Αναφορικά µε την πορεία της τιµής στην ελιά Καλαµών, ως ένας εκ των µεγαλύτερων «παιχτών» στη χώρα, ο Χάρης Σιούρας σηµειώνει ότι «µε τη µεγάλη ποσότητα των ελαιών σε όλη την Ελλάδα, θεωρώ ότι δεν υπάρχει λόγος παρόµοιας αύξησης και λογικά θα υπάρξει µία κανονική πορεία των τιµών». Ωστόσο όπως λέει «µόνο στα χοντρά ίσως µεγέθη να υπάρξει µια σηµαντική άνοδος». Ταυτόχρονα εκτιµά ότι φέτος είναι µια καλή ευκαιρία µε την ποσότητα των ελαιών Καλαµάτας και τις καλές τιµές να ανακτηθούν αγορές που χάθηκαν πέρυσι λόγω των ακριβών τιµών.
Πώς διαµορφώνονται τα δεδοµένα της εφετινής αγοράς επιτραπέζιας ελιάς από άποψη όγκου παραγωγής και τιµών;
Η φετινή χρονιά είναι πολύ καλή για όλες τις ποικιλίες ελιάς. Οι πράσινες Χαλκιδικής συνολικά είναι µια κανονική –πλούσια χρονιά αλλά µε µικρότερο µέγεθος καρπού σε σχέση µε προηγούµενες εσοδείες. Οι τιµές διαµορφώθηκαν από 1 ευρώ τα 110 τεµάχια µέχρι 40 λεπτά στα 200 τεµάχια. Η ζήτηση για την ποικιλία είναι σηµαντική και σε συνάρτηση µε τα µηδενικά σχεδόν αποθέµατα από την προηγούµενη χρονιά, αναµένεται µία καλή χρονιά στη διάθεση του προϊόντος.
Η Κονσερβολιά ποικιλία Αµφίσσης επίσης είναι καλή, και όσον αφορά τις πράσινες αλλά και στις µαύρες φυσικές.
Οι τιµές των πράσινων ήταν στα επίπεδα της Χαλκιδικής (+5-10 λεπτά) και στις Μαύρες στα 1,30 ευρώ ανά κιλό τα 110 τεµάχια.
Η ποικιλία Καλαµάτας επίσης είναι µία πολύ καλή χρονιά µε µεγάλη παραγωγή σε όλες τις περιοχές, καλή ποιότητας χωρίς δάκο και άλλα προβλήµατα και παρά τις µικρές ζηµιές από χαλάζι στις Λιβανάτες, η συνολική ποσότητα αναµένεται πολύ µεγάλη.
Το πρόβληµα είναι ο µικρός τεµαχισµός.
Σχετικά µε τις τιµές, αυτές είναι καλύτερες από τις αντίστοιχες την προηγούµενη χρονιά την ίδια χρονική στιγµή και διαµορφώνεται στα 1,40-1,50 ευρώ ανά κιλό στα 200 τεµάχια.
Φέτος, πολλοί παραγωγοί επέλεξαν την αποθήκευση του προϊόντος, για να εξασφαλίσουν καλύτερες τιµές µέσα στη χρονιά. Θεωρείτε ότι θα ανέβουν κι άλλο οι τιµές, κι αν όχι, για ποιο λόγο;Οι παραγωγοί κυρίως της ποικιλίας Καλαµάτας επιλέγουν την αποθήκευση των ελαιών µε σκοπό την πώληση αργότερα, αναµένοντας µεγαλύτερη τιµή.
Πιστεύουν στην περσινή άνοδο των τιµών.
Φέτος όµως, µε τη µεγάλη ποσότητα των ελαιών σε όλη την Ελλάδα, θεωρώ ότι δεν υπάρχει λόγος παρόµοιας αύξησης και λογικά θα υπάρξει µία κανονική πορεία των τιµών.
Μόνο στα χοντρά ίσως µεγέθη να υπάρξει µια σηµαντική άνοδος.
Πιστεύω ότι φέτος είναι µια καλή ευκαιρία µε την ποσότητα των ελαιών Καλαµάτας και τις καλές τιµές να ανακτηθούν αγορές που χάθηκαν πέρυσι λόγω των ακριβών τιµών.
Με δεδοµένες τις πολλές φυτεύσεις, κυρίως στην Καλαµών, πιστεύετε ότι µπορεί να υπάρξει πρόβληµα µελλοντικά, όσον αφορά την απορρόφηση του προϊόντος;
Πιστεύω ότι οι Έλληνες παραγωγοί βλέπουν την εξέλιξη και τη ζήτηση της ποικιλίας Καλαµάτας και ταυτόχρονα απολαµβάνουν πολύ καλό εισόδηµα από αυτή. Έτσι συνεχώς γίνονται φυτεύσεις. Θεωρώ ότι µε σωστή τιµολογιακή πολιτική και κρατώντας υψηλά την ποιότητα της πρώτης ύλης κάθε χρόνο οι εξαγωγές κυρίως θα αυξάνονται και στις υπάρχουσες αγορές αλλά και σε νέες, όσον αφορά τις ελιές ποικιλίας Καλαµάτας.
