Ήδη, όπως πληροφορείται η Agrenda, ένας σηµαντικός αριθµός αγροτών έχει αρχίσει να βολιδοσκοπεί την αγορά προκειµένου να ενηµερωθεί για τα κόστη και τα έξοδα µιας εγκατάστασης καθώς και για τις δυνατότητες χρηµατοδότησης µιας τέτοιας επένδυσης το κόστος της οποίας δεν είναι αµελητέο. Μπορεί όµως να αποσβεστεί σχετικά γρήγορα σε διάστηµα 7-9 χρόνων (αναλόγως της εγκατάστασης) και κατόπιν να εξασφαλίσει στον παραγωγό δωρεάν ρεύµα για τα ποτίσµατα ή για τη θέρµανση/ψύξη του στάβλου του για το διάστηµα που «περισσεύει» µέχρι την 25ετία.
Σηµειωτέον ότι αιτήσεις στο ∆Ε∆∆ΗΕ µπορούν να κατατεθούν τόσο για νέες εγκαταστάσεις όσο και για ήδη υπάρχουσες (κυρίως σε στέγες). Στην πρώτη περίπτωση οι νέες συµβάσεις ενεργειακού συµψηφισµού θα έχουν 25ετή διάρκεια. Στη δεύτερη, οι υπάρχουσες συµβάσεις µπορούν να µετατραπούν για το χρονική διάστηµα που αποµένει από την αρχική σύµβαση µέχρι τη συµπλήρωση των 25 χρόνων.
Σε πρώτη φάση ο ∆Ε∆∆ΗΕ θα υποδεχτεί µόνο αιτήµατα σύνδεσης για µέγιστη ισχύ φωτοβολταϊκού συστήµατος 100 kWp στην ηπειρωτική χώρα και τα διασυνδεδεµένα µε αυτή νησιά, εξαιρουµένης της Πελοποννήσου, του τµήµατος της Εύβοιας νοτίως του Αλιβερίου, καθώς και νησιών Άνδρου και Τήνου όπου προσωρινά θα γίνονται δεκτά αιτήµατα µε µέγιστη ισχύ 20 kWp. Στην Κρήτη θα γίνονται αιτήσεις µέχρι 50 kWp και για τα υπόλοιπα Μη ∆ιασυνδεδεµένα Νησιά µέχρι 20 kWp.
Όπως λέει στην Agrenda o προεδρος του ΠΣΑΦ, Κώστας Σπανούλης, ένα «20άρι» φωτοβολταϊκό παράγει περί τις 30-35.000 κιλοβατώρες ετησίως. Οι ενεργειακές ανάγκες (σε ρεύµα) µιας µέσης αγροτικής εκµετάλλευσης µε ποτιστική καλλιέργεια κυµαίνονται στις 40.000- 50.000 κιλοβατώρες το χρόνο. Αν λάβουµε, τώρα, υπόψη ότι το αγροτικό ρεύµα σήµερα κοστίζει 8,5 λεπτά/κιλοβατώρα, µπορούµε να δούµε ότι η ετήσια εξοικονόµηση για τον παραγωγή ή τον κτηνοτρόφο είναι από 3.000 έως 3.500 ευρώ το χρόνο.
Απαραίτητη η γνώση των ενεργειακών αναγκών της εκμετάλλευσης, απαλλάσσεται από το άγχος της ΔΕΗ και της «ταρίφας» ο επενδυτής
Το βασικό σηµείο για να κατανοήσει κανείς πώς λειτουργεί το net metering και τα πλεονεκτήµατά του είναι ότι –σε αντίθεση µε τα γνωστά µας «100άρια» αγροτικά φωτοβολταϊκά-, στην προκειµένη περίπτωση ο συµψηφισµός παραγόµενου και καταναλισκόµενου ρεύµατος δεν είναι λογιστικός (δηλαδή σε ευρώ) αλλά ενεργειακός (σε κιλοβατώρες). ∆ηλαδή ο επενδυτής δεν έχει κάποια χρηµατική δοσοληψία µε την πολιτεία. Αυτό πρακτικά σηµαίνει ότι:
Ο αγρότης-επενδυτής δεν εξαρτάται από πιθανές µελλοντικές αυξήσεις του ρεύµατος της ∆ΕΗ, αλλά ούτε και από µειώσεις στις ταρίφες (όπως συνέβη δηλαδή µε τα αγροτικά φωτοβολταϊκά, που εγκαταστάθηκαν τα προηγούµενα χρόνια.
