Ωστόσο, οι αναλυτές προειδοποιούν ότι µακροπρόθεσµα ενδεχόµενη υπερπαραγωγή θα µπορούσε να πιέσει τις τιµές και να συµβεί στη ζάχαρη της ΕΕ ότι συνέβη και στο αγελαδινό γάλα.
Υπενθυµίζεται ότι η ζάχαρη είχε χάσει το 65% της αξίας της το διάστηµα 2011-2015 αλλά το 2016 προχώρησε σε δυναµική ανάκαµψη φτάνοντας σε υψηλά 4 ετών στην αγορά της Νέας Υόρκης. Όσον αφορά τα τρέχοντα διεθνή επίπεδα τιµών, µετά από µια ήπια διόρθωση στις αρχές του νέου έτους τα προθεσµιακά συµβόλαια Μαρτίου για τη ζάχαρη τόσο στην αγορά του Λονδίνου όσο και σ’ αυτή της Νέας Υόρκης συνεχίζουν να κινούνται ανοδικά.
Συγκεκριµένα, στις 31 Ιανουαρίου στη Νέα Υόρκη τα προθεσµιακά Μαρτίου για το προϊόν έφταναν τα 20,31 σεντς ανά λίµπρα και στο Λονδίνο τα 538 δολάρια ο τόνος (περίπου 498 ευρώ ο τόνος)
∆έλεαρ οι υψηλές τιµές
Παρότι, όπως υποστηρίζεται σε άρθρο των FT, οι παραγωγοί ζάχαρης της ΕΕ δεν είναι τόσοι πολλοί όσοι οι αντίστοιχοι παραγωγοί γάλακτος, είναι και πάλι βασικοί «παίκτες», παράγοντας περίπου 10% της συνολικής παγκόσµιας προµήθειας, βρισκόµενοι πίσω από τη Βραζιλία και την Ινδία. Με τις µεγάλες ευρωπαϊκές επιχειρήσεις ζάχαρης – συµπεριλαµβανοµένων των Tereos, Cristal Union και Suedzucker– να προσφέρουν στους αγρότες υψηλότερες τιµές, οι αναλυτές εκτιµούν ότι η παραγωγή στην ΕΕ τη σεζόν 2017/2018 θα µπορούσε να αυξηθεί κατά 10%-20% από τους 16,6 εκατ. τόνους που ήταν το 2016/2017
Ευνοϊκή η διεθνής συγκυρία
Επιπλέον, σύµφωνα µε τον αναλυτή Ρόµπιν Σο της Marex Spectron, «η ΕΕ, από καθαρός εισαγωγέας περίπου 2εκατ. τόνων, είναι έτοιµη να γίνει ένας καθαρός εξαγωγέας περίπου 2εκατ. τόνων ζάχαρης το επόµενο διάστηµα». Ακόµα ένα θετικό για τους ευρωπαίους παραγωγούς ζάχαρης είναι σύµφωνα µε τον Ρόµπιν Σο το γεγονός ότι: «η λήξη των ποσοστώσεων έρχεται τη στιγµή που η παγκόσµια αγορά για το προϊόν είναι ελλειµµατική µε αποτέλεσµα η αγορά να χρειάζεται επιπλέον ζάχαρη από την Ευρώπη».
Ο κίνδυνος της υπερπροσφοράς
Ωστόσο, ακόµα και µια ελλειµµατική αγορά µπορεί σύντοµα να εµφανίσει υπερπαραγωγή, καθώς στελέχη του οµίλου Platts Kingsman υποστηρίζουν ότι η παραγωγή χωρών και µεγάλων εξαγωγέων ζάχαρης –όπως η Βραζιλία και η Ινδία– που χτυπήθηκαν από ξηρασία τα προηγούµενα χρόνια, µπορεί να ανακάµψει. Συγκεκριµένα, ο αναλυτής Κλαούντιο Κόβριγκ του οµίλου Platts Kingsman υποστηρίζει ότι: «το πόσο ζάχαρη θα µπορεί να εξάγει η Ευρώπη θα εξαρτηθεί από το ποια θα είναι η κατάσταση της διεθνούς αγοράς. Τα τρέχοντα επίπεδα τιµών δείχνουν ευνοϊκά για την Ευρώπη, αλλά αν κυµανθούν κάτω από 18 σεντς ανά λίµπρα τότε η Ευρώπη δε θα είναι ανταγωνιστική»
Να σηµειωθεί, τέλος, ότι σε αντίθεση µε τους παραγωγούς γάλακτος, οι παραγωγοί ζάχαρης έχουν την ευελιξία να αλλάξουν παραγωγή σε περίπτωση που οι τιµές της ζάχαρης κατρακυλήσουν.
