Ο πρόεδρος της κορυφαίας Συνοµοσπονδίας, µιλά έξω από τα δόντια γι’ αυτούς που συντέλεσαν στο να βρεθεί σήµερα η οργάνωση µε την πλάτη στο τοίχο, υποκινούµενοι, όπως λέει, από προσωπικό µίσος και επιδιώξεις. Όπως και να’ χει δηλώνει αποφασισµένος να παραδώσει τα κλειδιά στη νεότερη γενιά και να κρατήσει πάση θυσία όχι µόνο τα γραφεία άλλά και την εκπροσώπηση της ΠΑΣΕΓΕΣ στην Copa-Cogeca
 
Μπορούσατε να φανταστείτε ότι θα ερχόταν η ώρα που αντί να παραδώσετε την καρέκλα, θα παραδίδατε τα κλειδιά της ΠΑΣΕΓΕΣ;Τα κλειδιά της ΠΑΣΕΓΕΣ θα τα παραδώσω, είναι και προσωπική µου απόφαση, αλλά θα τα παραδώσω στη νεότερη γενιά.
Στα χρόνια που είστε Πρόεδρος πέρασαν όλων των ειδών οι κυβερνήσεις και φυσικά δεκάδες υπουργοί, καµία και κανένας δεν ήταν καλή ή καλός µε τους συνεταιρισµούς;Θα έλεγα ότι η πλειοψηφία των υπουργών που είχα απέναντί µου ως πρόεδρος, οι πιο πολλοί ήταν φιλοσυνεταιριστές και συνεργάζονταν καθηµερινά µε την ΠΑΣΕΓΕΣ. Αυτό σταµάτησε στον Αλέκο τον Κοντό. Λίγο συνεχίστηκε µε την Μπατζελή και από εκεί και πέρα µπήκαµε βαθύτατα σε υπουργούς αντισυνεταιριστικού κοινού.
Αν δεν κάνω λάθος, παρότι νότιος, είστε Μπαλτατζιδικός, είναι έτσι; Μέχρι κόκκαλο.
Τι σηµαίνει αυτό; Σηµαίνει ότι το όραµα του Μπαλτατζή ήταν η καθετοποίηση της γεωργικής παραγωγής, ήταν αυτό που είναι το ζητούµενο σήµερα, η προστιθέµενη αξία που έπρεπε να παίρνει το ελληνικό αγροτικό προϊόν. Αυτό το είχε πετύχει σε µεγάλο βαθµό ο Αλέξανδρος Μπαλτατζής, είχε φτιάξει ένα πλέγµα συνεταιριστικών επιχειρήσεων, αλλά είχε κι από την άλλη µεριά partner, είχε εταίρο το πολιτικό σύστηµα. Θεωρώ ότι αν είσαι γνήσιος συνεταιριστής, δεν µπορεί να µην είσαι προσκολληµένος στη δράση και στο όραµα του Αλέξανδρου Μπαλτατζή.  
Ο Μπαλτατζής ο αείµνηστος, τα κατάφερε σε µία σκληρή εποχή, τη δεκαετία του ‘60, θα ήταν περήφανος για τους επιγόνους του;Όχι. Νοµίζω ότι αν ζούσε ο αείµνηστος, θα είχε πέσει σε βαθιά κατάθλιψη. Γι’ αυτό που έφτιαξε ο Μπαλτατζής και µε τη συνεργασία της πολιτείας και ιδιαίτερα του Κωνσταντίνου Καραµανλή, θα έλεγα ότι γκρεµίστηκε άδοξα µέσα στη δεκαετία του ‘80 και του ‘90.
