Σε σύγκριση µε την προηγούµενη σοδειά, σύµφωνα µε τον ελαιοπαραγωγό Γιάννη Αλεξούλη από τη Λάρισα, η ποσότητα καρπού που µαζεύτηκε ανά στρέµµα άγγιξε τα 1.000 κιλά και ήταν βελτιωµένη.
Όµως η… είδηση ήρθε όσον αφορά στην ποιοτική στάθµη του παραγόµενου ελαιολάδου, το οποίο µε βάση τις αναλύσεις έπιασε οξύτητα 0,1%, κυµαινόµενη, ελαφρώς χαµηλότερα κατά µέσο όρο από την περσινή και συνεχίζοντας για έκτο συνεχόµενο χρόνο, το σερί µε οξύτητες κάτω του 0,3%.
Εξαιρετικά ήταν και τα υπόλοιπα οργανοληπτικά στοιχεία του ελαιολάδου, όπως τα υπεροξείδια (8,1%) ενώ εξαιρετικά φρουτώδης, φρέσκια και γλυκιά βγήκε η γεύση, κάτι το δεδοµένο για ελιές της συγκεκριµένης ποικιλίας.
Η εξαίρεση και ο... κανόνας
Μοναδική εξαίρεση που απ’ ό,τι φαίνεται επιβεβαίωσε τον κανόνα αποτέλεσε, σύµφωνα µε τον κ. Αλεξούλη, ένας µόνον παραγωγός, ο οποίος ήλεγχε την ύπαρξη ή όχι του δάκου µε δύο µπουκάλια νερού, αδιαφορώντας για τις επανειληµµένες οδηγίες και συστάσεις για τη χρήση φεροµονικών παγίδων. Ως αποτέλεσµα η οξύτητα διαµορφώθηκε στο 0,55%. Το δε ποσοστό απόδοσης σε ελαιόλαδο που είχε (και) φέτος ήταν 10%, ενώ το ποσοστό της απόδοσής του σε ελαιόλαδο είναι 30% χαµηλότερο από τον µέσο όρο της φετινής (αλλά και της περυσινής) παραγωγής των υπόλοιπων 14 παραγωγών.
Χτίζει στρέµµατα, γκρεµίζει κόστος
Με µια συνολική έκταση που αγγίζει τα 700 στρέµµατα οι Θεσσαλοί ελαιοπαραγωγοί που φυτεύουν ελιές πυκνής φύτευσης, ποικιλίας Αρµπεκίνα, µπορεί κάλλιστα να υπερηφανεύονται ότι αποτελούν τους leaders σε εγχώριο επίπεδο, καθώς 300-350 στρέµµατα καλλιεργούνται στην Ηλεία, 500 στη Στερεά Ελλάδα και µόλις 80 στο νοµό Αχαΐας.
Την ίδια ώρα µε µέση ηµερήσια µηχανική συλλογή της τάξης των 45 στρεµµάτων, τα 450 στρέµµατα γραµµικής φύτευσης ελιάς στον θεσσαλικό κάµπο, που ήταν φέτος στο στάδιο συγκοµιδής, δηλαδή τα νεόφυτα λιοστάσια τα οποία είναι τριών χρόνων και τα παλιότερα των 9 χρόνων, µαζεύτηκαν σε 10 µέρες. Η συλλεκτική µηχανή εργάστηκε συνολικά 101 ώρες, από τις οποίες οι 30 ώρες πορείας, οι 60 συλλεκτικού και 10 επιπλέον ώρες για τα γυρίσµατα, τα αδειάσµατα, τη συντήρηση, τον ανεφοδιασµό της µηχανής, µε το κόστος συγκοµιδής να υπολογίζεται σε µόλις 40 ευρώ το στρέµµα συν ΦΠΑ, τη στιγµή που για τις ελιές Καλαµών ένα δίδυµο εργατών αµείβεται µε 80 ευρώ το οκτάωρο, για να µαζέψει στην καλύτερη των περιπτώσεων λίγα παραπάνω από 200 κιλά ελιές.
22-02-2016 08:00Γιάννης Στ.
