Μπαρούτι για την παραγωγή κρεμμυδιού

Οι σπόροι σπέρνονται με σπαρτική μηχανή σε γραμμές που απέχουν 30 εκ. Οι σπόροι τοποθετούνται επί των γραμμών σε αποστάσεις 5 εκ. και σε βάθος 1,5 εκ. Η αναγκαία ποσότητα σπόρου είναι 1 κιλό αξίας περίπου 120 ευρώ.
Η παραγωγή πολλαπλασιαστικού υλικού κρεμμυδιού από τους κηπουρούς επιτρέπεται μόνο για ιδιόχρηση. Για την εμπορία, η παραγωγή πολλαπλασιαστικού υλικού κρεμμυδιού ακολουθεί την νομοθεσία που προκύπτει από το νόμο πλαίσιο 1564/85 για το πολλαπλασιαστικό υλικό. Δηλαδή η δραστηριότητα ασκείται από σποροπαραγωγικές επιχειρήσεις με άδεια από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης. Η παραγωγή γίνεται ακολουθώντας τον σχετικό κανονισμό ελέγχου και πιστοποίησης και με ποικιλίες που είναι γραμμένες στον Ευρωπαϊκό ή Εθνικό Κατάλογο Ποικιλιών Κηπευτικών.  
Η καλλιέργεια για παραγωγή σπόρων κρεμμυδιού που λόγω ομοιότητας καλείται και «μπαρούτι», γίνεται με φύτευση βολβών τον Φεβρουάριο με Μάρτιο. Οι βολβοί (κρεμμυδομάνες) απόλυτα υγιείς φυτεύονται σε βάθος περίπου 1 εκ., σε γραμμές που απέχουν 50 εκ. και επί των γραμμών σε αποστάσεις 15 - 20 εκ. Απαιτούνται περίπου 700 με 1.000 κιλά βολβών το στρέμμα, ανάλογα του μεγέθους των βολβών.
Τον Σεπτέμβριο που έχουν ωριμάσει οι σπόροι, οι κάψες θερίζονται, αλωνίζονται, λιχνίζονται και σε σάκους οδηγούνται για περαιτέρω καθαρισμό, έλεγχο και τυποποίηση. Η παραγωγή σπόρων ανά στρέμμα κυμαίνεται από 60 έως 80 κιλά.

Καλλιεργητικές τεχνικές κρεμμυδιού
Κατάλληλη εποχή φύτευσης
Στην Ελλάδα έχουμε την φθινοπωρινή και την ανοιξιάτικη καλλιέργεια. Η φθινοπωρινή καλλιέργεια προτιμάται σε ήπιους χειμώνες, η σπορά γίνεται τους μήνες Οκτώβρη-Νοέμβρη και η συγκομιδή Μάιο-Ιούνιο. Η ανοιξιάτικη καλλιέργεια γίνεται με απευθείας σπορά ή με κοκκάρι, τους μήνες Φεβρουάριο-Μάρτιο και η συγκομιδή για την πρώτη περίπτωση σποράς γίνεται Αύγουστο-Σεπτέμβρη, ενώ για την δεύτερη Ιούνιο-Ιούλιο.

Προετοιμασία εδάφους
Το έδαφος οργώνεται όταν βρίσκεται στο ρώγο του σε βάθος 20-30cm, και πριν την σπορά φρεζάρεται ώστε να αφρατοποιηθεί και να σπάσουν οι σβόλοι και ισοπεδώνεται. Τελευταίο στάδιο είναι διαμόρφωση του εδάφους ανάλογα με την μέθοδο σποράς και άρδευσης. Συνηθίζεται η απευθείας σπορά στο χωράφι και γίνεται με διασπορά σπόρου ή με σπαρτικές μηχανές.

