Ο Γεωργιανός µε το δυσπρόφερτο όνοµα και το πληθωρικό παρουσιαστικό δεν ήταν άλλος από τον Κάκχα Μπεντουκίτζε ο οποίος πριν από λίγες µέρες έφυγε ξαφνικά από τη ζωή δίχως να καταφέρει να υλοποιήσει το µεγαλεπήβολο σχέδιό του για τη δηµιουργία ενός παγκόσµιου «πρωταθλητή» στις υδατοκαλλιέργειες µε πυρήνα του την Ελλάδα- παρά το γεγονός ότι δαπάνησε για το σκοπό αυτό πάνω από 60 εκατ. ευρώ σε «ζεστό χρήµα».
Φυσικά, ο αείµνηστος επιχειρηµατίας δεν... ερωτεύτηκε ξαφνικά την Ελλάδα: «Πιστεύω ότι η ιχθυοκαλλιέργεια γίνεται το ίδιο σηµαντική µε την πτηνοτροφία και την κτηνοτροφία, καλύπτοντας την ανάγκη δισ. ανθρώπων για οικονοµική και ποιοτική τροφή. Έχουµε ένα όραµα, να δηµιουργήσουµε µια µεγάλη εταιρεία ιχθυοκαλλιέργειας που θα εστιάζει στην παραγωγή µεσογειακών ειδών, του λαυρακιού και της τσιπούρας», εξηγούσε σε µια από τις ελάχιστες συνεντεύξεις του επί ελληνικού εδάφους. «Το όραµά µας περνάει από την Ελλάδα, αφού είναι ο µεγαλύτερος παραγωγός λαβρακιού και τσιπούρας στον κόσµο, καλύπτοντας το 50% της συνολικής µεσογειακής ιχθυοκαλλιεργητικής παραγωγής», τόνιζε συµπληρώνοντας ότι η χώρα «έχει τη δυνατότητα να εξελιχθεί σε παγκόσµιο κόµβο ιχθυοκαλλιέργειας µεσογειακών ειδών, αν τα φυσικά της πλεονεκτήµατα ενισχυθούν από νέα κεφάλαια και επιστηµονική έρευνα».
Για να πραγµατοποιήσει το όραµά του ο Κάκχα Μπεντουκίτζε, ακολούθησε µια άκρως επιθετική τακτική: Κτίζοντας θέσεις στις τρεις κορυφαίες εταιρείες του κλάδου (Νηρέας, Σελόντα, ∆ίας) πίστευε ότι θα έφερνε προ τετελεσµένων τους ιδιοκτήτες τους (Αρ. Μπελλέ, Αφούς Στεφανή, Στ. Πιττακά) αναγκάζοντάς τους να του παραδώσουν τα κλειδιά των «µαγαζιών τους». Στο εγχείρηµα αυτό εκτιµούσε ότι θα είχε στο πλευρό τους και τις τράπεζες οι οποίες, λόγω των χρεών του κλάδου (ξεπερνούν τα 600 εκατ. ευρώ), πίεζαν για συγχωνεύσεις.
