάποιους «επιδοτησάκηδες» παραγωγούς.
Τέλος, υπογράμμισε ότι παρά τα όσα ακούγονται, ότι «τα ελληνικά προϊόντα θα σαρώσουν στο εξωτερικό» στην πραγματικότητα, εκτός από τη φέτα, τις ελιές και κάποια ελάχιστα άλλα, τα ελληνικά προϊόντα είναι άγνωστα, για να τονίσει ότι η βιολογική γεωργία είναι το σημείο «κλειδί», κι όμως τόσα χρόνια δεν έγινε τίποτα. Όπως είπε, για πρώτη φορά εντάσσονται στο πρόγραμμα 100 εκατ. ευρώ (66 εκατ. για τη γεωργία και 34 εκατ. για τη μετατροπή των καλλιεργειών σε βιοκαλλιέργειες), ενώ 343 εκατ. διοχετεύονται για τη διατήρηση.
Η ανακοίνωση του υπουργείου
Καλησπέρα, κυρίες και κύριοι.
Να χαιρετίσω και εγώ με τη σειρά μου την πρωτοβουλία για τον διάλογο για το μείζον ζήτημα, το αγροτικό, αν και οφείλω να ομολογήσω ότι με λίγες εξαιρέσεις σε κάποιες παρυφές λόγου, ο διάλογος αυτός μάλλον θα απογοητεύσει τις αγρότισσες και τους αγρότες μας. Και μπορώ να αναφέρω μια εξαίρεση -να αναφέρουμε και τα καλά-, την ειλικρινή τοποθέτηση του Αρχηγού του Ποταμιού ότι τώρα διαβουλεύονται για να βγάλουν συγκεκριμένες προτάσεις. Αυτό είναι μια ειλικρινής τοποθέτηση, ότι τώρα διαβουλεύονται για να βγάλουν. Γιατί τα άλλα που ακούσαμε, λυπάμαι που το λέω, αλλά όταν ήμασταν φοιτητές τα λέγαμε «κασέτα».
Αναρωτιέμαι με ποιους αγρότες μιλάει η κυρία Πρόεδρος της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, επειδή εμείς γυρνάμε κάθε μέρα και γυρνάγαμε και πριν κάθε μέρα, δεν γυρνάμε μόνο τώρα. Και μάλιστα ακούσαμε και κριτική από κάποιους συνδικαλιστές αγρότες της Αντιπολίτευσης γιατί βγαίνουμε τόσο κοντά, ενώ την ίδια ώρα κάποιοι εδώ πέρα λένε ότι κρυβόμαστε στα γραφεία. Όχι, είμαστε εκεί έξω με τους αγρότες, με όλους τους παραγωγούς και στο σύνολό τους παραδέχονται -και μιλάνε οι ίδιοι οι συνδικαλιστές των κομμάτων σας- ότι τα προβλήματα είναι προβλήματα δεκαετιών. Δεν είναι τωρινά προβλήματα, δεν είναι προβλήματα που, όπως ειπώθηκε, έχουν την σφραγίδα ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Αναφέρω μερικά στοιχεία για να καταλάβουν για τι μιλάμε. Το 1995 -μιλάμε για τις χρυσές εποχές τώρα- η αγροτική παραγωγή ήταν 11,7 δισεκατομμύρια, ήταν το 8,1% του ΑΕΠ. Το 2000 ήταν 10,3 δισεκατομμύρια, έπεσε. Ήταν 6,1% του ΑΕΠ. Το 2004 -δεν μιλάμε για κρίση- ήταν 9,8 δισεκατομμύρια και 4,7% του ΑΕΠ.
Ήταν ήδη το μισό από ό,τι το 1995. Μέσα σε μια δεκαετία χάθηκε το μισό αγροτικό μας εισόδημα σε ποσοστό ΑΕΠ.
Το 2008 πήγαμε στο 3,2% του ΑΕΠ και το 2014 πήγαμε στο 3,7% του ΑΕΠ, αλλά βέβαια επειδή είχε καταρρεύσει κατά 25% όλη η οικονομία της χώρας, γιατί από 7 δισεκατομμύρια είχε πέσει στα 6,1 δισεκατομμύρια ο τζίρος, η ακαθάριστη προστιθέμενη αξία παραγωγής το 2014. Μιλάμε για κατάρρευση. Και το καταστροφικό 2015 για πρώτη φορά ο τζίρος πήγε στα 6,7 δισεκατομμύρια και ανέβηκε ξανά στο 4,1% του ΑΕΠ.