∆εδοµένου ότι δεν υπάρχει πώληση ρεύµατος, ούτε αντίστοιχη τιµή πώλησης, δεν υπάρχουν και έσοδα, τα οποία µπορούν να φορολογηθούν.
Πώς δουλεύει το σύστηµα: Ο µετρητής της ∆ΕΗ µετράει την ενέργεια που απορροφάει το δίκτυο της ∆ΕΗ, από το φωτοβολταϊκό και παράλληλα την ενέργεια που καταναλώνει το ακίνητο στο οποίο είναι εγκατεστηµένο το φωτοβολταϊκό. Στο τέλος κάθε µετρητικής περιόδου το ποσό της οφειλής προς την ∆ΕΗ, θα ισούται µε την αξία των κιλοβατώρων (kWh), που προκύπτουν από την διαφορά, ανάµεσα στην ενέργεια που απέδωσε και την ενέργεια που απορρόφησε από το δίκτυο. Εάν η διαφορά είναι µηδενική τότε ο παραγωγός δε θα πληρώνει για το ρεύµα που κατανάλωσε. Εάν η διαφορά είναι πλεονασµατική, τότε το «περίσσευµα» ενέργειας µεταφέρεται στον επόµενο λογαριασµό µέχρι να κλείσει ο ετήσιος κύκλος και να γίνει η εκκαθάριση. Συνήθως, επιλέγεται ένα φωτοβολταϊκό που παράγει τουλάχιστον όση ενέργεια καταναλώνει η εκµετάλλευση.
Στοιχείο πολύ σηµαντικό για τις ανάγκες µιας αγροτικής εκµετάλλευσης είναι το γεγονός ότι ο συµψηφισµός της ενέργειας γίνεται σε ετήσια βάση. Κάτι που σηµαίνει ότι ένας παραγωγός µπορεί να «αποθηκεύει» την ενέργεια που παράγει το φωτοβολταϊκό και να τη χρησιµοποιεί όταν την έχει περισσότερο ανάγκη, για παράδειγµα το καλοκαίρι για το πότισµά του.
Οι αυτοπαραγωγοί θα χρεώνονται µόνο για το τέλος ΥΚΩ για το σύνολο της ενέργειας (παραγωγή και κατανάλωση), ενώ για το τέλος ΕΤΜΕΑΡ, µόνο για το ρεύµα που καταναλώνουν και όχι για αυτό που παράγουν.
Η σύµβαση συµψηφισµού ξεκινά να ισχύει από τη µέρα ενεργοποίησης της σύνδεσης µε το δίκτυο της ∆ΕΗ ενώ κάθε φωτοβολταϊκό σύστηµα αντιστοιχίζεται αποκλειστικά µε ένα µετρητή κατανάλωσης.
Ένα «20άρι» σύστημα βγάζει τα ποτιστικά έξοδα ολόκληρου του χρόνου
Ανοιχτό το ενδεχόµενο να ενταχθεί η αγορά και η εγκατάσταση φωτοβολταϊκών συστηµάτων για αυτοπαραγωγή µε συµψηφισµό στα τρέχοντα προγράµµατα αγροτικής ανάπτυξης έχει αφήσει, σύµφωνα µε πληροφορίες της Agrenda, το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης.
