Πιο αναλυτικά, ο κ. Κώστας Μαντζουράνης (Πρόεδρος της ΚοινΣΕπ ΚΥΚΕΩΝ και υπεύθυνος Δημοσίων Σχέσεων του Κτηνοτροφικού Συλλόγου Περιγέρειας Αττικής «Άγιος Γεώργιος») τόνισε ότι «έχει απαντηθεί πλήρως ότι άλλο ο ορισμός ενός οικοσυστήματος (π.χ. δάσος) και τελείως διαφορετικό θέμα οι χρήσεις του (π.χ. για αναψυχή, για βόσκηση κλπ, που ούτως ή άλλως επιβάλλεται, καθόσον είναι συμβιωτικό και απαραίτητο για την ισορροπία της φύσης). Με πρόσφατους χαρακτηρισμούς μακροχρόνια χρησιμοποιούμενων χώρων από αστούς, ως δασικών, όπως πχ στο πρώην αεροδρόμιο Ελληνικού, ή σε πάρκα στο κέντρο της Αθήνας κλπ, είναι περίεργη η διαφαινόμενη άποψη, που πιθανόν οδηγεί σε λάθος συμπεράσματα, ότι σε κάποια περιοχή δεν υπάρχουν βοσκότοποι, απλά και μόνο για να βοηθήσουμε στην τσιμεντοποίηση, ή στην αύξηση του real estate με την απομάκρυνση μόνο των τετράποδων ζώων, και εμμέσως στην ψηφοθηρία».
Η κα Μάγδα Κοντογιάννη (Γραμματέας του Κτηνοτροφικού Συλλόγου Αττικής) επισημαίνει ότι «το θέμα της εξώθησης σε αποφάσεις Δημοτικών Συμβουλίων ότι “δεν έχουν βοσκήσιμες γαίες”, γίνεται ιδιαιτέρως περίεργο, αν ένας Δήμος έχει συστήσει διαδικασία είσπραξης εσόδων από ενοικίαση βοσκοτόπων (ασχέτως ορισμού οικοσυστήματος, ως δάσους, πάρκου, ιδιωτικού αγροκτήματος, ιδιωτικού δάσους κλπ κλπ), και πολύ περισσότερο εάν έχει εισπράξει ή πρόκειται να εισπράξει για κάποιες χρήσεις (π.χ. τεχνική λύση από ΟΠΕΚΕΠΕ), έχοντας συστήσει ή ορίσει αντίστοιχη Δημοτική υπηρεσία. Κατ’ αυτόν τον τρόπο καθοδηγούνται οι Δημοτικοί Σύμβουλοι σε λάθος προσεγγίσεις, από λάθος πληροφόρηση, λόγω λανθασμένης ερμηνείας ή σκοπούμενης βλάβης των πολιτιστικών αξιών και του τρόπου ζωής των κτηνοτρόφων πατροπαράδοτων κατοίκων της υπαίθρου της Αττικής. Το θέμα αφορά και άλλους, αλλά φαίνεται ότι αγγίζει κυρίως τους κτηνοτρόφους, διότι αυτοί είναι που θέλουν μεγαλύτερες επιφάνειες για βόσκηση και ίσως για μερικούς, η κτηνοτροφία “ενοχλεί” στην μύτη και την τσέπη».
Ο κ. Γιάννης Κοντογιάννης (Πρόεδρος του Κτηνοτροφικού Συλλόγου Αττικής) αναφέρει μεταξύ άλλων: «ξεχνούν μερικοί ότι για να έχεις ένα καλό, υγιεινό λίτρο γάλακτος, είναι απαραίτητο να παραχθούν και τουλάχιστον τρία κιλά κοπριά. Είναι μαζί. Δεν γίνεται να θέλεις το ένα και να μην θέλεις το άλλο. Είναι σαν εκείνους που καταλαβαίνουν ότι ο τρόπος ζωής τους παράγει απορρίμματα, αλλά θέλουν ο τόπος απόθεσης των απορριμμάτων να μην έχει σχέση με τον τόπο τους!!! Τα δάση και η κτηνοτροφία, με κανόνες, είναι συμβιωτικά. Άλλο είναι ο ορισμός του οικοσυστήματος πχ Δάσος (που μάλιστα προστατεύεται και από το Σύνταγμα της Ελλάδος) και άλλο η χρήση του οικοσυστήματος, που μπορεί να είναι για βόσκηση, για αναψυχή ή άλλο. Άλλο είναι ισότητα, άλλο η δικαιοσύνη και άλλο η σχιζοφρένεια. Ισόρροπη ανάπτυξη για επίτευξη ομόλογου επιπέδου ζωής, σημαίνει ίσως διαφοροποιημένη υποστήριξη, υπέρ των αδυνάτων, και όχι το ανάποδο. […] Αλλά αυτά θα μπορούσαν να συμβαίνουν μόνο σε ευνομούμενες κοινωνίες, με έντιμους ηγέτες και ενδιαφερόμενους για την τοπική κοινωνία συμπολίτες».