Άρα, για να μιλήσουμε για περιόδους, να θυμίσω ότι την περίοδο 2004 -2009 το δημόσιο χρέος της χώρας μας σχεδόν διπλασιάστηκε κατά 120 δισεκατομμύρια. Για να δούμε τι έγιναν αυτά τα χρήματα; Το έλλειμμα αυτά τα χρόνια ήταν 50 δισεκατομμύρια. Τα έφαγε το κράτος που τώρα εσείς υβρίζετε, αυτό που οικοδομήσατε, το πελατειακό κράτος. Πού είναι τα υπόλοιπα 70 δισεκατομμύρια; Σε ποια οικονομία πέσανε;
Εκτός από αυτά τα 70 δισεκατομμύρια, άλλα 30 δισεκατομμύρια ήταν τα χρήματα που ήρθαν από την Ευρωπαϊκή Ένωση την ίδια περίοδο. Αυτή, λοιπόν, ακριβώς την περίοδο, που δεν υπήρχε κρίση, η αγροτική μας παραγωγή μειώθηκε κατά 28%. Την ίδια ακριβώς περίοδο μειώθηκε η βιομηχανική μας παραγωγή κατά 21%.
Αυτή είναι η προσφορά σας την περίοδο 2004-2009, δηλαδή τα χρόνια εκείνα που δεν υπήρχε κρίση, ούτε η LEHMAN BROTHERS, ούτε είχαν έρθει οι «καρχαρίες» της Ευρώπης, που λέμε, να μας φάνε. Ήταν τα καλά χρόνια. Τα καλά χρόνια καταστρέψατε την αγροτική παραγωγή.
Γι’ αυτό, ας αφήσουμε τα κροκοδείλια δάκρυα. Δεν τα λέω αυτά για να εγκαλέσω κανέναν. Το έχω πει ξανά και στο παρελθόν. Εάν πρέπει να αναζητούμε τις αιτίες, δεν τις αναζητούμε για να κατηγορήσουμε κάποιον και να γινόμαστε εισαγγελείς. Τις αναζητούμε για να βρούμε τη σωστή λύση.
Γιατί όταν οι ίδιοι οι αγρότες και οι αγρότισσές μας, μας λένε ότι το πρόβλημα είναι παλιό, αυτό πρέπει να το γνωρίζετε και να το γνωρίζουμε, εάν θέλουμε να βρούμε λύσεις.
Θα αναφερθώ τώρα στο συνεταιριστικό κίνημα, γιατί οι πάντες παραδέχονται ότι σήμερα ο μόνος τρόπος για να μπορέσουμε να ξεπεράσουμε τον μικρό κλήρο και το δύσκολο γεωγραφικό ανάγλυφο είναι να ενωθούμε, να κάνουμε ομάδες παραγωγών και συνεταιριστικές επιχειρήσεις.
Ξέρετε για ποιο λόγο διστάζουν οι αγρότες και οι αγρότισσες, από ό,τι μας λένε, αυτή τη στιγμή; Διστάζουν γιατί φοβούνται από την παλιά τους αρνητική εμπειρία. Διστάζουν γιατί φοβούνται ότι εάν μπουν θα μπλέξουν. Αυτό μας λένε οι ίδιοι. Σε εσάς δεν το λένε; Άντε να τους πείσετε λοιπόν εσείς ότι δεν ισχύει. Γιατί, εάν μιλήσετε τετ α τετ μαζί τους και όχι βάσει αυτών που γράφουν οι λογογράφοι, θα δείτε γιατί δεν μπαίνουν και ωρύονται για το συνδικαλιστικό κίνημα.
Δεν είναι εύκολο, σας πληροφορώ. Γιατί οι ίδιοι οι πρόεδροι, οι οποίοι ανέλαβαν τώρα, που δεν έχουν καμμία ευθύνη για την παλιά διαφθορά, οι άνθρωποι αυτή τη στιγμή καλούνται να καλύψουν αμαρτίες του παρελθόντος.