Καλλιεργητικές περιποιήσεις μετά τη φύτευση
Μετά τη φύτευση πρέπει να γίνονται κάποιες περιποιήσεις για να διατηρείται το έδαφος κατάλληλο και να προστατεύεται η καλλιέργεια. Τέτοιες περιποιήσεις είναι τα σκαλίσματα, η καταστροφή ζιζανίων, η άρδευση, η λίπανση, το αραίωμα και η καταπολέμηση εχθρών και ασθενειών.
Τα ζιζανιοκτόνα που χρησιμοποιούνται συνήθως είναι τα Linuron ( σε αναλογία 60-120 γρ/στρ), Trifluralin (60-120 γρ/στρ) και loxynil (60-120 γρ/στρ).
Η επιφανειακή λίπανση είναι κυρίως αζωτούχα. Στην φθινοπωρινή καλλιέργεια εφαρμόζεται τέλη Φεβρουαρίου-αρχές Μαρτίου 5-10 κιλά/στρ και στην ανοιξιάτικη εφαρμόζεται Απρίλιο-Μάιο ως ασβεστούχο νιτρική αμμωνία 26-0-0 και νιτρική αμμωνία 33,5-0-0.

Συγκομιδή ξερών κρεμμυδιών
Όσο προχωράει η ωρίμανση των βολβών, το στέλεχος και τα φύλλα των φυτών χάνουν τη σταθερότητά τους, με αποτέλεσμα η ωρίμανση του βολβού να συνοδεύεται από πτώση του υπέργειου τμήματος του φυτού. Σαν άριστος χρόνος συγκομιδής θεωρείται ο χρόνος κατά τον οποίο έχει πέσει το 80% των κορυφών.
Στην Ελλάδα, η μέθοδος συγκομιδής που εφαρμόζεται είναι ένας συνδυασμός χειρωνακτικής και μηχανοποιημένης μεθόδου. Περίπου 10 ημέρες πριν την έναρξη της συγκομιδής, όταν ήδη έχει αρχίσει και πέφτει το υπέργειο μέρος των φυτών, σταματούν τα ποτίσματα.
Αφού προχωρήσει η ξήρανση του φυλλώματος, τα φυτά εκριζώνονται με τα χέρια και τοποθετούνται κατά μήκος των γραμμών, όπου αφήνονται για ένα διάστημα μέχρι να ολοκληρωθεί η ξήρανσή τους.
Η διαδικασία αυτή της ξήρανσης του λαιμού, του βολβού και των ριζών, ονομάζεται μεθωρίμανση, είναι απαραίτητη και πρέπει να γίνεται ανεξάρτητα από το αν το κρεμμύδι διατεθεί άμεσα στην αγορά ή θα αποθηκευτεί.
Οι βολβοί σκεπάζονται με τα φύλλα των φυτών για να αποφευχθούν ηλιακά εγκαύματα κατά την παραμονή τους στο χωράφι, από 3-4 ημέρες μέχρι 2 εβδομάδες ανάλογα με την περιοχή, τη ζήτηση του προϊόντος από την αγορά.
Η διαδικασία της εκρίζωσης των ξερών κρεμμυδιών μπορεί να γίνει και μηχανικά, με ειδικές μηχανές, οι οποίες ταυτόχρονα κάνουν και τη διαλογή των βολβών κατά το μέγεθος.
Οι ίδιες μηχανές κάνουν και τη συσκευασία των βολβών, ανάλογα με το μέγεθος, σε πλαστικά διχτυωτά σακιά των 40-45 κιλών.