Κείμενο των Φανή Γιαννακοπούλου και Νίκο Μαλαμά
Υπενθυµίζεται ότι η ζάχαρη είχε χάσει το 65% της αξίας της το διάστηµα 2011-2015 αλλά το 2016 προχώρησε σε δυναµική ανάκαµψη φτάνοντας σε υψηλά 4 ετών στην αγορά της Νέας Υόρκης. Όσον αφορά τα τρέχοντα διεθνή επίπεδα τιµών, µετά από µια ήπια διόρθωση στις αρχές του νέου έτους τα προθεσµιακά συµβόλαια Μαρτίου για τη ζάχαρη τόσο στην αγορά του Λονδίνου όσο και σ’ αυτή της Νέας Υόρκης συνεχίζουν να κινούνται ανοδικά.
Συγκεκριµένα, στις 31 Ιανουαρίου στη Νέα Υόρκη τα προθεσµιακά Μαρτίου για το προϊόν έφταναν τα 20,31 σεντς ανά λίµπρα και στο Λονδίνο τα 538 δολάρια ο τόνος (περίπου 498 ευρώ ο τόνος)
∆έλεαρ οι υψηλές τιµές
Παρότι, όπως υποστηρίζεται σε άρθρο των FT, οι παραγωγοί ζάχαρης της ΕΕ δεν είναι τόσοι πολλοί όσοι οι αντίστοιχοι παραγωγοί γάλακτος, είναι και πάλι βασικοί «παίκτες», παράγοντας περίπου 10% της συνολικής παγκόσµιας προµήθειας, βρισκόµενοι πίσω από τη Βραζιλία και την Ινδία. Με τις µεγάλες ευρωπαϊκές επιχειρήσεις ζάχαρης – συµπεριλαµβανοµένων των Tereos, Cristal Union και Suedzucker– να προσφέρουν στους αγρότες υψηλότερες τιµές, οι αναλυτές εκτιµούν ότι η παραγωγή στην ΕΕ τη σεζόν 2017/2018 θα µπορούσε να αυξηθεί κατά 10%-20% από τους 16,6 εκατ. τόνους που ήταν το 2016/2017
Ευνοϊκή η διεθνής συγκυρία
Επιπλέον, σύµφωνα µε τον αναλυτή Ρόµπιν Σο της Marex Spectron, «η ΕΕ, από καθαρός εισαγωγέας περίπου 2εκατ. τόνων, είναι έτοιµη να γίνει ένας καθαρός εξαγωγέας περίπου 2εκατ. τόνων ζάχαρης το επόµενο διάστηµα». Ακόµα ένα θετικό για τους ευρωπαίους παραγωγούς ζάχαρης είναι σύµφωνα µε τον Ρόµπιν Σο το γεγονός ότι: «η λήξη των ποσοστώσεων έρχεται τη στιγµή που η παγκόσµια αγορά για το προϊόν είναι ελλειµµατική µε αποτέλεσµα η αγορά να χρειάζεται επιπλέον ζάχαρη από την Ευρώπη».
Ο κίνδυνος της υπερπροσφοράς
Ωστόσο, ακόµα και µια ελλειµµατική αγορά µπορεί σύντοµα να εµφανίσει υπερπαραγωγή, καθώς στελέχη του οµίλου Platts Kingsman υποστηρίζουν ότι η παραγωγή χωρών και µεγάλων εξαγωγέων ζάχαρης –όπως η Βραζιλία και η Ινδία– που χτυπήθηκαν από ξηρασία τα προηγούµενα χρόνια, µπορεί να ανακάµψει. Συγκεκριµένα, ο αναλυτής Κλαούντιο Κόβριγκ του οµίλου Platts Kingsman υποστηρίζει ότι: «το πόσο ζάχαρη θα µπορεί να εξάγει η Ευρώπη θα εξαρτηθεί από το ποια θα είναι η κατάσταση της διεθνούς αγοράς. Τα τρέχοντα επίπεδα τιµών δείχνουν ευνοϊκά για την Ευρώπη, αλλά αν κυµανθούν κάτω από 18 σεντς ανά λίµπρα τότε η Ευρώπη δε θα είναι ανταγωνιστική»
Να σηµειωθεί, τέλος, ότι σε αντίθεση µε τους παραγωγούς γάλακτος, οι παραγωγοί ζάχαρης έχουν την ευελιξία να αλλάξουν παραγωγή σε περίπτωση που οι τιµές της ζάχαρης κατρακυλήσουν.
Κείμενο των Φανή Γιαννακοπούλου και Νίκο Μαλαμά