Σχετικό αίτηµα έχει διατυπώσει ο Πανελλήνιος Σύνδεσµος Αγροτικών Φωτοβολταϊκών µε το εύλογο επιχείρηµα ότι πρόκειται για επένδυση η οποία συµβάλει τα µάλα στη µείωση του λειτουργικού κόστους µιας αγροτοκτηνοτροφικής εκµετάλλευσης. Μάλιστα, ο Σύνδεσµος έχει ζητήσει να επιδοτείται το τραπεζικό δάνειο και από το ΕΤΕΑΝ, κάτι για το οποίο ωστόσο δεν έχει µέχρι στιγµής λάβει συγκεκριµένη απάντηση.
Εξ αρχής είναι πολύ σηµαντικό ο αγρότης-επενδυτής να γνωρίζει τις ενεργειακές ανάγκες της εκµετάλλευσής του προκειµένου να επιλέξει το κατάλληλο σύστηµα και να αποφύγει περιττά έξοδα. Tο κόστος αγοράς κι εγκατάστασης ενός φωτοβολταϊκού 20 KWp κυµαίνεται µεταξύ 17.000 και 23.000 ευρώ. Σε αυτό θα πρέπει να συνυπολογίσει κανείς το κόστος της µελέτης, το κόστος συντήρησης (το οποίο ωστόσο δεν είναι σηµαντικό) καθώς και το γεγονός ότι η απόδοση του συστήµατος πέφτει µε την πάροδο του χρόνου.
Η ετήσια ενέργεια που παράγει ένα 20άρι φωτοβολταϊκό κυµαίνεται µεταξύ 30.000 και 35.000 κιλοβατώρων ενώ το ετήσιο όφελος υπολογίζεται έως και 3.500 ευρώ για τον παραγωγό-επενδυτή. Μέσα στις επόµενες µέρες ο w αναµένεται να εκδώσει τον πλήρη κατάλογο µε τα δικαιολογητικά που απαιτούνται. Σίγουρα στη λίστα θα περιλαµβάνονται τίτλοι ιδιοκτησίας του ακινήτου ή µισθωτήριο, έγγραφη βεβαίωση από τους υπόλοιπους συνιδιοκτήτες ότι επιτρέπουν την εγκατάσταση, τελευταίος λογαριασµός ∆ΕΗ (εξοφληµένος) και υπεύθυνες δηλώσεις ενδιαφερόµενου,
Η διαδικασία έχει ως εξής:
Οι αιτήσεις υποβάλλονται στις αρµόδιες τοπικές µονάδες του ∆Ε∆∆ΗΕ µε συµπλήρωση του σχετικού εντύπου και συνυποβολή των προβλεπόµενων εγγράφων και στοιχείων.
Ο µηχανικός καταθέτει στο τοπικό ∆Ε∆∆ΗΕ αίτηση σύνδεσης. Η σύνδεση συνοδεύεται από περιγραφή της εγκατάστασης, µονογραµµικό σχέδιο, χαρακτηριστικά των φωτοβολταϊκών και του ινβέρτερ, κάτοψη της εγκατάστατσης και υπεύθυνες δηλώσεις µηχανικού, ιδιοκτήτη.
ο ∆Ε∆∆ΗΕ συντάσσει προσφορά σύνδεσης προς τον ιδιοκτήτη του φωτοβολταϊκού
Ο ιδιοκτήτης πληρώνει τα έξοδα σύνδεσης του ∆Ε∆∆ΗΕ και υπογράφει τη προσφορά σύνδεσης
Η ∆ΕΗ συντάσσει τη σύµβαση ενεργειακού συµψηφισµού και καλεί τον επενδυτή να την υπογράψει.
Μετά την υπογραφή και αφού ολοκληρωθεί η εγκατάσταση του φωτοβολταϊκού, ο υπεύθυνος µηχανικός καταθέτει στον ∆Ε∆∆ΗΕ αίτηση για την ενεργοποίηση της σύνδεσης.
Ο ∆Ε∆∆ΗΕ συνδέει το φωτοβολταϊκό και ενεργοποιείται αυτόµατα η σύµβαση ενεργειακού συµψηφισµού .χει διάρκεια 25 χρόνια.
