Τα τελευταία δέκα χρόνια, περίπου 1,7 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν μεταναστεύσει μακριά από το τεράστιο σύστημα ποταμών και καναλιών, ενώ έχουν εγκατασταθεί στην περιοχή μόλις 700.000 νέοι κάτοικοι.
Ενδεικτικά, σε παγκόσμιο επίπεδο, περίπου ένα στα 200 άτομα από αγροτικές περιοχές μετακινείται σε αστικά κέντρα κάθε χρόνο. Ωστόσο, ο υψηλός ρυθμός μετανάστευσης από τις επαρχίες του Δέλτα του Μεκόνγκ είναι υπερδιπλάσιος του εθνικού μέσου όρου και ακόμη υψηλότερος στις πιο ευάλωτες στο κλίμα περιοχές, υποδηλώνοντας συσχέτιση με τις πρόσφατες κλιματικές συνθήκες.
Το 2015-2016, η περιοχή πλήχθηκε από τη χειρότερη ξηρασία εδώ και έναν αιώνα. Αυτό προκάλεσε διείσδυση αλμυρού νερού σε ακτίνα άνω των 80 χιλιομέτρων και την καταστροφή τουλάχιστον 160.000 στρεμμάτων καλλιεργειών. Στο Κιεν Γκιάνγκ, μια περιοχή με πληθυσμό 1,7 εκατομμύρια που βίωσε την καταστροφή σε μεγάλο βαθμό, το τοπικό ποσοστό μετανάστευσης εκτινάχθηκε, και το έτος που ακολούθησε περίπου ένας στους εκατό κατοίκους εγκατέλειψε την περιοχή.
Όλα αυτά δείχνουν ότι η κλιματική αλλαγή απειλεί να επιδεινώσει τις υπάρχουσες τάσεις οικονομικής μετανάστευσης. Σύμφωνα με έρευνα του Πανεπιστημίου του Σαουθάμπτον για τη μετανάστευση στα δέλτα ποταμών, οι κλιματολογικοί παράγοντες, όπως οι ακραίες πλημμύρες, οι κυκλώνες, η διάβρωση και η υποβάθμιση της γης, διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην περαιτέρω ενθάρρυνση των κατοίκων να μεταναστεύσουν.