Αυτά είναι προβλήματα. Δεν είναι ότι ξαφνικά, με το μαγικό ραβδάκι θα έρθει κάποιος πολιτικός και θα τάξει ότι θα γίνει συνεταιριστικό κίνημα από το μηδέν. Θέλει δουλειά για να πείσουμε αυτούς τους ανθρώπους. Πρέπει να είμαστε κοντά τους για να τους πείσουμε, να τους εξηγήσουμε ότι είναι αναγκαιότητα.
Να αναφερθούμε και σε ορισμένα αντικειμενικά προβλήματα, τα οποία ξεχάστηκαν σε αυτή την Αίθουσα. Οι ίδιοι οι αγρότες μας λένε ότι το μείζον πρόβλημα σήμερα στους κτηνοτρόφους –και αναφέρομαι στο παράδειγμα του τομέα μου- είναι οι σταβλικές εγκαταστάσεις, ένα πρόβλημα που χρονίζει δεκαετίες, αλλά είμαστε σε πάρα πολύ καλό δρόμο να το λύσουμε τώρα, όχι να το λύσουμε κάποτε. Είναι ένα πρόβλημα που έχει μηδενικό κόστος. Γιατί δεν το λύσατε εσείς, λοιπόν;
Να αναφερθούμε στις ελληνοποιήσεις. Οι ελληνοποιήσεις δεν είναι ένα εύκολο πρόβλημα. Ελληνοποίηση γίνεται και στο μαντρί και στο σφαγείο και στο κρεοπωλείο. Είναι ένα σύνθετο πρόβλημα, ένα πρόβλημα το οποίο κάποτε βόλευε και κάποιες ή κάποιους «επιδοτησάκηδες» αγρότες, όπως τους λένε, οι οποίοι δεν είχαν την παραγωγή αλλά έπαιρναν τις επιδοτήσεις. Όμως, το ζώο δεν ήταν ελληνικό. Γιατί, σας πληροφορώ, ότι ακόμα και σε συνθήκες κρίσης ο Έλληνας καταναλωτής προτιμάει το ελληνικό προϊόν, το εμπιστεύεται καλύτερα. Και νομίζει ότι αγοράζει ελληνικό προϊόν, αλλά δεν αγοράζει. Γιατί το αγοράζει ακριβότερα, αλλά το προϊόν δεν είναι ελληνικό αλλά πιθανόν βουλγάρικο.
Θα ήθελα τώρα να αναφερθώ στη βιολογική γεωργία. Γιατί άκουσα το ευχολόγιο, τα ελληνικά προϊόντα ξαφνικά, με έναν μαγικό τρόπο, να σαρώσουν στις ξένες αγορές.
Σας πληροφορώ ότι εκτός από τη φέτα και την ελιά Καλαμών και δυο, τρία άλλα σπάνια παραδείγματα, μερικές εξαιρέσεις, τα ελληνικά προϊόντα είναι άγνωστα στον διεθνή κατάλογο και στο ξένο εμπόριο. Δεν τα ξέρει ο κόσμος. Δεν θα πλήρωνε κανείς 1 ευρώ παραπάνω για να αγοράσει ελληνικό αντί για γερμανικό λουκάνικο, γιατί δεν έχουμε καταφέρει να το κάνουμε, δεν έχουμε καταφέρει να το βάλουμε μέσα. Και αν θέλετε να ξέρετε, για να το βάλει κανείς μέσα, ο πρώτος παράγοντας, βέβαια, είναι η ποιότητα, να είναι κάτι καλύτερο από το άλλο και γευστικά και από πλευράς υγείας.
Εδώ, λοιπόν, η βιολογική γεωργία είναι το σημείο-κλειδί, για την οποία τόσα χρόνια δεν έχει γίνει τίποτα. Ενημερώνω, λοιπόν, ότι φέτος για πρώτη φορά στο Πρόγραμμα βάζουμε 100 εκατομμύρια -66 εκατομμύρια για τη γεωργία και 34 εκατομμύρια για την κτηνοτροφία- τα οποία είναι ακριβώς για τη μετατροπή του αγρότη που δεν είναι τώρα βιοκαλλιεργητής και θέλει να γίνει. Και υπάρχουν, φυσικά, τα άλλα 343 εκατομμύρια, τα οποία είναι για τη διατήρηση της βιολογικής γεωργίας.