Θα συμφωνήσω με τον Βασίλη και τον Νίκο σε αρκετά από αυτά που επισήμαναν... Είμαι κάτοικος Ηρακλείου Κρήτης. Ο δήμος Βιάννου, όπου βρίσκονται τα ελαιόδεντρά μας, και γενικότερα η Κρήτη σαν περιφέρεια έχει αρκετά ακανόνιστα, σε ανάγλυφο, εδάφη. Αυτού του είδους η καλλιέργεια επομένως είναι αδύνατον να εφαρμοστεί στην πλειοψηφία των εδαφών μας. Επίσης όπως πολύ σωστά επισήμανε ο Βασίλης, η καλλιέργεια της γραμμικής φύτευσης είναι μια καλλιέργεια με ημερομηνία λήξης και φυσικά αυτό θα έπρεπε να το επισημαίνετε στους αναγνώστες του άρθρου και να το τονίζετε ως ένα σημαντικό μειονέκτημα. Όσον αφορά δε την ποιότητα του παραγόμενου ελαιολάδου, από μελέτες των Γεωπονικών Πανεπιστημίων της χώρας μας είναι εμφανές ότι τα οργανοληπτικά χαρακτηριστικά που συναντάμε στο ελαιόλαδο Κορωνέϊκης δύσκολα τα συναντάμε σε ελαιόλαδα άλλων ποικιλιών. Επίσης, για την περιφέρειά μας, τα εργατικά όπως γνωρίζω από την εμπειρία μου και η ημερήσια συγκομιδή στην οποία αναφέρεστε για ένα συνεργείο είναι άστοχη. Δύο αρκετά καλοί εργάτες μπορούν να συγκομίζουν από 600 kg, σε επικλινή εδάφη, έως και 1000 kg σε πιο επίπεδους ελαιώνες, ημερησίως, με τα μεροκάματα να ανέρχονται στα 70 ευρώ. Και φυσικά λάδι ποιότητας έξτρα παρθένο, εξαιρετικό σε οργανοληπτικά στοιχεία αφού κατά κόρων τα ελαιόδεντρα είναι Κορωνέϊκα. Τέλος θα ήθελα να σας επισημάνω ότι όταν προτείνετε μια καλλιέργεια θα πρέπει να αναφέρεστε τόσο στα πλεονεκτήματά της όσο και στα μειονεκτήματά της. Θα πρέπει επίσης να αναφέρετε τις απαιτήσεις σε νερό, λίπανση και ενδεχομένως οποιεσδήποτε άλλες απαιτήσεις έχει ώστε ο παραγωγός να μπορεί να κρίνει τι είναι συμφέρον και τι ασύμφορο γι' αυτόν.
Απάντηση08-01-2016 03:46ΑΓΓΕΛΙΔΗΣ ΝΙΚΟΣ
Έχει γίνει σύγκριση του κόστους συγκομιδής των ελιών καλαμών/ΒΡΏΣΙΜΗ με(χερι) με (ΠΓΕ) και της ποικιλίας Αρμπεκινα /ελαιοποιήσιμη χωρίς ΠΟΠ,ΠΓΕ με μια Ισπανια που παράγει αστρονομικό τονάζ που θα κλιθεί να ανταγωνιστεί ο Ελληνας παραγωγός.Να μας παραθέσετε τα οικονομικά στοιχεία πώλησης του τελικού προϊόντος της ελιάς καλαμών/Kg και τη τιμή πώλησης του ελαιολάδου/lt απο Αρμπεκινα ακόμη και με χαρακτηριστικά ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΆ ΠΑΡΘΈΝΟΥ ΕΛΑΙΟΛΆΔΟΥ .Καλό θα ήταν να συγκρίνετε την Αρμπεκινα με την κορονέικη σε αποδόσεις,αρώματα,πολυφενόλες,όπως επίσης ότι το terain της Ελλάδος δεν είναι μόνο κάμπος,στα ορεινά της Κρήτης,Μάνης,Χαλκιδικής και ημιορεινών της Σπάρτης. Μαρώνειας, Μάκρης θα ήθελα να απολαύσω την απόδοση της μηχανής....
Απάντηση02-01-2016 11:21Basilis
40 ευρώ/στρέμμα + ΦΠΑ και το λέτε οικονομικό; Επίσης, η σύγκριση με το 80 ευρώ το 8ώρο για 200 κιλά ελίες είναι άτοπη. Ποιοι εργάτες μαζεύουν μόνο 200 κιλά..; Με δονητή ή ραβιστικό και δυο εργάτες μπορείς να μαζέψεις σχεδόν 800 κιλά με 1 τόννο και με μικρό σχετικά κόστος. Επίσης πουθενά δεν λέτε ότι είναι μια εντατικής μορφής καλλιέργεια με μεγάλες ανάγκες σε άρδευση και συνθετικά λιπάσματα ενώ σε 20 χρόνια ουσιαστικά ο ελαιώνας θέλει αντικατάσταση, Συμπέρασμα: μην αναπαράγετε ότι δηλώνει ο κάθε γεωπόνος που θέλει να προωθήσει το προιόν του, στην προκειμένη, την εισαγόμενη αρμπεκίνα και μην κοροιδέυετε τον ελληνα ελαιπαραγωγό. 0,1 οξύτητα μπορείς να έχεις και χωρίς υπέρπυκνη..
Απάντηση29-12-2015 19:30an
80 Στρέμματα στην Αχαία?δλδ εγώ που ασχολούμαι ερασιτεχνικά με το αντικείμενο, έχω 20 στρέμματα...δλδ το 1/4 της παραγωγής της Αχαίας? Ούτε καν, κάποιο λαθος εχει γίνει στους αριθμούς
Απάντηση