Όταν παραλάβατε την οργάνωση, είχε περισσότερους από 30 υπαλλήλους, γραφεία, αντιπροσωπεία στις Βρυξέλλες, καλό όνοµα εντός και εκτός της χώρας, φοβάµαι ότι σήµερα δεν της έχει αποµείνει τίποτα. Όταν βγήκα στην ΠΑΣΕΓΕΣ πριν από 29 χρόνια και εξελέγην Γενικός Γραµµατέας, είχε 140 εργαζόµενους και στην πρώτη Γενική Συνέλευση είπα ότι εγώ θα την ήθελα να µην έχει παραπάνω από 20-25 εργαζόµενους. Ήταν από τότε δηλαδή ξεκάθαρο για εµένα πόσους εργαζόµενους πρέπει να έχει, γιατί είχε υπηρεσίες οι οποίες χρειάζονταν µία φορά στα πέντε χρόνια. Αργότερα, όταν ανέλαβα πρόεδρος, είχε 80 εργαζόµενους και είπα τότε ότι για µία σειρά ζητήµατα µπορεί να αγοράζει τις υπηρεσίες, όπως κάναµε µε τις µελέτες µε τον ΟΓΑ ή µε το νερό, δηλαδή µία σειρά κλαδικά ζητήµατα τα αντιµετωπίσαµε µε πολύ λιγότερο κόστος. Άρα, το θέµα δεν είναι το πόσους εργαζόµενους έχεις, είναι πώς αξιοποιείς σήµερα στο σύγχρονο management µία σειρά από υπηρεσίες, µε βάση τις ανάγκες που έχει ο χώρος που εκπροσωπείς. Σε ό,τι αφορά, βεβαίως, τα γραφεία, όταν εξελέγην πρόεδρος, είχε γραφεία ενοικιαζόµενα που πλήρωνε 35.000 ενοίκιο ενώ επί ηµερών µου έχει γραφεία ιδιόκτητα, στα οποία η δόση έκανε 22.000 το µήνα. Το γραφείο εξωτερικού υπάρχει ακόµη, αν θέλεις είναι και η «νύφη» που κάποιοι έχουν στο µυαλό τους, πώς µπορούν να αρπάξουν. Όχι το γραφείο, την εκπροσώπηση της ΠΑΣΕΓΕΣ στην Copa Cogeca, αλλά είµαι βέβαιος ότι εκεί θα το διατηρήσουµε, όπως επίσης το όνοµά µας στο εξωτερικό είναι πάρα πολύ καλό.
Μήπως ξεκινήσατε στραβά; Λέγεται ότι ο τρόπος που καταφέρατε να εκλεγείτε το 2000 πρώτη φορά πρόεδρος της διοίκησης της Συνοµοσπονδίας, δεν ήταν τόσο καθαρός και αποτέλεσε την αρχή µιας βεντέτας, είναι έτσι;Πεντακάθαρος ήταν, είναι η πρώτη φορά που εξελέγην πρόεδρος µε τόσο καθαρό τρόπο.
Ήταν αρχή βεντέτας ταυτόχρονα;Ναι, ήταν αρχή βεντέτας µε αυτούς που ήθελαν να έχουν το συνεταιριστικό κίνηµα και κατά κύριο λόγο την ΠΑΣΕΓΕΣ ως παράλληλο µηχανισµό στα κόµµατά τους, για να διαπραγµατεύονται εσωκοµµατικά, θέσεις στην κεντρική Επιτροπή, στα πολιτικά γραφεία, θέσεις υποψηφίων βουλευτών και υπουργών, υφυπουργών κ.λπ. Οµολογουµένως το 2000 που εξελέγην εγώ, έσπασε ο κοµµατισµός στην ΠΑΣΕΓΕΣ κι αυτό πήγε κάτω-κάτω στο συνεταιριστικό κίνηµα. ∆ηλαδή, αν µου πεις τι έχω κάνει αυτά τα χρόνια, έχω κάνει πάρα πολλά λάθη και τα αναγνωρίζω -καλή την καρδιά όµως, όχι µε σκοπιµότητες- αλλά νοµίζω ότι η συµβολή µου η µεγάλη είναι ακριβώς αυτό, ότι έσπασα τον κοµµατισµό.
Ο άνθρωπος για τον οποίο µιλάµε, που εξέφραζε το αντίπαλον δέος, ήταν εκείνη την εποχή υφυπουργός, αναπληρωτής υπουργός κ.λπ. Μήπως για το καλό του χώρου έπρεπε να κάνετε κάτι για να βρεθεί κοινός τόπος; Εγώ όσες διαφωνίες και να είχα µε τα πρόσωπα, ποτέ µου δεν προκάλεσα και, θα έλεγα, επειδή αντιλαµβάνοµαι σε ποιον άνθρωπο αναφέρεσαι, προφανώς µιλάς για έναν πρώην πρόεδρο της ΠΑΣΕΓΕΣ -να τα λέµε τα πράγµατα µε το όνοµά τους, ο οποίος κάποια στιγµή είπε ότι θα βγάλει από το βιογραφικό το ότι υπήρξε πρόεδρος της ΠΑΣΕΓΕΣ- όσο ήταν στο υπουργείο συνεργάστηκα και έβαλα πλάτη σε ό,τι µου ζήτησε. Η διαφωνία µας, η οποία ήταν οριστική και αµετάκλητη, προέκυψε κυρίως από το γεγονός της µεγάλης αποτυχίας που έγινε τότε στο ελαιόλαδο, που δεν πληρώνονταν οι επιδοτήσεις, όπου µου ζητήθηκε, εµµέσως πλην σαφώς, σε κοµµατική σύσκεψη, να καταδικάσω το µακαρίτη τον Γαβαλά ως υπεύθυνο -να τα πούµε έξω από τα δόντια τώρα- γι’ αυτήν την αποτυχία. Εγώ δεν µπορούσα να κάνω κάτι τέτοιο, γιατί εγώ δεν είχα κάνει συµφωνία µε κανέναν. Ο συγκεκριµένος υπουργός είχε κάνει συµφωνία ότι θα φθάσουµε σε συγκεκριµένους τόνους ελαιόλαδο, ήταν µία µεταξύ τους συµφωνία που εγώ δεν είχα σχέση. Από εκεί και πέρα, δεν είχα λόγο να βγω να καταγγέλλω ανθρώπους και πράγµατα που δεν συµµετείχα, δηλαδή εκείνη η αποτυχία του ελαιολάδου χρεώθηκε στο συγκεκριµένο υφυπουργό και παρέσυρε µάλιστα και το κόµµα, το ΠΑΣΟΚ, σε µεγάλη πολιτική ζηµιά.
