Εκταμιεύσεις πλέον δεν μπορούν να γίνουν (δεν είχαν γίνει, άλλωστε από το περασμένο καλοκαίρι). Παράλληλα τίτλοι τέλους μπήκαν και στο Πρόγραμμα Προσαρμογής καθώς έληξε η παράταση. Το EFSF γνωστοποίησε και επίσημα ότι τα 12,7 δισ. (η τελευταία δόση και τα 10,9 δισ. για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών) διαγράφονται.
Η ανακοίνωση του ΔΝΤ
«Επιβεβαιώνω ότι η πληρωμή 1,2 δισ. Ειδικών Τραβηχτικών Δικαιωμάτων (SDR) που οφειλόταν από την Ελλάδα προς το ΔΝΤ σήμερα δεν έχει ληφθεί», γνωστοποίησε ο Τζ. Ραις.
Πληροφορήσαμε το Εκτελεστικό Συμβούλιο ότι η Ελλάδα έχει ληξιπρόθεσμη οφειλή (arrears) και μπορεί να λάβει χρηματοδότηση από το ΔΝΤ όταν τακτοποιηθεί.
Επίσης, επιβεβαιώνω ότι το ΔΝΤ έλαβε αίτημα από τις ελληνικές αρχές σήμερα, για παράταση της υποχρέωσης πληρωμής που έπρεπε να καταβληθεί σήμερα, η οποία θα εξετασθεί από το Εκτελεστικό Συμβούλιο εν ευθέτω χρόνω.
Τα νέα δεδομένα
Η στάση πληρωμών στο Ταμείο από την Ελλάδα είναι η μεγαλύτερη κατά την 71χρονη ιστορία του. Η πιο πρόσφατη χαμένη πληρωμή από μέλος του ΔΝΤ για οποιοδήποτε λόγο εκτός τεχνικών προβλημάτων, ήταν η Ζιμπάμπουε το 2001. Και μέχρι το τέλος Μαΐου η Χαράρε ακόμα χρώσταγε $112 εκατ. σε κεφάλαιο και τόκους προς το ΔΝΤ.
Η μη πληρωμή δεν συνιστά άμεσα την ένταξη της Ελλάδας σε καθεστώς πτώχευσης. Οι οίκοι αξιολόγησης έχουν κάνει γνωστό ότι δεν θα υποβαθμίσουν σε κατηγορία default τη χώρα.
Το γεγονός ότι η χώρα δεν κατέβαλε τη δόση, ωστόσο αποτελεί τη μεγαλύτερη μη πληρωμή στο ΔΝΤ στην ιστορία του. Η Ελλάδα είναι επίσης ο μεγαλύτερος δανειολήπτης του ΔΝΤ. Χρωστάει στο ΔΝΤ €35 δισ. σε αρχικό κεφάλαιο και μόνο, ως αποτέλεσμα των δύο προγραμμάτων διάσωσης στα οποία συμμετείχε το ΔΝΤ από το 2010. Στο υπόλοιπο της φετινής χρονιάς η Ελλάδα πρέπει να πληρώσει €5,5 δισ. στο ΔΝΤ.
Σε ότι αφορά το αίτημα για πίστωση χρόνου υπάρχουν προβλέψεις στο καταστατικό του Ταμείου, τα «Άρθρα Συμφωνίας», που επιτρέπουν σε χώρες μέλη να καθυστερούν πληρωμές. «Το Ταμείο, κατόπιν αιτήματος ενός μέλους, μπορεί να αναβάλλει την ημερομηνία αποδέσμευσης μιας επαναγοράς δανειακής υποχρέωσης, αλλά όχι πέρα από μέγιστη περίοδο [5 ετών] εκτός κι αν το Ταμείο καθορίσει, με πλειοψηφία 70% των συνολικών ψήφων, ότι μία πιο μακρά περίοδος... δικαιολογείται από το γεγονός ότι η αποδέσμευση κατά την ημέρα προθεσμίας θα σήμαινε εξαιρετική δυσχέρεια για το μέλος».
Το πρόβλημα με την Ελλάδα είναι ότι ο πρώτος όρος για την 5ετία δεν έχει χρησιμοποιηθεί από το 1982, όταν η Γκάνα και η Νικαράγουα πήραν μία περιορισμένη παράταση για να πληρώσουν ό,τι χρωστούσαν. Ο δεύτερος όρος, με βάση τον οποίο 70% των μελών θα έπρεπε να εγκρίνουν το ελληνικό αίτημα, δεν έχει χρησιμοποιηθεί ποτέ. Πιθανότατα θα χρειαστεί και μία σύσταση από την κ. Λαγκάρντ και το προσωπικό του ΔΝΤ, η οποία μάλλον δεν προβλέπεται να γίνει άμεσα.
Τέλος και το… Μνημόνιο
Το γεγονός ότι χάθηκαν τα 12,7 δισ. ευρώ που έμενε να εκταμιευτούν για τη χώρα γνωστοποίησε και ο EFSF με τον επικεφαλής του Κλ. Ρέγκλινκ να εκφράζει την πικρία του για το γεγονός.
«Το πρόγραμμα οικονομικής βοήθειας της Ελλάδας ήταν μοναδικό από πολλές πλευρές. Λόγω της σοβαρότητας της δομικής αδυναμίας της χώρας και της αναγκαίας προσαρμογής, ήταν το μεγαλύτερο πρόγραμμα του EFSF και του ESM», σημείωσε.
Όπως δήλωσε ήταν μακράν οι καλύτεροι όροι δανεισμού που εγκρίθηκαν ποτέ από τον EFSF και τον ESM για ένα κράτος. Περιελάβανε PSI με αξιοσημείωτες ζημιές για τους ιδιώτες επενδυτές. Η Ελλάδα επωφελείται από μέσο όρο ωρίμανσης δανείων άνω των 30 ετών.
«Αυτοί οι ευνοϊκοί όροι χρηματοδότησης εξασφάλισαν στην Ελλάδα εξοικονομήσεις άνω των 16 δισ. ευρώ αθροιστικά για το 2013 και το 2014», κατέληξε.
(Πηγή: euro2day.gr)