Η κα Μάγδα Κοντογιάννη (Γραμματέας του Κτηνοτροφικού Συλλόγου Αττικής) επισημαίνει ότι «το θέμα της εξώθησης σε αποφάσεις Δημοτικών Συμβουλίων ότι “δεν έχουν βοσκήσιμες γαίες”, γίνεται ιδιαιτέρως περίεργο, αν ένας Δήμος έχει συστήσει διαδικασία είσπραξης εσόδων από ενοικίαση βοσκοτόπων (ασχέτως ορισμού οικοσυστήματος, ως δάσους, πάρκου, ιδιωτικού αγροκτήματος, ιδιωτικού δάσους κλπ κλπ), και πολύ περισσότερο εάν έχει εισπράξει ή πρόκειται να εισπράξει για κάποιες χρήσεις (π.χ. τεχνική λύση από ΟΠΕΚΕΠΕ), έχοντας συστήσει ή ορίσει αντίστοιχη Δημοτική υπηρεσία. Κατ’ αυτόν τον τρόπο καθοδηγούνται οι Δημοτικοί Σύμβουλοι σε λάθος προσεγγίσεις, από λάθος πληροφόρηση, λόγω λανθασμένης ερμηνείας ή σκοπούμενης βλάβης των πολιτιστικών αξιών και του τρόπου ζωής των κτηνοτρόφων πατροπαράδοτων κατοίκων της υπαίθρου της Αττικής. Το θέμα αφορά και άλλους, αλλά φαίνεται ότι αγγίζει κυρίως τους κτηνοτρόφους, διότι αυτοί είναι που θέλουν μεγαλύτερες επιφάνειες για βόσκηση και ίσως για μερικούς, η κτηνοτροφία “ενοχλεί” στην μύτη και την τσέπη».
Ο κ. Γιάννης Κοντογιάννης (Πρόεδρος του Κτηνοτροφικού Συλλόγου Αττικής) αναφέρει μεταξύ άλλων: «ξεχνούν μερικοί ότι για να έχεις ένα καλό, υγιεινό λίτρο γάλακτος, είναι απαραίτητο να παραχθούν και τουλάχιστον τρία κιλά κοπριά. Είναι μαζί. Δεν γίνεται να θέλεις το ένα και να μην θέλεις το άλλο. Είναι σαν εκείνους που καταλαβαίνουν ότι ο τρόπος ζωής τους παράγει απορρίμματα, αλλά θέλουν ο τόπος απόθεσης των απορριμμάτων να μην έχει σχέση με τον τόπο τους!!! Τα δάση και η κτηνοτροφία, με κανόνες, είναι συμβιωτικά. Άλλο είναι ο ορισμός του οικοσυστήματος πχ Δάσος (που μάλιστα προστατεύεται και από το Σύνταγμα της Ελλάδος) και άλλο η χρήση του οικοσυστήματος, που μπορεί να είναι για βόσκηση, για αναψυχή ή άλλο. Άλλο είναι ισότητα, άλλο η δικαιοσύνη και άλλο η σχιζοφρένεια. Ισόρροπη ανάπτυξη για επίτευξη ομόλογου επιπέδου ζωής, σημαίνει ίσως διαφοροποιημένη υποστήριξη, υπέρ των αδυνάτων, και όχι το ανάποδο. […] Αλλά αυτά θα μπορούσαν να συμβαίνουν μόνο σε ευνομούμενες κοινωνίες, με έντιμους ηγέτες και ενδιαφερόμενους για την τοπική κοινωνία συμπολίτες».