Ωστόσο, κι αυτό θα µπορούσε να ξεπεραστεί µε το χρόνο.Εγώ δεν είχα τίποτα µε κανέναν, ούτε έχω, απλά µου ζητήθηκε, ουσιαστικά, τη δική τους αποτυχία να τη χρεώσω σε άλλους. Τέτοια παλιανθρωπιά δεν µπορούσα να την κάνω, είναι έξω από το χαρακτήρα µου
Σας λένε πολύ εγωιστή, τακτικιστή, ξεροκέφαλο, αλλά και επιδέξιο στο χειρισµό των θεµάτων. Αποτέλεσε αυτό µία από τις αιτίες που φθάσαµε εδώ, δηλαδή η επιµονή σας µε το παραπάνω σε κάποιες πολιτικές.  
Είµαι αναµφισβήτητα ξεροκέφαλος. Και να θέλω να το διασκεδάσω ή να το ξεπεράσω, είναι καλύτερα να το παραδεχθώ. Ξεροκέφαλος όµως σε ποια πράγµατα; Είµαι ξεροκέφαλος κυρίως σε θέµατα αρχών. ∆ηλαδή, πού µπορεί να µου χρεωθεί ξεροκεφαλιά, στο θέµα του ν. 4015 για παράδειγµα, γιατί ωε τότε δεν υπήρξε πρόβληµα µεταξύ της ΠΑΣΕΓΕΣ και του πολιτικού συστήµατος. Από εκεί ξεκινά η µεγάλη -ας το πούµε- αντιπαράθεση και από εκεί πλέον έβγαλαν και πράγµατα για να απαξιώσουν την ΠΑΣΕΓΕΣ, κυρίως εµένα, για να συµπαρασύρουν και την ΠΑΣΕΓΕΣ.
Είναι όµως κι αυτό συνέχεια της βεντέτας που είπαµε πριν; Βεβαίως δεν θεωρούσα ικανό τον Σκανδαλίδη να σκεφτεί τόσο πολύ δόλια. Θεωρώ ότι ήταν µία ολόκληρη παρέα, ας το πούµε κουµπάρων και φίλων και της οµάδας Σκανδαλίδη, γιατί και µε τον Σκανδαλίδη υπήρχε µία βεντέτα, η οποία ήταν πολιτική και µετεξελίχτηκε σε πόλεµο εναντίον του συνεταιριστικού κινήµατος και της ΠΑΣΕΓΕΣ. Το 2000 που εξελέγην γραµµατέας της Κεντρικής Επιτροπής ήταν ο Σκανδαλίδης, ο οποίος ήθελε να βγάλει κάποιον φίλο του πρόεδρο της ΠΑΣΕΓΕΣ κι εγώ στάθηκα εµπόδιο. Επίσης, να θυµίσω, ότι στην περίοδο που έγινε η µεγάλη κόντρα στο ΠΑΣΟΚ µεταξύ Παπανδρέου, Βενιζέλου και Σκανδαλίδη, εγώ πήρα ανοικτά, µαζί µε τους άλλους κοινωνικούς εταίρους, τη θέση υπέρ του Γιώργου του Παπανδρέου. Ήταν πολιτικές οι κόντρες που είχα, όµως δεν πίστευα ποτέ ότι µία πολιτική αντιπαράθεση -εκεί είναι ίσως το µεγάλο λάθος µου, εκεί απέτυχα και θα συµβούλευα τους επόµενους προέδρους της ΠΑΣΕΓΕΣ να αποφύγουν τέτοια λάθη- θα γίνει µίσος κι αυτό το προσωπικό µίσος θα στρεφόταν εναντίον ενός µεγάλου θεσµού, όπως είναι η ΠΑΣΕΓΕΣ. Βέβαια, η ουσία είναι η αιτία, αυτά είναι αφορµές, οι αιτίες είναι άλλες.
