Το δρόμο της ΑΤΕbank δείχνουν να ακολουθούν τα Ελληνικά Λιπάσματα, ως απότοκο της εμπλοκής τους με το όνομα «Λαυρεντιάδης». Το σενάριο διαχωρισμού των ΕLFE σε «καλή» και «κακή» εταιρεία κερδίζει έδαφος προκειμένου να υπάρξει επενδυτικό ενδιαφέρον.
Οι δικαστικές εκκρεμότητες και τα οικονομικά σκάνδαλα που συνδέονται με το πάλαι ποτέ «παιδί-θαύμα» του ελληνικού επιχειρείν φαίνεται να συμπαρασύρουν στη δίνη τους και τη μεγαλύτερη εγχώρια βιομηχανία λιπασμάτων από την οποία εξαρτώνται άμεσα χιλιάδες παραγωγοί και πλήθος καλλιεργειών. Θορυβημένοι από τη σύνδεσή της με τον υπόδικο πλέον επιχειρηματία, ο ένας μετά τον άλλο οι πιστωτές (προμηθευτές πρώτων υλών-κυρίως εγχώριοι- και δανειστές) σπεύδουν να διασφαλίσουν για… παν ενδεχόμενο τις απαιτήσεις τους σφίγγοντας τον κλοιό γύρω από την ELFE.
Όλα αυτά σε μια στιγμή που η επιχείρηση-διάδοχος της ιστορικής ΒΦΛ έδειχνε να πατάει ξανά στα πόδια της και να ανακτά δειλά-δειλά το βηματισμό της, αφήνοντας πίσω τις γνωστές περιπέτειες με τη ΔΕΠΑ. Έστω κι αν, για να το καταφέρει αυτό, αναγκάστηκε να δώσει ακόμα μεγαλύτερη έμφαση στις εξαγωγές της δημιουργώντας ένα διόλου ευκαταφρόνητο κενό στην ελληνική αγορά…
Πλειστηριασμός
Τα φαντάσματα του παρελθόντος «ξύπνησαν» λίγο μετά την είσοδο του 2013, όταν η Τράπεζα Αττικής, επιβεβαιώνοντας τη σχετική φημολογία, γνωστοποίησε ότι προχωρά για μια ακόμη φορά, την τρίτη κατά σειρά, στον πλειστηριασμό της ELFE. Κύκλοι της αγοράς εκτιμούν ότι βασικός στόχος της τράπεζας μέσω της συγκεκριμένης κίνησης ήταν όχι, βεβαίως, η κινητή ή ακίνητη περιουσία της βιομηχανίας, αλλά η εξασφάλιση του δανείου που της είχε χορηγήσει. Ένα δάνειο το οποίο, πάντως, σύμφωνα τουλάχιστον με όσα είπαν οι εκπρόσωποι της Τράπεζας Αττικής στο Σύλλογο Εργαζομένων, εξυπηρετείται αλλά με... χρονικές αποκλίσεις.
Οι οφειλές στη ΔΕΠΑ
Παρόμοιο είναι το σκεπτικό πίσω από την κίνηση της ΔΕΠΑ που, σύμφωνα με πληροφορίες, έχει διαμηνύσει στη διοίκηση της ELFE ότι προτίθεται να κάνει άμεσα απαιτητό το ποσό που της οφείλει η βιομηχανία για την προμήθεια φυσικού αερίου το οποίο, σημειωτέον, είναι άκρως απαραίτητο για την παραγωγική διαδικασία. Αξίζει να υπενθυμίσουμε εδώ ότι με τη ΔΕΠΑ έχει υπογραφεί συμφωνία ρύθμισης του χρέους η οποία, όπως και με το δάνειο της Τράπεζας Αττικής, σε γενικές γραμμές τηρείται.
Από την πλευρά της ELFE εκφράζεται η βεβαιότητα ότι το θέμα με τη ΔΕΠΑ θα κλείσει σύντομα ενώ σε πρόσφατες δηλώσεις του ο γενικός διευθυντής, Διονύσης Μπεχράκης διαβεβαίωνε ότι, πέραν της Τράπεζας Αττικής, δεν υπάρχουν ληξιπρόθεσμες οφειλές σε κανένα άλλο χρηματοπιστωτικό ίδρυμα. Ο ίδιος εμφανίστηκε καθησυχαστικός εξηγώντας ότι «έχουμε διαρκείς διαπραγματεύσεις με την Τράπεζα Αττικής, η οποία, προ ημερών, μας ζήτησε και της δώσαμε κάποια στοιχεία και πλέον περιμένουμε παρατηρήσεις».
Ο Λαυρεντιάδης δεν έφυγε ποτέ…
Παρά την αποκατάσταση της παραγωγικής διαδικασίας και τη φαινομενική περίοδο νηνεμίας στην οποία έχει εισέλθει από το περασμένο καλοκαίρι, οι... παροικούντες την Ιερουσαλήμ λίγες αμφιβολίες είχαν ότι αργά ή γρήγορα η «υπόθεση Λαυρεντιάδη» θα «άγγιζε» και την ELFE. Κι αυτό γιατί μπορεί η διοίκηση να διαβεβαιώνει ότι η εταιρεία δεν συνδέεται οικονομικά ή νομικά με τον επιχειρηματία, στην πράξη όμως ο έλεγχός της παραμένει στα χέρια της οικογένειας αφού η σύζυγός του, Κατερίνα, έχει αναλάβει από τις αρχές του 2012, τα ηνία της διοίκησης. Όπως είναι γνωστό, το Σεπτέμβριο του 2009 η -τότε- ΒΦΛ πωλήθηκε έναντι 85,9 εκατ. ευρώ στο πολυδιαφημισμένο επενδυτικό σχήμα του Λ. Λαυρεντιάδη, τη Lamda Partners.
Η νέα εταιρεία, ELFE Ελληνικά Λιπάσματα, έκανε ντεμπούτο με μειώσεις τιμών στα λιπάσματα και υποσχέσεις για επενδύσεις δεκάδων εκατ. ευρώ. Περίπου στο ίδιο διάστημα, ο Λαυρεντιάδης αποκτά το 31,3% των μετοχών της Proton Bank μπαίνοντας στην τραπεζική αγορά. Όμως, δύο χρόνια αργότερα, μετά τη δημοσιοποίηση της έκθεσης της ΤτΕ, οι λογαριασμοί του επιχειρηματία δεσμεύονται. Εν τω μεταξύ, από το Δεκέμβριο του 2010, η ELFE έχει περάσει στα χέρια του οικογενειακού φίλου και συνεργάτη, Γ. Κυριακίδη ο οποίος, όμως, θα την «επιστρέψει» στο ζεύγος Λαυρεντιάδη στις αρχές του 2012. Από τότε η βιομηχανία φέρεται να ανήκει σε εταιρεία της κυρίας Κατερίνας Νικολίτση-Λαυρεντιάδη.