Πάντως, να ξεκαθαρίσουμε ότι πρώτη φορά υπάρχει μέτρο βιολογικής γεωργίας. Παλιά ήταν απλώς γενικώς μέσα στον κουβά του αγροπεριβαλλοντικού. Το βιολογικό προϊόν έχει ελπίδες στο γερμανικό ράφι, έχει μεγάλες ελπίδες.
Αν διαβάσετε την έκθεση McKinsey, μιλάει για υγιείς κρατικούς οργανισμούς, γιατί υπάρχουν τέτοιοι οργανισμοί και σε άλλες χώρες. Εσείς θέλετε να πάτε τα πάντα στον άγριο νεοφιλελευθερισμό.
Να μιλήσουμε για τη διάλυση των δομών ελέγχου; Ξαφνικά ανακαλύψατε ότι έχουμε πρόβλημα με τις δομές ελέγχου. Σας λέω, λοιπόν, ότι αυτή τη στιγμή στη Βουλγαρία -φαίνεται ότι εκεί είναι κρατιστές ακόμα- έχουν τριάντα κτηνιάτρους μόνο για την οζώδη δερματοπάθεια. Τριάντα στο Υπουργείο τους! Εμείς για όλες τις ζωονόσους είχαμε μέχρι πρόσφατα μια προϊσταμένη και υπήρχαν και άλλοι δυο. Πήγαιναν έξω σε συσκέψεις και για να μην πάει μόνη της, πήγαινε μαζί και ο γενικός διευθυντής και ο γραμματέας, για να φαίνονται τρεις και να μη γινόμαστε ρεζίλι. Δεν μπορούν να πιστέψουν οι Ευρωπαίοι ότι το έργο που γίνεται γίνεται από έναν.
Ξέρετε πολύ καλά ότι ένας τεράστιος πυλώνας στην Ευρωπαϊκή Ένωση σήμερα είναι η κοινωνική οικονομία. Να θυμίσω, λοιπόν, ότι το νομοσχέδιο για την πραγματική κοινωνική οικονομία, όχι την κρατικοδίαιτη, -γιατί και εσείς είχατε κοινωνική οικονομία, κρατικοδίαιτη- είναι το δικό μας Υπουργείο και η κ. Αντωνοπούλου που το ψήφισε προ ημερών. Είναι τεράστιο εργαλείο αυτή τη στιγμή η κοινωνική οικονομία, για να βοηθηθεί ο αγροτικός κλάδος. Είναι πολύ μεγάλο εργαλείο.
Και να παρακαλέσω κάτι και κλείνω με αυτό: Μην ασθμαίνοντες, επειδή δεν έχετε προτάσεις, ξαφνικά ανακαλύπτετε και δανείζεστε από τα προγράμματα των Οικολόγων Πράσινων των δεκαετιών, γιατί άκουσα σήμερα έκπληκτος για ομάδες παραγωγών, βιολογικά προϊόντα, Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, βιομάζα, βιοαέριο! Δηλαδή θα κάνουμε εμείς τη βιομάζα βιοαέριο και επειδή το είπατε σήμερα ως λεξούλα-τίτλο στη Βουλή, θα βγείτε και θα πείτε ότι ήταν πρότασή σας. Δεν είναι πρότασή σας! Χωροταξία! Είναι προτάσεις από τη δεκαετία του 1980 του Πράσινου Κινήματος αυτές, εφαρμόζονται σε όλες τις χώρες, έχουν γίνει πια καθεστώς. Δεν είναι ρομαντικές, είναι ρεαλιστικές. Απλώς εσείς δεν τις ξέρατε. Όπως, λοιπόν, κάποιος πάλαι ποτέ πρόεδρος και πρωθυπουργός ανακάλυψε τη φράση «πράσινη οικονομία», για να πει και αυτός κατιτίς, το οποίο στην Ευρώπη είναι κοινός τόπος, μη μου βάζετε τώρα τα προγράμματα των Οικολόγων Πράσινων και μου τα παρουσιάζετε για προγράμματα της Νέας Δημοκρατίας.
Ευχαριστώ