Μπορώ να πάρω γεύση από αιτίες;Αν δεις, µετά την περίοδο Σκανδαλίδη, η συµπεριφορά των κυβερνήσεων δεν διαφέρει, είναι οριζόντια η πολιτική. Να θυµίσω την περίοδο Τσαυτάρη, απαξίωνε καθηµερινά τον συνεταιριστικό θεσµό. Να θυµίσω τη στάση του Μάξιµου του Χαρακόπουλου, µε εκείνες τις περιβόητες καταγγελίες, οι οποίες δεν έβγαλαν τίποτα και γι’ αυτό τις κρατούν στο συρτάρι. Να θυµίσω τον Κουκουλόπουλο, ο οποίος εµένα προσωπικά στο γραφείο του µου έλεγε «θα πάω στη Βουλή µε τα πορίσµατα και θα τους ξεσκίσω, πρόεδρε, θα αποκαταστήσω την αδικία που σου έκαναν». Ο οποίος πήγε και τι είπε; Είπε ότι τα ευρήµατα είναι δυσανάλογα µικρά σε σχέση µε το θόρυβο, σαν να έλεγε ότι υπάρχουν ευρήµατα. Από εκεί, από τη Βουλή και από υπουργείο φιλικό προς τον κ. Κουκουλόπουλο, έφυγαν και πήγαν στα µέσα για το αυτοκίνητο, το τηλέφωνο, τα οποία δεν τα διαιρούσαν, αυτά τα αστεία θέµατα. Τι σηµαίνει αυτό, µία οριζόντια πολιτική και της σηµερινής κυβέρνησης; Τον τοµέα της γεωργίας θέλουν να τον πάρουν από τους αγρότες και να τον δώσουν σε µεγάλα συµφέροντα.
Μήπως είναι µεγάλη κουβέντα αυτό; ∆εν είναι και θα σου πω γιατί. Φορολογικό, ασφαλιστικό, υπηρεσίες, ΕΝΦΙΑ, αν τα βάλεις όλα, θα δεις ότι στο πενιχρό εισόδηµα της συντριπτικής πλειοψηφίας που έχουν οι αγρότες -και µιλάµε για 60-70%- περίπου 50-60% του καθαρού εισοδήµατος θα φύγει από τα χέρια τους. Όταν λοιπόν ο αγρότης που η πλειοψηφία είναι στα 10.000 ευρώ µαζί µε τις επιδοτήσεις, φορολόγηση επιδοτήσεων, κατάργηση ειδικού φόρου πετρελαίου, όλα αυτά αν τα συµπεριλάβεις, θα είναι στα 5.000 κι αν θα είναι στα 5.000 ευρώ, δεν έχει νόηµα. Αυτός ο αγρότης, τι του µένει να κάνει; Να δώσει το κτήµα του και να γίνει εργάτης γης. Τώρα, θα είναι ο µεγαλοαγρότης που είναι σήµερα που θα του πάρει το κτήµα, θα είναι ο κεφαλαιούχος...Πολλά κεφάλαια τριγυρνούν να βρουν εκτάσεις για να αγοράσουν αυτήν τη στιγµή. Σε εµένα έρχονται καταρχήν και ρωτούν και τους λέω, δεν ξέρω, πηγαίνετε αλλού να βρείτε. Θεωρώ ότι το θέµα της γεωργίας στην Ελλάδα πουλήθηκε ξεκάθαρα και το τελευταίο κάστρο που ήταν και παραµένει µε µεγάλες ρωγµές είναι η ΠΑΣΕΓΕΣ, και ποιος είναι ο ξεροκέφαλος στην ΠΑΣΕΓΕΣ, ο Καραµίχας..
