Με βάση τη λογική της μελέτης, το καλαμπόκι, λόγω, των υψηλών απαιτήσεών του σε λιπάσματα και αρδευτικό νερό αποτελεί πλέον "ακριβή" και περιβαλλοντικά μη ορθολογική καλλιέργεια στην ημιξηρική ζώνη της χώρας μας ιδίως, μάλιστα, σε περιοχές, όπου έχει καταγραφεί νιτρορύπανση.
Οι δύο πανεπιστημιακές ομάδες στη μελέτη κάνουν μια προσπάθεια αξιολόγησης της αύξησης της παραγωγικότητας και της διατροφικής (πρωτεϊνικής) αξίας καλαμποκιού και σόργου, κάτω από βέλτιστες συνθήκες ανάπτυξης (δυναμικό παραγωγής) και κάτω από συνθήκες μειωμένων εισροών (άρδευσης και λίπανσης), με πειράματα στον αγρό. Στόχος είναι να βρεθεί σε ποιες περιπτώσεις η καλλιέργεια του σόργου μπορεί να αντικαταστήσει τον αραβόσιτο για παραγωγή ενσιρώματος στην κεντρική Ελλάδα.
Σύμφωνα με τα στοιχεία, για την κοστολόγηση και αξιολόγηση των εισροών και του ακαθάριστου κέρδους παραγωγού, χρησιμοποιήθηκαν δεδομένα από τη δυτική θεσσαλική πεδιάδα, όπως η τιμή πώλησης του τελικού προϊόντος, και το κόστος αγοράς υλικών το έτος 2009. Υποθέτοντας την ίδια τιμή πώλησης του προϊόντος, η καλλιέργεια του σόργου προσφέρει στον παραγωγό 6 έως 9 φορές υψηλότερο ακαθάριστο κέρδος σε σχέση με την καλλιέργεια του αραβοσίτου κάτω από συνθήκες υψηλών και χαμηλών εισροών. Στην περίπτωση που συνυπολογίσουμε και τη θρεπτική αξία του ενσιρώματος, η τιμή πώλησης του σόργου θα είναι ελαφρώς μικρότερη.
Στη συγκεκριμένη μελέτη, η περίπτωση του σόργου (χαμηλών εισροών) φαίνεται να αποτελεί την καλύτερη δυνατή επιλογή για μεγιστοποίηση του κέρδους του παραγωγού, αφού, άλλωστε, οι υπολογιζόμενες μεταβλητές δαπάνες/τόνο παραγόμενης χλωρής βιομάζας είναι 2,5 φορές χαμηλότερες από αυτές του αραβοσίτου (8,6 ευρώ ο τόνος έναντι 22,1 ευρώ ο τόνος).
Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι τα υβρίδια σόργου μπορούν να φθάσουν τους 15 τόνους χλωρής βιομάζας ανά στρέμμα, με ικανοποιητική θρεπτική αξία. Έτσι, το σόργο μπορεί να ενσωματωθεί ως μια εναλλακτική καλλιέργεια για παραγωγή ζωοτροφής καταλαμβάνοντας μέρος από την έκταση του αραβοσίτου που καλλιεργείται στη Θεσσαλία.
Η υπεροχή του σόργου έναντι του αραβοσίτου αυξάνεται σε συνθήκες μειωμένων εισροών, καθώς το σόργο παρουσιάζει καλύτερους δείκτες αξιοποίησης φωτός, νερού και θρεπτικών σε σχέση με τον αραβόσιτο. Αυτό θα πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη σε μελλοντικά προγράμματα χρήσεων γης στη Θεσσαλία.
