Ο κ. Λιαργκόβας επικέντρωσε σε τρία ερωτήματα: «Το πρώτο ερώτημα είναι τι έχουμε καταφέρει μέχρι σήμερα, σε όλα αυτά τα μνημονιακά χρόνια, σε όλα αυτά τα πέτρινα χρόνια. Το δεύτερον, ποια προβλήματα εξακολουθούν να υπάρχουν, να μας βασανίζουν. Και το τρίτο, το οποίο καταλήγω, είναι ποια θα πρέπει να είναι τα χαρακτηριστικά της επόμενης μέρας για να γυρίσουμε σελίδα και να έχουμε μία ανάπτυξη διαρκείας στη χώρας μας».
Όπως είπε, έχουμε καταφέρει να έχουμε μακροοικονομική και δημοσιονομική σταθερότητα και ότι έχουν γίνει αρκετά, στον τομέα των μεταρρυθμίσεων, αν και απομένουν πάρα πολλά να γίνουν στο μέλλον.
Σε ό,τι αφορά τα προβλήματα που, όπως είπε, εξακολουθούν να υπάρχουν, ανέφερε ότι το πρώτο είναι η υπερφορολόγηση καθώς «όπως έχουμε δείξει η φορολογία στη χώρα μας είναι υπερβολική ... είναι και άδικη γιατί πλήττει τους φτωχότερους, πλήττει τους πιο αδύναμους κοινωνικά...».
Σύμφωνα με τον κ. Λιαργκόβα, το δεύτερο ζήτημα, πρόβλημα που εξακολουθεί να υπάρχει στις μέρες μας και που οφείλεται, όπως είπε, και στη φορολογία, είναι η εξασθένιση της πραγματικής οικονομίας και της επιχειρηματικότητας.
Το τρίτο είναι η περιορισμένες ιδιωτικοποιήσεις και μεταρρυθμίσεις αφού όπως παρατηρεί και «Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, ότι η απουσία μεταρρυθμίσεων και εσόδων από ιδιωτικοποιήσεις, η επιστροφή της οικονομίας στην ύφεση το 2015 και το 2016 και οι δυσμενέστερες προβλέψεις μετά τους κεφαλαιακούς ελέγχους κατέστησαν το χρέος οριστικά μη βιώσιμο. Άρα, όπως ανέφερε, είναι απαραίτητη η ρύθμιση του προβλήματος του χρέους έτσι ώστε να καταστεί μακροχρόνια βιώσιμο.
Το τέταρτο σημείο-πρόβλημα το οποίο εξακολουθεί να υπάρχει στη χώρα μας είναι η πολιτική ένταση καθώς στην κεντρική πολιτική σκηνή μαίνεται ένας πόλεμος μέχρις εσχάτων, «μέχρι της τελικής πολιτικής και ηθικής εξόντωσης του αντιπάλου», όπως χαρακτηριστικά ανέφερε.
Ακολούθως ο κ. Λιαργκόβας αναφέρθηκε σε πέντε χαρακτηριστικά της επόμενης μέρας για να γυρίσουμε σελίδα και να έχουμε ανάπτυξη διαρκείας:
«Πρώτον, να συνεχιστεί η δημοσιονομική σταθερότητα με άλλο όμως μείγμα με καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και στη σταδιακή μείωση των φόρων... Το δεύτερο στοιχείο είναι η συνέχιση των μεταρρυθμίσεων... Υπάρχει λοιπόν μια μεταρρυθμιστική υστέρηση στη χώρα μας και αν δεν διορθωθεί αυτή η υστέρηση δεν μπορούμε να ατενίζουμε το μέλλον με αισιοδοξία.
»Το τρίτο σημείο είναι η γενναία ρύθμιση του χρέους μακροπρόθεσμα όπως είπαμε, αλλά με ταυτόχρονη συζήτηση για το απαιτούμενο ύψος των πρωτογενών πλεονασμάτων, με μείωση κάτω από το 3,5%. Το τέταρτο είναι η χαρτογράφηση ενός εθνικού αναπτυξιακού σχεδίου αφού τα Μνημόνια εκ των πραγμάτων δεν περιείχαν στοιχεία μιας εθνικής αναπτυξιακής πολιτικής. Το πέμπτο και τελευταίο σημείο είναι η πολιτική συναίνεση, το βασικότερο, καθώς είναι απαραίτητη για να υπάρξουν οργανωμένες και πανεθνικές προσπάθειες για να μας κρατήσουν μακριά από την κρίση... Η Ελλάδα χρειάζεται άλματα προόδου. Και δεν είναι δυνατόν να γίνουν αυτά μέσα σε ένα περιβάλλον έντασης, ενοχοποίησης, σκανδαλολογίας και πολιτικών διώξεων. Όσο διατηρούνται όλα αυτά τόσο ορατός είναι ο κίνδυνος εκτροχιασμού της χώρας».