BIOΓΡΑΦΙΚΟΓεννήθηκε στο Φιλίσι Λακωνίας το 1950. Kατάγεται από αγροτική οικογένεια και άσκησε το αγροτικό επάγγελµα, αφού εκπλήρωσε τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις. Για πολλές δεκαετίες υπηρετεί και εκλέγεται σε διάφορα όργανα του αγροτικού και συνεταιριστικού κινήµατος. Από το 2000 είναι Πρόεδρος του ∆ιοικητικού Συµβουλίου της οργάνωσης των αγροτών, της ΠΑΣΕΓΕΣ
Συνέντευξη στον Γιάννη Πανάγο στο 546ο φύλλο της εφημερίδας Agrend
 
Μπορούσατε να φανταστείτε ότι θα ερχόταν η ώρα που αντί να παραδώσετε την καρέκλα, θα παραδίδατε τα κλειδιά της ΠΑΣΕΓΕΣ;Τα κλειδιά της ΠΑΣΕΓΕΣ θα τα παραδώσω, είναι και προσωπική µου απόφαση, αλλά θα τα παραδώσω στη νεότερη γενιά.
Στα χρόνια που είστε Πρόεδρος πέρασαν όλων των ειδών οι κυβερνήσεις και φυσικά δεκάδες υπουργοί, καµία και κανένας δεν ήταν καλή ή καλός µε τους συνεταιρισµούς;Θα έλεγα ότι η πλειοψηφία των υπουργών που είχα απέναντί µου ως πρόεδρος, οι πιο πολλοί ήταν φιλοσυνεταιριστές και συνεργάζονταν καθηµερινά µε την ΠΑΣΕΓΕΣ. Αυτό σταµάτησε στον Αλέκο τον Κοντό. Λίγο συνεχίστηκε µε την Μπατζελή και από εκεί και πέρα µπήκαµε βαθύτατα σε υπουργούς αντισυνεταιριστικού κοινού.
Αν δεν κάνω λάθος, παρότι νότιος, είστε Μπαλτατζιδικός, είναι έτσι; Μέχρι κόκκαλο.
Τι σηµαίνει αυτό; Σηµαίνει ότι το όραµα του Μπαλτατζή ήταν η καθετοποίηση της γεωργικής παραγωγής, ήταν αυτό που είναι το ζητούµενο σήµερα, η προστιθέµενη αξία που έπρεπε να παίρνει το ελληνικό αγροτικό προϊόν. Αυτό το είχε πετύχει σε µεγάλο βαθµό ο Αλέξανδρος Μπαλτατζής, είχε φτιάξει ένα πλέγµα συνεταιριστικών επιχειρήσεων, αλλά είχε κι από την άλλη µεριά partner, είχε εταίρο το πολιτικό σύστηµα. Θεωρώ ότι αν είσαι γνήσιος συνεταιριστής, δεν µπορεί να µην είσαι προσκολληµένος στη δράση και στο όραµα του Αλέξανδρου Μπαλτατζή.  
Ο Μπαλτατζής ο αείµνηστος, τα κατάφερε σε µία σκληρή εποχή, τη δεκαετία του ‘60, θα ήταν περήφανος για τους επιγόνους του;Όχι. Νοµίζω ότι αν ζούσε ο αείµνηστος, θα είχε πέσει σε βαθιά κατάθλιψη. Γι’ αυτό που έφτιαξε ο Μπαλτατζής και µε τη συνεργασία της πολιτείας και ιδιαίτερα του Κωνσταντίνου Καραµανλή, θα έλεγα ότι γκρεµίστηκε άδοξα µέσα στη δεκαετία του ‘80 και του ‘90.
Όταν παραλάβατε την οργάνωση, είχε περισσότερους από 30 υπαλλήλους, γραφεία, αντιπροσωπεία στις Βρυξέλλες, καλό όνοµα εντός και εκτός της χώρας, φοβάµαι ότι σήµερα δεν της έχει αποµείνει τίποτα. Όταν βγήκα στην ΠΑΣΕΓΕΣ πριν από 29 χρόνια και εξελέγην Γενικός Γραµµατέας, είχε 140 εργαζόµενους και στην πρώτη Γενική Συνέλευση είπα ότι εγώ θα την ήθελα να µην έχει παραπάνω από 20-25 εργαζόµενους. Ήταν από τότε δηλαδή ξεκάθαρο για εµένα πόσους εργαζόµενους πρέπει να έχει, γιατί είχε υπηρεσίες οι οποίες χρειάζονταν µία φορά στα πέντε χρόνια. Αργότερα, όταν ανέλαβα πρόεδρος, είχε 80 εργαζόµενους και είπα τότε ότι για µία σειρά ζητήµατα µπορεί να αγοράζει τις υπηρεσίες, όπως κάναµε µε τις µελέτες µε τον ΟΓΑ ή µε το νερό, δηλαδή µία σειρά κλαδικά ζητήµατα τα αντιµετωπίσαµε µε πολύ λιγότερο κόστος. Άρα, το θέµα δεν είναι το πόσους εργαζόµενους έχεις, είναι πώς αξιοποιείς σήµερα στο σύγχρονο management µία σειρά από υπηρεσίες, µε βάση τις ανάγκες που έχει ο χώρος που εκπροσωπείς. Σε ό,τι αφορά, βεβαίως, τα γραφεία, όταν εξελέγην πρόεδρος, είχε γραφεία ενοικιαζόµενα που πλήρωνε 35.000 ενοίκιο ενώ επί ηµερών µου έχει γραφεία ιδιόκτητα, στα οποία η δόση έκανε 22.000 το µήνα. Το γραφείο εξωτερικού υπάρχει ακόµη, αν θέλεις είναι και η «νύφη» που κάποιοι έχουν στο µυαλό τους, πώς µπορούν να αρπάξουν. Όχι το γραφείο, την εκπροσώπηση της ΠΑΣΕΓΕΣ στην Copa Cogeca, αλλά είµαι βέβαιος ότι εκεί θα το διατηρήσουµε, όπως επίσης το όνοµά µας στο εξωτερικό είναι πάρα πολύ καλό.
