∆ιαχείριση των δασών που θα αποτρέπει τη συσσώρευση µεγάλων ποσοτήτων βιοµάζας και θα κρατά σε σταθερά επίπεδα την καύσιµη ύλη (σ.σ Η βόσκηση µε οδηγίες των επιστηµόνων, θα συµβάλει πάρα πολύ, όπως γινόταν διαχρονικά, µε τα παραδοσιακά τσελιγκάτα).
Αξιοποίηση του αγροτικού χώρου ως χώρου παραγωγής αλλά και ασφάλειας από τις δασικές πυρκαγιές.
Η θνησιγενής επιλογή του δόγµατος ανάπτυξης στην τσιµεντοποίηση και στις υπηρεσίες τουρισµού, µε ταυτόχρονη απαξίωση της παραγωγής, τόσο ως αναπτυξιακό δόγµα, όσο και ως στάση ζωής, είναι ολέθρια για την πατρίδα και τις τοπικές κοινωνίες, αλλά… τα λεφτά του «λαδώµατος» είναι πάρα πολλά και η δόξα της ψηφοθηρίας των εκλεγοµένων υπερβολικά µεγάλη και διαβρωτική.
Η θνησιγενής επιλογή του δόγµατος ανάπτυξης στην τσιµεντοποίηση και στις υπηρεσίες τουρισµού, µε ταυτόχρονη απαξίωση της παραγωγής, τόσο ως αναπτυξιακό δόγµα, όσο και ως στάση ζωής, είναι ολέθρια για την πατρίδα και τις τοπικές κοινωνίες, αλλά… τα λεφτά του «λαδώµατος» είναι πάρα πολλά και η δόξα της ψηφοθηρίας των εκλεγοµένων υπερβολικά µεγάλη και διαβρωτική.
«Στις πρώην αγροτικές περιοχές γύρω από την Αθήνα η καλλιεργήσιµη γη δεν αξιοποιείται τόσο εντατικά όσο παλαιότερα. Αντί αυτού γύρω από τις µεγάλες πόλεις έχουν αναπτυχθεί αστικές δοµές µε ακαλλιέργητα χωράφια και κήπους. Αυτό κάνει την κατάσταση τόσο επικίνδυνη. Στο παρελθόν τα αιγοπρόβατα τρέφονταν από το γρασίδι και τους χαµηλούς θάµνους στις περιοχές αυτές και έτσι το τοπίο φαινόταν µεν γυµνό, αλλά δεν ξεσπούσαν µεγάλες, και καταστροφικές πυρκαγιές. Σήµερα οι άνθρωποι δεν εκµεταλλεύονται τη γη αυτή, υπάρχουν περισσότερα εξοχικά, κήποι και δέντρα. Έτσι τα προάστια πόλεων είναι συνήθως πιο ευάλωτα σε πυρκαγιές. Εκεί οι φωτιές γίνονται ανεξέλεγκτες λένε από το Ινστιτούτο Μαξ Πλανκ Γερµανίας.
