Αναλυτικότερα, οι χοιροτρόφοι και οι πτηνοτρόφοι της ΕΕ έχουν πληγεί περισσότερο από τη νομοθεσία (φιλοπεριβαλλοντικές πρακτικές, υγεία των ζώων και ασφάλεια των τροφίμων). Γι 'αυτούς, το κόστος συμμόρφωσης κυμαίνεται μεταξύ 5 και 10% του κόστους παραγωγής σε σύγκριση με το 2 έως 3% για τα γαλακτοκομικά, το βόειο και πρόβειο κρέας. Ωστόσο, το ποσοστό αυτάρκειας της ΕΕ σε χοιρινό κρέας και πουλερικά δεν μειώνεται παρά τα κόστη λόγω της νομοθεσίας
Συστήματα ζωικής παραγωγής που βασίζονται στη χρήση γης και παράγουν γάλα, βόειο και το πρόβειο κρέας εμφανίζουν χαμηλότερα έξοδα συμμόρφωσης από άλλες φάρμες ζώων. Οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις αυτών των γεωργικών εκμεταλλεύσεων είναι μικρότερες και η συμμόρφωση με τις απαιτήσεις καλής διαβίωσης των ζώων (συστήματα στέγασης) δεν προκαλεί υψηλό κόστος συμμόρφωσης. Το ίδιο ισχύει και για αυτού του είδους γεωργικών εκμεταλλεύσεων σε τρίτες χώρες
Οι εκμεταλλεύσεις φυτικής παραγωγής που παράγουν σιτάρι, οινοποιήσιμα σταφύλια και μήλα επηρεάζονται λιγότερο από τη νομοθεσία σε σχέση με τις κτηνοτροφικές μονάδες. Το κόστος συμμόρφωσης τους είναι μικρό και κυμαίνεται από 1 έως 3,5%. Στις τρίτες χώρες, η νομοθεσία στον τομέα του περιβάλλοντος και της ασφάλειας των τροφίμων για το σιτάρι και το οινοποιήσιμο σταφύλι είναι λιγότερο αυστηρές από ό, τι στην ΕΕ. Ωστόσο, για τα μήλα, οι παραγωγοί στη Χιλή και τη Νότια Αφρική αντιμετωπίζουν παρόμοιο κόστος συμμόρφωσης, όταν εξάγουν τα προϊόντα τους στην ΕΕ
Σημειώνεται ότι, για την έρευνα επιλέχθηκαν 12 κράτη μέλη από την ΕΕ (εκτός της Ελλάδας): Βουλγαρία, Δανία, Φινλανδία, Γαλλία, Ιρλανδία, Ιταλία, Πολωνία, Ολλανδία, Γερμανία, Ισπανία, Ουγγαρία, Ηνωμένο Βασίλειο και 10 κράτη εκτός ΕΕ: Αργεντινή, Ν. Ζηλανδία, Αυστραλία, Ν. Αφρική, Βραζιλία, Ταϊλάνδη, Καναδάς, Ουκρανία, Χιλή, ΗΠΑ
Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι το κόστος της πολλαπλής συμμόρφωσης ποικίλλει ανάλογα με το είδος της παραγωγής (ζωική/φυτική), ανάλογα με τη χώρα και ανάλογα με το προϊόν.
Η έρευνα εστίασε στα εξής αγροτικά προϊόντα: γάλα (Φινλανδία, Γερμανία, Ιρλανδία, Πολωνία, Ολλανδία, Αργεντινή, Ν. Ζηλανδία), πουλερικά (Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Βραζιλία και Ταϊλάνδη), βόειο κρέας (Γαλλία, Ιταλία, Ηνωμένο Βασίλειο, Αργεντινή και Βραζιλία), σιτάρι (Δανία, Γερμανία, Ουγγαρία, Ηνωμένο Βασίλειο, Καναδάς και Ουκρανία), πρόβειο κρέας (Γαλλία, Ηνωμένο Βασίλειο, Αργεντινή, Βραζιλία), μήλα (Γερμανία, Ιταλία, Χιλή, Ν. Αφρική), χοιρινό κρέας (Δανία, Γερμανία, Πολωνία, Ολλανδία, Βραζιλία, ΗΠΑ) και οινοποιήσιμα σταφύλια (Βουλγαρία, Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία, Αυστραλία, Ν. Αφρική)
Δείτε αναλυτικό ρεπορτάζ για την έρευνα στην εφημερίδα Agrenda που κυκλοφορεί αυτό το Σάββατο 7 Μαρτίου.