Μήπως ξεκινήσατε στραβά; Λέγεται ότι ο τρόπος που καταφέρατε να εκλεγείτε το 2000 πρώτη φορά πρόεδρος της διοίκησης της Συνοµοσπονδίας, δεν ήταν τόσο καθαρός και αποτέλεσε την αρχή µιας βεντέτας, είναι έτσι;Πεντακάθαρος ήταν, είναι η πρώτη φορά που εξελέγην πρόεδρος µε τόσο καθαρό τρόπο.
Ήταν αρχή βεντέτας ταυτόχρονα;Ναι, ήταν αρχή βεντέτας µε αυτούς που ήθελαν να έχουν το συνεταιριστικό κίνηµα και κατά κύριο λόγο την ΠΑΣΕΓΕΣ ως παράλληλο µηχανισµό στα κόµµατά τους, για να διαπραγµατεύονται εσωκοµµατικά, θέσεις στην κεντρική Επιτροπή, στα πολιτικά γραφεία, θέσεις υποψηφίων βουλευτών και υπουργών, υφυπουργών κ.λπ. Οµολογουµένως το 2000 που εξελέγην εγώ, έσπασε ο κοµµατισµός στην ΠΑΣΕΓΕΣ κι αυτό πήγε κάτω-κάτω στο συνεταιριστικό κίνηµα. ∆ηλαδή, αν µου πεις τι έχω κάνει αυτά τα χρόνια, έχω κάνει πάρα πολλά λάθη και τα αναγνωρίζω -καλή την καρδιά όµως, όχι µε σκοπιµότητες- αλλά νοµίζω ότι η συµβολή µου η µεγάλη είναι ακριβώς αυτό, ότι έσπασα τον κοµµατισµό.
Ο άνθρωπος για τον οποίο µιλάµε, που εξέφραζε το αντίπαλον δέος, ήταν εκείνη την εποχή υφυπουργός, αναπληρωτής υπουργός κ.λπ. Μήπως για το καλό του χώρου έπρεπε να κάνετε κάτι για να βρεθεί κοινός τόπος; Εγώ όσες διαφωνίες και να είχα µε τα πρόσωπα, ποτέ µου δεν προκάλεσα και, θα έλεγα, επειδή αντιλαµβάνοµαι σε ποιον άνθρωπο αναφέρεσαι, προφανώς µιλάς για έναν πρώην πρόεδρο της ΠΑΣΕΓΕΣ -να τα λέµε τα πράγµατα µε το όνοµά τους, ο οποίος κάποια στιγµή είπε ότι θα βγάλει από το βιογραφικό το ότι υπήρξε πρόεδρος της ΠΑΣΕΓΕΣ- όσο ήταν στο υπουργείο συνεργάστηκα και έβαλα πλάτη σε ό,τι µου ζήτησε. Η διαφωνία µας, η οποία ήταν οριστική και αµετάκλητη, προέκυψε κυρίως από το γεγονός της µεγάλης αποτυχίας που έγινε τότε στο ελαιόλαδο, που δεν πληρώνονταν οι επιδοτήσεις, όπου µου ζητήθηκε, εµµέσως πλην σαφώς, σε κοµµατική σύσκεψη, να καταδικάσω το µακαρίτη τον Γαβαλά ως υπεύθυνο -να τα πούµε έξω από τα δόντια τώρα- γι’ αυτήν την αποτυχία. Εγώ δεν µπορούσα να κάνω κάτι τέτοιο, γιατί εγώ δεν είχα κάνει συµφωνία µε κανέναν. Ο συγκεκριµένος υπουργός είχε κάνει συµφωνία ότι θα φθάσουµε σε συγκεκριµένους τόνους ελαιόλαδο, ήταν µία µεταξύ τους συµφωνία που εγώ δεν είχα σχέση. Από εκεί και πέρα, δεν είχα λόγο να βγω να καταγγέλλω ανθρώπους και πράγµατα που δεν συµµετείχα, δηλαδή εκείνη η αποτυχία του ελαιολάδου χρεώθηκε στο συγκεκριµένο υφυπουργό και παρέσυρε µάλιστα και το κόµµα, το ΠΑΣΟΚ, σε µεγάλη πολιτική ζηµιά.