Τα πράγµατα ωστόσο δεν ήρθαν όπως τα υπολόγιζε. Η επιθετική τακτική συνάσπισε τους δύο «πατριάρχες» του κλάδου οι οποίοι επιστράτευσαν ακόµα και την Επιτροπή Ανταγωνισµού για να µπλοκάρουν τα σχέδια του Μπεντουκίτζε. Η ειρωνεία βέβαια είναι ότι σήµερα αµφότεροι βλέπουν τις τράπεζες να αποκτούν τον έλεγχο των εταιρειών τους και τους ίδιους να περιορίζονται σε µειοψηφικά ποσοστά
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟΟ Κάκχα Μπεντουκίτζε γεννήθηκε το 1956. Ξεκίνησε ως βιολόγος αλλά γρήγορα επέκτεινε τις δραστηριότητές του στο επιχειρηµατικό και το πολιτικό πεδίο. Μετά την πτώση του σοβιετικού καθεστώτος, ίδρυσε στη Ρωσία τη Bioprocess και το 1993 απέκτησε συµµετοχή στην Uralmash, όµιλο παραγωγής µηχανολογικού εξοπλισµού η οποία αργότερα συγχωνεύτηκε µε άλλη εταιρεία δηµιουργώντας την ΟΜΖ, έναν κολοσσό µε τζίρο 1 δις. δολαρίων. Από το 2004 έως το 2009 κατείχε διάφορες θέσεις στη γεωργιανή κυβέρνηση (όπως υπουργός Οικονοµικών και Επικρατείας) µέσω των οποίων προώθησε φιλελεύθερες µεταρρυθµίσεις
Φυσικά, ο αείµνηστος επιχειρηµατίας δεν... ερωτεύτηκε ξαφνικά την Ελλάδα: «Πιστεύω ότι η ιχθυοκαλλιέργεια γίνεται το ίδιο σηµαντική µε την πτηνοτροφία και την κτηνοτροφία, καλύπτοντας την ανάγκη δισ. ανθρώπων για οικονοµική και ποιοτική τροφή. Έχουµε ένα όραµα, να δηµιουργήσουµε µια µεγάλη εταιρεία ιχθυοκαλλιέργειας που θα εστιάζει στην παραγωγή µεσογειακών ειδών, του λαυρακιού και της τσιπούρας», εξηγούσε σε µια από τις ελάχιστες συνεντεύξεις του επί ελληνικού εδάφους. «Το όραµά µας περνάει από την Ελλάδα, αφού είναι ο µεγαλύτερος παραγωγός λαβρακιού και τσιπούρας στον κόσµο, καλύπτοντας το 50% της συνολικής µεσογειακής ιχθυοκαλλιεργητικής παραγωγής», τόνιζε συµπληρώνοντας ότι η χώρα «έχει τη δυνατότητα να εξελιχθεί σε παγκόσµιο κόµβο ιχθυοκαλλιέργειας µεσογειακών ειδών, αν τα φυσικά της πλεονεκτήµατα ενισχυθούν από νέα κεφάλαια και επιστηµονική έρευνα».
Για να πραγµατοποιήσει το όραµά του ο Κάκχα Μπεντουκίτζε, ακολούθησε µια άκρως επιθετική τακτική: Κτίζοντας θέσεις στις τρεις κορυφαίες εταιρείες του κλάδου (Νηρέας, Σελόντα, ∆ίας) πίστευε ότι θα έφερνε προ τετελεσµένων τους ιδιοκτήτες τους (Αρ. Μπελλέ, Αφούς Στεφανή, Στ. Πιττακά) αναγκάζοντάς τους να του παραδώσουν τα κλειδιά των «µαγαζιών τους». Στο εγχείρηµα αυτό εκτιµούσε ότι θα είχε στο πλευρό τους και τις τράπεζες οι οποίες, λόγω των χρεών του κλάδου (ξεπερνούν τα 600 εκατ. ευρώ), πίεζαν για συγχωνεύσεις.
Τα πράγµατα ωστόσο δεν ήρθαν όπως τα υπολόγιζε. Η επιθετική τακτική συνάσπισε τους δύο «πατριάρχες» του κλάδου οι οποίοι επιστράτευσαν ακόµα και την Επιτροπή Ανταγωνισµού για να µπλοκάρουν τα σχέδια του Μπεντουκίτζε. Η ειρωνεία βέβαια είναι ότι σήµερα αµφότεροι βλέπουν τις τράπεζες να αποκτούν τον έλεγχο των εταιρειών τους και τους ίδιους να περιορίζονται σε µειοψηφικά ποσοστά
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟΟ Κάκχα Μπεντουκίτζε γεννήθηκε το 1956. Ξεκίνησε ως βιολόγος αλλά γρήγορα επέκτεινε τις δραστηριότητές του στο επιχειρηµατικό και το πολιτικό πεδίο. Μετά την πτώση του σοβιετικού καθεστώτος, ίδρυσε στη Ρωσία τη Bioprocess και το 1993 απέκτησε συµµετοχή στην Uralmash, όµιλο παραγωγής µηχανολογικού εξοπλισµού η οποία αργότερα συγχωνεύτηκε µε άλλη εταιρεία δηµιουργώντας την ΟΜΖ, έναν κολοσσό µε τζίρο 1 δις. δολαρίων. Από το 2004 έως το 2009 κατείχε διάφορες θέσεις στη γεωργιανή κυβέρνηση (όπως υπουργός Οικονοµικών και Επικρατείας) µέσω των οποίων προώθησε φιλελεύθερες µεταρρυθµίσεις