Αποθήκευση ξερού κρεμμυδιού
Οι συνθήκες αποθήκευσης επηρεάζουν τόσο τη διάρκεια ζωής όσο και την ποιότητα των βολβών. Τα κρεμμύδια τα οποία προορίζονται για διατήρηση σε αποθηκευτικούς χώρους, τοποθετούνται συνήθως σε πλαστικά ή ξύλινα κιβώτια των 25 κιλών ή στα πλαστικά διχτυωτά σακιά, με τα οποία διατίθενται στην αγορά. Στις αποθήκες, τα κιβώτια ή τα σακιά τοποθετούνται σε παλέτες, έτσι ώστε να μην αγγίζουν το δάπεδο και μεταξύ τους αφήνονται κενά για να κυκλοφορεί ελεύθερα ο αέρας. Σε συνθήκες δωματίου οι βολβοί μπορούν να αποθηκευτούν το πολύ για 4-5 μήνες, ενώ σε ψυγεία με ελεγχόμενες συνθήκες θερμοκρασίας και υγρασίας ο χρόνος αυτός μπορεί να διπλασιαστεί.
Από έρευνες που έχουν γίνει βρέθηκε ότι ο βολβός, αμέσως μετά τη συγκομιδή δεν μπορεί να βλαστήσει, ακόμα και αν τοποθετηθεί σε ευνοϊκές για τη βλάστηση συνθήκες θερμοκρασίας και υγρασίας, γιατί βρίσκεται στο στάδιο της ανάπαυσης, όπως χαρακτηριστικά λέγεται.
Οι άριστες θερμοκρασίες αποθήκευσης για το κρεμμύδι, κυμαίνονται κοντά στους 0-1 οC.

Οι ποικιλίες
Οι ποικιλίες και τα υβρίδια του κρεμμυδιού ταξινομούνται σε δύο κατηγορίες. Στις "μεγάλης ημέρας" (κυρίως Moranda de amposta, Ideal 15, Degrano), που έχουν ανάγκη μεγάλης διάρκειας φωτοπεριόδου (πάνω από 12 ώρες) για να σχηματίσουν βολβούς και καλλιεργούνται την άνοιξη για να συγκομιστούν το καλοκαίρι, και στις "μικρής ημέρας" (Red Italian, Babosa, Alix, Albodo, Ρεγγίνα, Βατικιώτικο) που βολβοποιούν σε μικρή διάρκεια φωτοπεριόδου και χρησιμοποιούνται για φθινοπωρινές σπορές (συγκομιδή την άνοιξη) ή φυτεύσεις και συνεπώς για καλλιέργειες οι οποίες συγκομίζονται την άνοιξη.
Η ποικιλία "Καλυβιώτικο" είναι γραμμένη στον Εθνικό Κατάλογο ποικιλιών κηπευτικών του ΕΘ.Ι.ΑΓ.Ε.

Ιστορία
Λαχανικό αλλά και μπαχαρικό το οποίο προέρχεται από το φυτό Allium Cepa, γνωστό και με τα ονόματα Κρόμμυον ή Αλλιον το κοινό, πιθανολογείται ότι το φυτό ήταν γνωστό σε κάποιους λαούς (Ινδία, Κίνα, Μέση Ανατολή) πριν ακόμη ο άνθρωπος αποκτήσει γραπτή ιστορία.
Το όνομα του κρεμμυδιού στα αγγλικά και τα γαλλικά έχει τη ρίζα "onio", η οποία πιθανότατα προέρχεται από τη λατινική "unus" που σημαίνει "ένας". Δεν είναι τυχαίο ότι οι αρχαίοι Αιγύπτιοι θεωρούσαν το βολβό ως σύμβολο του Σύμπαντος και στην Ελλάδα αναφέρεται στα χρόνια του Ομήρου. Επίσης στην Ελληνική λαογραφία αναφέρεται ότι όσο περισσότερα "στρώματα" έχει το κρεμμύδι τόσο πιο βαρύς θα είναι ο χειμώνας.
Στο κρεμμύδι αποδίδονται πάρα πολλές θεραπευτικές ιδιότητες, χρησιμοποιείται και ως αρωματικό, ενώ θεωρείται παράγοντας μακροζωίας. Στη Βουλγαρία, που η χρήση του είναι καθημερινή υπάρχουν περισσότεροι αιωνόβιοι και σε πολλές περιοχές της Τρανσυλβανίας ο καρκίνος είναι άγνωστος, κάτι που η λαϊκή σοφία αποδίδει στον ίδιο λόγο.
Το κρεμμύδι περιέχει αιθέριο έλαιο και σε αυτό οφείλει την έντονη μυρωδιά του, η οποία όπως είναι γνωστό προκαλεί έντονη δακρύρροια.