Eγκαταλείπει την πλατεία Βάθη ο Μόσχος Κορασίδης

Στην επιστολή ο κ. Κορασίδης αναφέρει ότι θα συνεχίσει την προσπάθεια που κατέβαλε όλο το προηγούμενο διάστημα για την αντιμετώπιση των προβλημάτων των ανθρώπων της υπαίθρου, ενώ παραπέμπει στο βιβλίο «Ζητείται ένα θαύμα για την Ελλάδα» των Μιχάλη Ψαλιδόπουλου και Σπύρου Βρετού, στο οποίο όπως λέει υπάρχουν κοινά της μεταπολεμικής Ελλάδας του 1947 με τη σημερινή της οικονομικής κρίσης.

Παρότι δεν έχει ανακοινωθεί, ο αντικαταστάτης του κ. Κορασίδη έχει ήδη εγκατασταθεί στην Αχαρνών 2, προκειμένου να ενημερωθεί για τα καθήκοντα του. Πρόκειται για τον κ. Δημήτρη Γελαλή , πρώην βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ στην θέση του Γενικού Γραμματέα Αγροτικής Πολιτικής και Διαχείρισης Κοινοτικών Πόρων του ΥπΑΑΤ, Δημήτρη Μελά αναμένεται να τοποθετηθεί ο κ. Χαράλαμπος Κασίμης, αναπληρωτής πρύτανης του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών.

Η επιστολή παραίτησης του κ. Μόσχου Κορασίδη αναφέρει:

Αγαπητοί Υπουργοί,

Με την παρούσα επιστολή σας υποβάλλω την παραίτηση μου από τη θέση του Γενικού Γραμματέα του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων όπου υπηρέτησα για περίπου 30 μήνες, περίοδος που συνέπεσε με μια πρωτόγνωρη για καιρό ειρήνης οδυνηρή κρίση για τη χώρα μας. Το διάστημα που πέρασε προσπάθησα με όλες μου τις δυνάμεις για όσον το δυνατόν πιο άμεσα αποτελέσματα στα προβλήματα της καθημερινότητας των πολιτών και ειδικά των ανθρώπων της υπαίθρου. Η προσπάθεια αυτή δεν θα σταματήσει τώρα που αλλάζω πεδίο απασχόλησης, γιατί πιστεύω ότι κάθε πολίτης είτε είναι ιδιώτης είτε είναι δημόσιος λειτουργός με την ευρύτερη έννοια του όρου, έχει υποχρέωση να συμβάλει από την πλευρά του στην οικονομική ανάταξη και ευημερία της χώρας μας που τόσο έχει ανάγκη αυτή τη στιγμή.

Μόνο με κοινή προσπάθεια όλων μας μπορούμε να πιάσουμε το στόχο της οικονομικής ανάταξης ώστε να συμβεί αυτό που ο καθημερινός άνθρωπος, αναλογιζόμενος τα προβλήματα που βιώνει, ονομάζει «Θαύμα». Είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι με θέληση και επιμονή αυτό μπορεί να συμβεί και αυτή δεν θα είναι η πρώτη φορά για τη χώρα μας. Αναζητώντας ανάλογες ή παρόμοιες καταστάσεις όπως αυτή που βιώνουμε σήμερα βρήκα το βιβλίο «Ζητείται ένα θαύμα για την Ελλάδα» των Μιχάλη Ψαλιδόπουλου και Σπύρου Βρετού που νομίζω εφόσον έχετε λίγο ελεύθερο χρόνο αξίζει να διαβάσετε.

Διαβάζοντας και κωδικοποιώντας το περιεχόμενο και τις αναφορές των συγγραφέων προβαίνεις αμέσως σε συγκρίσεις με τη σημερινή κατάσταση και αναγνωρίζεις πολλές ομοιότητες που δημιουργούν την εντύπωση ότι ξεκινάμε πάλι από την αρχή. Τρία σημεία είναι άξια λόγου κατά τη γνώμη μου.