Οι παραγωγοί της ελιάς Χαλκιδικής παραπονιούνται τα τελευταία χρόνια για τις τιµές που εισπράττουν. Που οφείλεται κατά την γνώµη σας, η «κόπωση» αυτή;Πιστεύω ότι η ποικιλία Χαλκιδικής, επειδή ανταγωνίζεται πράσινες ελιές κι από άλλες χώρες µε χαµηλότερα κοστολόγια δεν µπορεί να πουληθεί στη διεθνή αγορά πάνω από κάποιο όριο. Ειδικά στα µέτρια µεγέθη δεν είµαστε ανταγωνιστικοί. Το πλεονέκτηµα της ποικιλίας είναι τα µεγάλα µεγέθη αλλά και εκεί υπάρχει όριο. Σηµαντικό θέµα αποτελεί και η στρατηγική στο θέµα της διαµόρφωσης των τιµών πώλησης του επεξεργασµένου και τυποποιηµένου προϊόντος.
Οι τιµές παραγωγού στην ελιά Καλαµών, ιδίως την τελευταία διετία, κυµαίνονται σε ικανοποιητικά επίπεδα για τον παραγωγό. Εκτιµάτε ότι υπάρχει περιθώριο ανόδου;
Θεωρώ ότι η περσινή χρονιά ήταν ακραία, δεν υπήρχε λόγος γι’ αυτή την αύξηση. Μπορεί τελικά οι ελιές να πουλήθηκαν από τους παραγωγούς αλλά δυστυχώς πουλήθηκαν στη διεθνή αγορά µε ζηµιά για να κρατηθούν συµβόλαια και για µα χαθούν αγορές. Ταυτόχρονα ανοίγει διάπλατα ο χώρος για τις υπόλοιπες χώρες µε ελιά τύπου Καλαµών να αυξήσουν σηµαντικά την παρουσία τους.
Η ΠΕΜΕΤΕ, όπου συµµετέχετε έχει αναλάβει κάποιες πρωτοβουλίες για την προώθηση της επιτραπέζιας ελιάς. Θεωρείτε ότι ο σκοπός επιτυγχάνεται; Τι άλλο θα µπορούσε να γίνει ώστε να «ανοίξουν» περαιτέρω αγορές στο εξωτερικό;
Η ΠΕΜΕΤΕ µε τη µεγάλη εµπειρία που έχει αποκτήσει όλα τα προηγούµενα χρόνια κατάφερε να εγκριθούν προγράµµατα προώθησης της ελιάς σε 12 χώρες και για την περίοδο 2017-2020 και ήδη τρέχει µε µεγάλη επιτυχία το πρόγραµµα OLIVE U µε διάφορες δράσεις όπως γευστικές δοκιµές, παρουσιάσεις, διαφηµίσεις, διεθνείς εκθέσεις κ.λπ. Τα αποτελέσµατα είναι ήδη ορατά και συνολικά πιστεύω θα τα προγράµµατα αυτά θα βοηθήσουν σηµαντικά την επιτραπέζια ελιά.
Η νέα τάση για την τοποθέτηση επιτραπέζιας ελιάς σε olive bars, µπορεί να φέρει νέες αγορές για το ελληνικό προϊόν;
Σίγουρα οι καταναλωτές της ελληνικής ελιάς αυξάνονται διεθνώς γιατί όλο και περισσότερε χρήσεις στη καθηµερινότητα και στην κατανάλωση προστίθενται, τόσο στην εστίαση αλλά και στο σούπερ µάρκετ.
Υπάρχει σχεδιασµός για νέα προϊόντα στο µέλλον;
Συνεχώς προσπαθούµε να βελτιώνουµε την ποιότητα, τις συσκευασίες, τον τρόπο επεξεργασίας µε σκοπό να προσφέρουµε την ελληνική ελιά µε την καλύτερη δυνατή γεύση και όλα τα θρεπτικά συστατικά της στον καταναλωτή
Μεγάλη κουβέντα γίνεται για το θεσµικό πλαίσιο στην ΠΟΠ Ελιά Καλαµάτας, που παραµένει ως έχει. Ποια είναι τα προβλήµατα που δηµιουργεί το γεγονός ότι η Ελιά Καλαµάτας παραµένει εκτός Εθνικού Καταλόγου; Τι απαντάτε σε εκείνους που φοβούνται αύξηση εισαγωγών από τρίτες χώρες, σε περίπτωση που ανοίξει το ΠΟΠ;
Ελπίζω ότι πολύ σύντοµα θα επανέλθει οριστικά η ποικιλία «Καλαµάτας» στον Εθνικό Κατάλογο Ποικιλιών, για να λυθεί οριστικά το πρόβληµα. Η «Ελιά ΠΟΠ Καλαµάτας» να παραµείνει για την περιοχή της Μεσσηνίας, µε την ετήσια παραγωγή της (1.500-2.000 τόνοι) και όλες οι υπόλοιπες ελιές της ποικιλίας Καλαµάτας (παραγωγή πάνω από τους 50.000 τόνους ετησίως) να διακινούνται και να εξάγονται µε το όνοµα Kalamata Olives, όπως ακριβώς γίνεται εδώ και 60 χρόνια και έχουν γίνει παγκοσµίως γνωστές. Με τόσες ελιές στην Ελλάδα και µε τις συνεχείς φυτεύσεις που γίνονται τα τελευταία χρόνια και µε τη προϋπόθεση ότι δεν θα υπάρξχει θέµα έλλειψης όσον αφορά την πρώτη ύλη, δεν υπάρχει λόγος εισαγωγών. Ακόµα όµως και σε τέτοιες περιπτώσεις, υπάρχουν υπηρεσίες ελέγχου για την παρακολούθηση και την καταγραφή αυτών των ποσοτήτων που εισάγονται.
Κείμενο: Αλέξανδρος Μπίκας, Βασιλική Πασχάλη Τσαντοπούλου
Φωτογραφία: Βασιλική Πασχάλη Τσαντοπούλου
