Στην προηγούµενη σεζόν η σοδειά µας κυµαινόταν στους 750.000-800.000 τόνους, ενώ φέτος φαίνεται πως θα ξεπεράσουµε τους 1,4 εκατ. τόνους, χωρίς να υπολογίζονται τα περσινά τελικά αποθέµατα. Παρόµοια είναι και εικόνα στη γειτονική Ιταλία, η οποία αποτελεί τον νούµερο ένα πελάτη στις εξαγωγές µας. Συγκεκριµένα, η περσινή παραγωγή κυµάνθηκε στους 4,8 εκατ. τόνους, ενώ φέτος εκτιµάται στους 5,5 εκατ. τόνους. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι Ιταλοί πελάτες µας δεν είναι τόσο δραστήριοι και δεν παρουσιάζουν την ίδια δυναµική µε τα προηγούµενα χρόνια.
Προς το παρόν έχει σηµειωθεί ένα πρώτο κύµα πωλήσεων / εξαγωγών, τις τελευταίες εβδοµάδες, µε βασικούς προορισµούς Ιταλία, Τυνησία και Τουρκία. Συνολικά οι εξαγωγές υπολογίζονται στους 150.000 τόνους, ενώ η εσωτερική κατανάλωση έχει ορισµένη δυναµική περί τους 400.000 τόνους. Αν υπολογιστεί ότι παραδοσιακά τον Αύγουστο η δραστηριότητα είναι υποτονική, θα φτάσουµε τον Σεπτέµβριο µε πάνω από 800.000 τόνους στοκ. Συνυπολογίζοντας την επάρκεια της ιταλικής σοδειάς, εφόσον δεν βρούµε καταφύγιο για εξαγωγές σε εναλλακτικές χώρες, πολλά φετινά στάρια χαµηλής ποιότητας θα πάνε προς ζωοτροφή. Μην ξεχνάµε πως τον Οκτώβριο γίνεται διαθέσιµη η σοδειά του Καναδά, η οποία µέχρι στιγµής δεν παρουσιάζει σηµαντικά προβλήµατα και εποµένως το φθινόπωρο η προσφορά σίτου θα αυξηθεί.
Όσον αφορά τους δείκτες τιµών, στην Ιταλία οι τιµές είναι κατά 150 ευρώ ο τόνος χαµηλότερες, ενώ στη Γαλλία οι τιµές σκληρού έχουν µειωθεί κατά 130 ευρώ ο τόνος. Προσφάτως η σοδειά µας λαµβάνει ζητήσεις από περιφερειακές αγορές, όπως Τουρκία, Ισπανία και χώρες της βόρειας Αφρικής, αλλά σύµφωνα µε παράγοντες του κλάδου αυτό δεν επαρκεί για να απορροφηθεί η µεγάλη µας παραγωγή.
Οι τιµές στις οποίες κλείνονται συµβόλαια κυµαίνονται µεταξύ 195-210 ευρώ ο τόνος FOB ελληνικό λιµάνι ανάλογα ποιότητας, µε την τελευταία σηµαντική εξαγωγή να έχει σηµειωθεί στα επίπεδα του 200 ευρώ ο τόνος FOB (60% υαλώδη). Οι Ιταλοί αγοραστές ακόµα ποντάρουν στην πίεση των τιµών (έστω µικρή), αλλά παράγοντες του κλάδου θεωρούν πως πλέον έχουµε φτάσει στα χαµηλά και το περιθώριο πτώσης τιµών µεσοπρόθεσµα είναι πολύ µικρό. Μην ξεχνάµε ότι και στην Ιταλία η περίοδος του αλωνισµού κοντεύει στο πέρας της και τα σιτάρια πλέον έχουν µπει σε σιλό. Παραδοσιακά µπαίνει ένα «φρένο» στις τιµές µόλις αποθηκευτούν τα σιτάρια. Σε µια νορµάλ χρονιά αυτό θα µπορούσε να βοηθήσει στο να αντιδράσουν οι τιµές, αλλά φέτος δεν είναι µια νορµάλ ποσοτικά χρονιά.
Προς το παρόν έχει σηµειωθεί ένα πρώτο κύµα πωλήσεων / εξαγωγών, τις τελευταίες εβδοµάδες, µε βασικούς προορισµούς Ιταλία, Τυνησία και Τουρκία. Συνολικά οι εξαγωγές υπολογίζονται στους 150.000 τόνους, ενώ η εσωτερική κατανάλωση έχει ορισµένη δυναµική περί τους 400.000 τόνους. Αν υπολογιστεί ότι παραδοσιακά τον Αύγουστο η δραστηριότητα είναι υποτονική, θα φτάσουµε τον Σεπτέµβριο µε πάνω από 800.000 τόνους στοκ. Συνυπολογίζοντας την επάρκεια της ιταλικής σοδειάς, εφόσον δεν βρούµε καταφύγιο για εξαγωγές σε εναλλακτικές χώρες, πολλά φετινά στάρια χαµηλής ποιότητας θα πάνε προς ζωοτροφή. Μην ξεχνάµε πως τον Οκτώβριο γίνεται διαθέσιµη η σοδειά του Καναδά, η οποία µέχρι στιγµής δεν παρουσιάζει σηµαντικά προβλήµατα και εποµένως το φθινόπωρο η προσφορά σίτου θα αυξηθεί.
Όσον αφορά τους δείκτες τιµών, στην Ιταλία οι τιµές είναι κατά 150 ευρώ ο τόνος χαµηλότερες, ενώ στη Γαλλία οι τιµές σκληρού έχουν µειωθεί κατά 130 ευρώ ο τόνος. Προσφάτως η σοδειά µας λαµβάνει ζητήσεις από περιφερειακές αγορές, όπως Τουρκία, Ισπανία και χώρες της βόρειας Αφρικής, αλλά σύµφωνα µε παράγοντες του κλάδου αυτό δεν επαρκεί για να απορροφηθεί η µεγάλη µας παραγωγή.
Οι τιµές στις οποίες κλείνονται συµβόλαια κυµαίνονται µεταξύ 195-210 ευρώ ο τόνος FOB ελληνικό λιµάνι ανάλογα ποιότητας, µε την τελευταία σηµαντική εξαγωγή να έχει σηµειωθεί στα επίπεδα του 200 ευρώ ο τόνος FOB (60% υαλώδη). Οι Ιταλοί αγοραστές ακόµα ποντάρουν στην πίεση των τιµών (έστω µικρή), αλλά παράγοντες του κλάδου θεωρούν πως πλέον έχουµε φτάσει στα χαµηλά και το περιθώριο πτώσης τιµών µεσοπρόθεσµα είναι πολύ µικρό. Μην ξεχνάµε ότι και στην Ιταλία η περίοδος του αλωνισµού κοντεύει στο πέρας της και τα σιτάρια πλέον έχουν µπει σε σιλό. Παραδοσιακά µπαίνει ένα «φρένο» στις τιµές µόλις αποθηκευτούν τα σιτάρια. Σε µια νορµάλ χρονιά αυτό θα µπορούσε να βοηθήσει στο να αντιδράσουν οι τιµές, αλλά φέτος δεν είναι µια νορµάλ ποσοτικά χρονιά.
