«Χωρίς επιπλέον ελάφρυνση, ακόμα και με προσαρμογή, η υπερθέρμανση μέχρι το τέλος του 21ου αιώνα θα οδηγήσει σε υψηλό έως πολύ υψηλό ρίσκο σοβαρών, ευρειών και μη αναστρέψιμων επιπτώσεων παγκοσμίως», αναφέρεται χαρακτηριστικά στο προσχέδιο που έχει καταρτίσει το Διακυβερνητικό Πάνελ για την Κλιματική Αλλαγή του ΟΗΕ.
Σύμφωνα με το Πάνελ, οι οικονομικές απώλειες από μια αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη κατά 2,5 βαθμούς Κελσίου υψηλότερα από τα προ-βιομηχανικά επίπεδα, μπορεί να αγγίξουν το 2% του παγκόσμιου εισοδήματος.
Οι θερμοκρασίες έχουν ήδη αυξηθεί κατά 0,85 βαθμό από το 1880, με ρυθμό ταχύτερο από αυτόν που εκτιμάται ότι προκάλεσε το τέλος της εποχής των παγετώνων πριν από περίπου 10.000 χρόνια.
Πάντως, όπως σημειώνει το Πάνελ, οι υπάρχουσες εκτιμήσεις είναι «ελλιπείς» και ο υπολογισμός αυτός έχει «περιορισμούς».
Σύμφωνα με το Πάνελ, υπάρχουν επίσης κόστη που σχετίζονται με τη διατήρηση της αύξησης της θερμοκρασίας κάτω από τον στόχο των 2 βαθμών –τη θερμοκρασία που έχουν επικυρώσει τα έθνη που διαπραγματεύονται μια συμφωνία για την κλιματική αλλαγή. Σε μια τέτοια περίπτωση, μπορεί να υπάρξουν απώλειες 1,7% στην παγκόσμια κατανάλωση το 2030, 3,4% το 2050 και 4,8% το 2011, σύμφωνα με το προσχέδιο.
Μεταξύ των πιθανών μόνιμων αλλαγών που μπορεί να προκαλέσει η περαιτέρω υπερθέρμανση του πλανήτη, είναι το λιώσιμο του πάγκου που καλύπτει την Γροιλανδία, κάτι που θα οδηγούσε σε αύξηση του επιπέδου της θάλασσας έως και κατά 7 μέτρα και θα απειλούσε παράκτιες πόλεις όπως το Μαϊάμι και η Μπανγκόκ, και νησιωτικά κράτη όπως η Μαλδίβες, ενώ θα προκαλούσε ζήτημα ασφάλειας τροφίμων, όπως για παράδειγμα στην παραγωγή σιτηρών, ρυζιού και αραβόσιτου.
Το προσχέδιο θα ελεγχθεί από τους εκπροσώπους των κυβερνήσεων ανά τον κόσμο και η τελική έκθεση αναμένεται να εκδοθεί στις 2 Νοεμβρίου στην Κοπεγχάγη.
Εν τω μεταξύ, η κυβέρνηση Ομπάμα προωθεί διεθνή συμφωνία για το κλίμα, προκειμένου να αναγκάσει τις χώρες να μειώσουν τις εκπομπές αερίων από στέρεα καύσιμα, χωρίς όμως επικύρωσή της από το Κογκρέσο.
Σύμφωνα με το Reuters, στο πλαίσιο της προετοιμασίας της συγκεκριμένης συμφωνίας, η οποία αναμένεται να υπογραφεί στην σύνοδο του ΟΗΕ το 2015 στο Παρίσι, οι διαπραγματευτές πραγματοποιούν συναντήσεις με διπλωμάτες από διάφορες χώρες προκειμένου να υπάρξει συμφωνία που θα δεσμεύει ορισμένες από τις μεγαλύτερες χώρες του κόσμου να εφαρμόσουν νόμους για τη μείωση της μόλυνσης.
Μια τέτοια συμφωνία, πάντως, αναμένεται να αντιμετωπιστεί με ισχυρές αντιρρήσεις τόσο από τους Ρεπουμπλικάνους των ΗΠΑ όσο και από τις φτωχώτερες χώρες του κόσμου.