Συστήματα ζωικής παραγωγής που βασίζονται στη χρήση γης και παράγουν γάλα, βόειο και το πρόβειο κρέας εμφανίζουν χαμηλότερα έξοδα συμμόρφωσης από άλλες φάρμες ζώων. Οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις αυτών των γεωργικών εκμεταλλεύσεων είναι μικρότερες και η συμμόρφωση με τις απαιτήσεις καλής διαβίωσης των ζώων (συστήματα στέγασης) δεν προκαλεί υψηλό κόστος συμμόρφωσης. Το ίδιο ισχύει και για αυτού του είδους γεωργικών εκμεταλλεύσεων σε τρίτες χώρες
Οι εκμεταλλεύσεις φυτικής παραγωγής που παράγουν σιτάρι, οινοποιήσιμα σταφύλια και μήλα επηρεάζονται λιγότερο από τη νομοθεσία σε σχέση με τις κτηνοτροφικές μονάδες. Το κόστος συμμόρφωσης τους είναι μικρό και κυμαίνεται από 1 έως 3,5%. Στις τρίτες χώρες, η νομοθεσία στον τομέα του περιβάλλοντος και της ασφάλειας των τροφίμων για το σιτάρι και το οινοποιήσιμο σταφύλι είναι λιγότερο αυστηρές από ό, τι στην ΕΕ. Ωστόσο, για τα μήλα, οι παραγωγοί στη Χιλή και τη Νότια Αφρική αντιμετωπίζουν παρόμοιο κόστος συμμόρφωσης, όταν εξάγουν τα προϊόντα τους στην ΕΕ
Σημειώνεται ότι, για την έρευνα επιλέχθηκαν 12 κράτη μέλη από την ΕΕ (εκτός της Ελλάδας): Βουλγαρία, Δανία, Φινλανδία, Γαλλία, Ιρλανδία, Ιταλία, Πολωνία, Ολλανδία, Γερμανία, Ισπανία, Ουγγαρία, Ηνωμένο Βασίλειο και 10 κράτη εκτός ΕΕ: Αργεντινή, Ν. Ζηλανδία, Αυστραλία, Ν. Αφρική, Βραζιλία, Ταϊλάνδη, Καναδάς, Ουκρανία, Χιλή, ΗΠΑ
Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι το κόστος της πολλαπλής συμμόρφωσης ποικίλλει ανάλογα με το είδος της παραγωγής (ζωική/φυτική), ανάλογα με τη χώρα και ανάλογα με το προϊόν.
Η έρευνα εστίασε στα εξής αγροτικά προϊόντα: γάλα (Φινλανδία, Γερμανία, Ιρλανδία, Πολωνία, Ολλανδία, Αργεντινή, Ν. Ζηλανδία), πουλερικά (Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Βραζιλία και Ταϊλάνδη), βόειο κρέας (Γαλλία, Ιταλία, Ηνωμένο Βασίλειο, Αργεντινή και Βραζιλία), σιτάρι (Δανία, Γερμανία, Ουγγαρία, Ηνωμένο Βασίλειο, Καναδάς και Ουκρανία), πρόβειο κρέας (Γαλλία, Ηνωμένο Βασίλειο, Αργεντινή, Βραζιλία), μήλα (Γερμανία, Ιταλία, Χιλή, Ν. Αφρική), χοιρινό κρέας (Δανία, Γερμανία, Πολωνία, Ολλανδία, Βραζιλία, ΗΠΑ) και οινοποιήσιμα σταφύλια (Βουλγαρία, Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία, Αυστραλία, Ν. Αφρική)
Δείτε αναλυτικό ρεπορτάζ για την έρευνα στην εφημερίδα Agrenda που κυκλοφορεί αυτό το Σάββατο 7 Μαρτίου.
