Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της εφημερίδας Agrenda, «θύμα» καταρχήν της σημαντικής καθυστέρησης στις πληρωμές των παραγωγών, αλλά και συνέπεια της ζημιάς που προκάλεσαν οι καιρικές συνθήκες και η εμφάνιση ενός εντόμου στη Βόρεια Ελλάδα, μια καλλιέργεια στην οποία δημιουργήθηκαν πολλές προσδοκίες, το τελευταίο διάστημα φαίνεται να φορτώνει με αβεβαιότητα τους αγρότες που την εμπιστεύτηκαν.
Από τα περυσινά περίπου 200.000 στρέμματα που σπάρθηκαν, φέτος τα πρώτα στοιχεία μιλούν για μείωση των εκτάσεων της τάξης του 40%. Και μπορεί τα συμβόλαια να υπογράφτηκαν στα 40 λεπτά το κιλό, στα ίδια με τα περυσινά επίπεδα, αλλά με έντονη την προοπτική αύξησης της τιμής, δεδομένου ότι στην Ευρώπη η ελαιοκράμβη πληρώνεται στα 43 λεπτά το κιλό, ωστόσο η σημαντική καθυστέρηση της αποπληρωμής των παραγωγών φαίνεται πως ευθύνεται τελικά για τη σημαντική απώλεια σε εκτάσεις.
Μια αλυσίδα καθυστερήσεων, που ξεκινά από τις βιομηχανίες πετρελαίου, περνά στις επιχειρήσεις βιοντίζελ και φτάνει στους παραγωγούς, έχει μεταθέσει την εξόφληση των καλλιεργητών κατά μέσο όρο στους τρεις μήνες. Η φόρμουλα που υιοθετήθηκε από το σύνολο σχεδόν των επιχειρήσεων ήταν μια προκαταβολή 30% στις αρχές Οκτωβρίου, μια δεύτερη δόση 30% το Νοέμβριο και εξόφληση με τα τέλη Ιανουαρίου. Κι αυτό γιατί οι βιομηχανίες πετρελαίου έχουν μεταθέσει τις πληρωμές στο δίμηνο, γεγονός που με τη σειρά του «αναγκάζει» τις βιομηχανίες παραγωγής βιοντίζελ να μετακυλύουν στους παραγωγούς τις χρηματοδοτικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν, καθυστερώντας αντίστοιχα και τις πληρωμές τους προς τους καλλιεργητές, ακόμα και για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο από το τρίμηνο, που αρχικά «καθιερώθηκε». Αποτέλεσμα της «πολιτικής» αυτής είναι η «στέρηση» από τους παραγωγούς τουλάχιστον για ένα τρίμηνο πάνω από 50 εκατομμύρια ευρώ.
Την απάντησή της σε αυτή την κατάσταση της αγοράς επιχειρεί να δώσει μια Ομάδα Παραγωγών ελαιούχων σπόρων από τη Δράμα, που κάνει προσπάθεια να διαπραγματεύεται πλέον το προϊόν χωρίς την παρέμβαση κάποιου μεσάζοντα.
Αυτό που ζητούν, σύμφωνα με τον Χρήστο Γκόντια, που ανήκει στην Ομάδα, είναι θεσμικό πλαίσιο γι’ αυτού του είδους τις Ομάδες Παραγωγών, ώστε να μπορούν να έχουν δικό τους ΑΦΜ για να δουλέψουν.
Σε όλο αυτό το σκηνικό, ανεκμετάλλευτο για την εγχώρια καλλιέργεια της ελαιοκράμβης παραμένει το γεγονός ότι στη χρηματιστηριακή αγορά η τιμή της διατηρείται σε σταθερά υψηλά επίπεδα, καθώς παραμένουν χαμηλά τα αποθέματα στον ευρωπαϊκό χώρο.
Παραδοσιακά η Ε.Ε. είναι ο μεγαλύτερος καταναλωτής ελαιοκράμβης παγκοσμίως, ωστόσο φέτος η παραγωγή της Γερμανίας και της Πολωνίας ήταν χαμηλότερες εξαιτίας των δυσμενών καιρικών συνθηκών, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί ένα έλλειμμα 3 εκατ. τόνων μεταξύ προσφοράς και ζήτησης.
Αυτή την περίοδο οι τιμές διαμορφώνονται στα 427 ευρώ ο τόνος, ενώ στις αρχές Σεπτεμβρίου, όταν έκλειναν τα συμβόλαια στην ελληνική αγορά, οι τιμές ήταν στα 436-447 ευρώ ο τόνος.