Ωστόσο, κι αυτό θα µπορούσε να ξεπεραστεί µε το χρόνο.Εγώ δεν είχα τίποτα µε κανέναν, ούτε έχω, απλά µου ζητήθηκε, ουσιαστικά, τη δική τους αποτυχία να τη χρεώσω σε άλλους. Τέτοια παλιανθρωπιά δεν µπορούσα να την κάνω, είναι έξω από το χαρακτήρα µου
Σας λένε πολύ εγωιστή, τακτικιστή, ξεροκέφαλο, αλλά και επιδέξιο στο χειρισµό των θεµάτων. Αποτέλεσε αυτό µία από τις αιτίες που φθάσαµε εδώ, δηλαδή η επιµονή σας µε το παραπάνω σε κάποιες πολιτικές.  
Είµαι αναµφισβήτητα ξεροκέφαλος. Και να θέλω να το διασκεδάσω ή να το ξεπεράσω, είναι καλύτερα να το παραδεχθώ. Ξεροκέφαλος όµως σε ποια πράγµατα; Είµαι ξεροκέφαλος κυρίως σε θέµατα αρχών. ∆ηλαδή, πού µπορεί να µου χρεωθεί ξεροκεφαλιά, στο θέµα του ν. 4015 για παράδειγµα, γιατί ωε τότε δεν υπήρξε πρόβληµα µεταξύ της ΠΑΣΕΓΕΣ και του πολιτικού συστήµατος. Από εκεί ξεκινά η µεγάλη -ας το πούµε- αντιπαράθεση και από εκεί πλέον έβγαλαν και πράγµατα για να απαξιώσουν την ΠΑΣΕΓΕΣ, κυρίως εµένα, για να συµπαρασύρουν και την ΠΑΣΕΓΕΣ.
Είναι όµως κι αυτό συνέχεια της βεντέτας που είπαµε πριν; Βεβαίως δεν θεωρούσα ικανό τον Σκανδαλίδη να σκεφτεί τόσο πολύ δόλια. Θεωρώ ότι ήταν µία ολόκληρη παρέα, ας το πούµε κουµπάρων και φίλων και της οµάδας Σκανδαλίδη, γιατί και µε τον Σκανδαλίδη υπήρχε µία βεντέτα, η οποία ήταν πολιτική και µετεξελίχτηκε σε πόλεµο εναντίον του συνεταιριστικού κινήµατος και της ΠΑΣΕΓΕΣ. Το 2000 που εξελέγην γραµµατέας της Κεντρικής Επιτροπής ήταν ο Σκανδαλίδης, ο οποίος ήθελε να βγάλει κάποιον φίλο του πρόεδρο της ΠΑΣΕΓΕΣ κι εγώ στάθηκα εµπόδιο. Επίσης, να θυµίσω, ότι στην περίοδο που έγινε η µεγάλη κόντρα στο ΠΑΣΟΚ µεταξύ Παπανδρέου, Βενιζέλου και Σκανδαλίδη, εγώ πήρα ανοικτά, µαζί µε τους άλλους κοινωνικούς εταίρους, τη θέση υπέρ του Γιώργου του Παπανδρέου. Ήταν πολιτικές οι κόντρες που είχα, όµως δεν πίστευα ποτέ ότι µία πολιτική αντιπαράθεση -εκεί είναι ίσως το µεγάλο λάθος µου, εκεί απέτυχα και θα συµβούλευα τους επόµενους προέδρους της ΠΑΣΕΓΕΣ να αποφύγουν τέτοια λάθη- θα γίνει µίσος κι αυτό το προσωπικό µίσος θα στρεφόταν εναντίον ενός µεγάλου θεσµού, όπως είναι η ΠΑΣΕΓΕΣ. Βέβαια, η ουσία είναι η αιτία, αυτά είναι αφορµές, οι αιτίες είναι άλλες.