1ον: Πώς ο Paul A. Porter το 1947, μέσα σε 40 περίπου ημέρες, κατόρθωσε σε μια ρημαγμένη από τον πόλεμο Ελλάδα να αποτυπώσει με εντυπωσιακή οξυδέρκεια τέτοιες λεπτομέρειες και να θέσει τις βασικές αρχές και στόχους για την εκπόνηση του τότε προγράμματος για την ανασυγκρότηση της χώρας; Οι συγκρίσεις με την σημερινή μας εμπειρία μας αφήνουν πικρή γεύση.

2ον: Ο Paul A. Porter ήταν παιδί του New Deal και στις αρχές της δεκαετίας του 30 είχε διακριθεί σε οργανωτικά και νομικά θέματα του αγροτικού χώρου. «Είναι σημαντικό να τονίσουμε εδώ τον πραγματιστικό και πειραματικό χαρακτήρα του New Deal σε αντιδιαστολή προς τα ακαδημαϊκά θεωρητικά σχήματα της εποχής. Η διάκριση αυτή επιβάλλεται δεδομένου ότι όχι μόνο ο Porter, αλλά και τα περισσότερα στελέχη της αμερικανικής αποστολής στην Ελλάδα είχαν θητεύσει στη διαχείριση του αμερικανικού συστήματος επί Roosevelt, που περιλάμβανε at hoc παρεμβάσεις, μεταξύ άλλων στους τομείς της βιομηχανικής οργάνωσης και της διενέργειας έργων υποδομής, στην περιφερειακή ανάπτυξη και στην προστασία της αγροτικής παραγωγή». Γνώριζε λοιπόν η ομάδα αυτή, αφού διέθετε εμπειρία σχεδιασμού καθώς και αποτελεσματικής εφαρμογής προγράμματος υποστήριξης, για την οικονομική ανασυγκρότηση της Ελλάδας που έβγαινε από μια μακρά και οδυνηρή πολεμική περίοδο.

3ον: Είναι εντυπωσιακό το απλό «Εγχειρίδιο περί Ελλάδας» που περιέχεται στο βιβλίο και το οποίο δινόταν ως οδηγός σε όλα τα μέλη της αποστολής. Δείχνει ένα ξεχωριστό σεβασμό για τη χώρα και στέκεται κριτικά μεν αλλά θετικά στις αδυναμίες μας που συνοψίζεται νομίζω στη φράση «Οι Έλληνες αποτελούν μια πραγματικά δημοκρατική φυλή και είναι ιδιαίτερα ατομιστές». Το περιεχόμενο του εγχειριδίου δείχνει ότι οι συντάκτες και τα στελέχη έδωσαν μεγάλη σημασία στο να κατανοήσουν αυτούς τους οποίους ήθελαν να βοηθήσουν και να τους προσεγγίσουν με σεβασμό. Οι συγκρίσεις με τη σημερινή εμπειρία δείχνουν πόσο μεγάλο λάθος έκαναν κάποιοι πιστεύοντας ότι μειώνοντας τον αυτοσεβασμό των Ελλήνων ή την εκτίμηση τους από τους άλλους, θα πετύχουν ευκολότερα τον στόχο τους.

Το ζητούμενο τότε «Θαύμα», παρά το ότι ο εμφύλιος έληξε το 1948, έγινε κατορθωτό από τον εργατικό και φιλότιμο λαό της χώρας μας, που πετυχαίνοντας αξιόλογη και ουσιαστική πρόοδο έκανε την Ελλάδα ισότιμο μέλος του ανεπτυγμένου κόσμου.

Από τη σκοπιά της Ιστορίας το γεγονός αυτής της προόδου είναι καταγεγραμμένο ρητά και κατηγορηματικά. Ωστόσο, η πρόοδος δεν είναι φυσικός νόμος. Ότι έχει επιτευχτεί από μια γενιά μπορεί να χαθεί από την επόμενη.

Το ζητούμενο σήμερα «Θαύμα» για την Ελλάδα είναι να μην χαθεί τίποτα για την επόμενη γενιά και αυτό εξαρτάται από όλους εμάς, από την ενότητά μας και κυρίως από τη δύναμη που θα πιστέψουμε ο καθένας μας ότι μπορούμε πάλι να τα καταφέρουμε.

Με ειλικρινή εκτίμηση

Μόσχος Κορασίδης