Μπορώ να πάρω γεύση από αιτίες;Αν δεις, µετά την περίοδο Σκανδαλίδη, η συµπεριφορά των κυβερνήσεων δεν διαφέρει, είναι οριζόντια η πολιτική. Να θυµίσω την περίοδο Τσαυτάρη, απαξίωνε καθηµερινά τον συνεταιριστικό θεσµό. Να θυµίσω τη στάση του Μάξιµου του Χαρακόπουλου, µε εκείνες τις περιβόητες καταγγελίες, οι οποίες δεν έβγαλαν τίποτα και γι’ αυτό τις κρατούν στο συρτάρι. Να θυµίσω τον Κουκουλόπουλο, ο οποίος εµένα προσωπικά στο γραφείο του µου έλεγε «θα πάω στη Βουλή µε τα πορίσµατα και θα τους ξεσκίσω, πρόεδρε, θα αποκαταστήσω την αδικία που σου έκαναν». Ο οποίος πήγε και τι είπε; Είπε ότι τα ευρήµατα είναι δυσανάλογα µικρά σε σχέση µε το θόρυβο, σαν να έλεγε ότι υπάρχουν ευρήµατα. Από εκεί, από τη Βουλή και από υπουργείο φιλικό προς τον κ. Κουκουλόπουλο, έφυγαν και πήγαν στα µέσα για το αυτοκίνητο, το τηλέφωνο, τα οποία δεν τα διαιρούσαν, αυτά τα αστεία θέµατα. Τι σηµαίνει αυτό, µία οριζόντια πολιτική και της σηµερινής κυβέρνησης; Τον τοµέα της γεωργίας θέλουν να τον πάρουν από τους αγρότες και να τον δώσουν σε µεγάλα συµφέροντα.
Μήπως είναι µεγάλη κουβέντα αυτό; ∆εν είναι και θα σου πω γιατί. Φορολογικό, ασφαλιστικό, υπηρεσίες, ΕΝΦΙΑ, αν τα βάλεις όλα, θα δεις ότι στο πενιχρό εισόδηµα της συντριπτικής πλειοψηφίας που έχουν οι αγρότες -και µιλάµε για 60-70%- περίπου 50-60% του καθαρού εισοδήµατος θα φύγει από τα χέρια τους. Όταν λοιπόν ο αγρότης που η πλειοψηφία είναι στα 10.000 ευρώ µαζί µε τις επιδοτήσεις, φορολόγηση επιδοτήσεων, κατάργηση ειδικού φόρου πετρελαίου, όλα αυτά αν τα συµπεριλάβεις, θα είναι στα 5.000 κι αν θα είναι στα 5.000 ευρώ, δεν έχει νόηµα. Αυτός ο αγρότης, τι του µένει να κάνει; Να δώσει το κτήµα του και να γίνει εργάτης γης. Τώρα, θα είναι ο µεγαλοαγρότης που είναι σήµερα που θα του πάρει το κτήµα, θα είναι ο κεφαλαιούχος...Πολλά κεφάλαια τριγυρνούν να βρουν εκτάσεις για να αγοράσουν αυτήν τη στιγµή. Σε εµένα έρχονται καταρχήν και ρωτούν και τους λέω, δεν ξέρω, πηγαίνετε αλλού να βρείτε. Θεωρώ ότι το θέµα της γεωργίας στην Ελλάδα πουλήθηκε ξεκάθαρα και το τελευταίο κάστρο που ήταν και παραµένει µε µεγάλες ρωγµές είναι η ΠΑΣΕΓΕΣ, και ποιος είναι ο ξεροκέφαλος στην ΠΑΣΕΓΕΣ, ο Καραµίχας..
BIOΓΡΑΦΙΚΟΓεννήθηκε στο Φιλίσι Λακωνίας το 1950. Kατάγεται από αγροτική οικογένεια και άσκησε το αγροτικό επάγγελµα, αφού εκπλήρωσε τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις. Για πολλές δεκαετίες υπηρετεί και εκλέγεται σε διάφορα όργανα του αγροτικού και συνεταιριστικού κινήµατος. Από το 2000 είναι Πρόεδρος του ∆ιοικητικού Συµβουλίου της οργάνωσης των αγροτών, της ΠΑΣΕΓΕΣ
Συνέντευξη στον Γιάννη Πανάγο στο 546ο φύλλο της εφημερίδας Agrend