Είναι χρόνια τώρα, που γενιές ολόκληρες δηµοσίων υπαλλήλων έχουν ξεχάσει το λόγο για τον οποίο βρίσκονται στις θέσεις τις οποίες καλούνται να υπηρετήσουν, ενώ ο Νίκος Κακαβάς, όπως και πολλοί από τους παραδοσιακούς «εργατοπατέρες», είναι εκεί για να συντηρεί αυτή τη λήθη
Έχοντας γράψει πολλά χιλιόµετρα στο στρατηγείο της πλατείας Βάθη κι έχοντας ζήσει από κοντά πολλές κυβερνήσεις και πολλούς υπουργούς, θα λέγαµε ότι ο Νίκος Κακαβάς έχει αναπτύξει µια µοναδική τεχνογνωσία.
Ξέρει ότι οι υπουργοί είναι… αναλώσιµοι, βλέπει ότι οι κυβερνήσεις έρχονται και παρέρχονται και έχει «πείσει» επ’ αυτού τόσο τα επιτελικά στελέχη όσο και το υπόλοιπο στελεχιακό δυναµικό του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίµων, των περιφερειακών υπηρεσιών, ενίοτε και των εποπτευόµενων οργανισµών.
Έχοντας δηµιουργήσει (ο Κακαβάς) ένα τέτοιο «µπετόν αρµέ», άντε µετά η πολιτική ηγεσία και το δίκτυο των ανίδεων τις περισσότερες φορές, γύρω από τα θέµατα αυτά, νεόφερτων συµβούλων να βρει άκρη. Στο τέλος όλοι και όλα περνούν από τον Κακαβά.
Αυτός µε τη σειρά του, βλέπει, µετράει και κάνει το παιχνίδι του. Εξυπηρετεί τους υπουργούς που θέλει, φυσικά µόνο εκεί που θέλει, πουλάει εκδούλευση, εξασφαλίζοντας παράλληλα διευκολύνσεις (για τους στρατιώτες του) και γενικά πολιτική κάλυψη στο όλο σκηνικό. Λύνει και δένει µε άλλα λόγια, σε όλο το φάσµα των οργανωτικών δοµών του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης.
Όλοι τον ήξεραν για παιδί της Νέας ∆ηµοκρατίας, τα πήγε ωστόσο πολύ καλά και µε το ΠΑΣΟΚ. Βέβαια η εποχή ΣΥΡΙΖΑ (σε συγκυβέρνηση µε τους ΑΝΕΛ) µοιάζει µε «βούτυρο στο ψωµί του».
Παίζοντας αριστοτεχνικά µε τις υπερευαισθησίες των σηµερινών κυβερνώντων (ιδιαίτερα του ανασφαλούς, εκ φύσεως, υπουργού Βαγγέλη Αποστόλου) στα θέµατα προσωπικού και εργασιακών σχέσεων, η «αλεπού» των συντεχνιών και του κρατικοσυνδικαλισµού, έχει καταφέρει να τους έχει… όλους στο τσεπάκι. Μέχρι πότε; Μέχρι να έρθουν οι επόµενοι. Ποιος την πληρώνει τη νύφη; Μα φυσικά οι Έλληνες αγρότες, οι οποίοι καλούνται µε απαρχαιωµένες δοµές να µπουν στη µάχη του ανταγωνισµού µε τον Γάλλο και τον Γερµανό αγρότη.
Ο Νίκος Κακαβάς, γεωπόνος, γεννηθείς το 1961 στη Χαλκίδα Ευβοίας, είναι πρόεδρος της Πανελλήνιας Οµοσπονδίας Γεωτεχνικών ∆ηµοσίων Υπαλλήλων (ΠΟΓΕ∆Υ) και µέλος του Γεωτεχνικού Επιµελητηρίου Ελλάδος (ΓΕΩΤΕΕ)
Εµβληµατική µορφή του συνδικαλιστικού κινήµατος στον δηµοσιοϋπαλληλικό χώρο, διατηρεί κορυφαίες θέσεις έκφρασης του κλάδου εδώ και τρεις δεκαετίες, επιβεβαιώνοντας αυτό που λένε ότι οι υπουργοί αλλάζουνε αλλά ο Κακαβάς µένει.
Έχοντας γράψει πολλά χιλιόµετρα στο στρατηγείο της πλατείας Βάθη κι έχοντας ζήσει από κοντά πολλές κυβερνήσεις και πολλούς υπουργούς, θα λέγαµε ότι ο Νίκος Κακαβάς έχει αναπτύξει µια µοναδική τεχνογνωσία.
Ξέρει ότι οι υπουργοί είναι… αναλώσιµοι, βλέπει ότι οι κυβερνήσεις έρχονται και παρέρχονται και έχει «πείσει» επ’ αυτού τόσο τα επιτελικά στελέχη όσο και το υπόλοιπο στελεχιακό δυναµικό του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίµων, των περιφερειακών υπηρεσιών, ενίοτε και των εποπτευόµενων οργανισµών.
Έχοντας δηµιουργήσει (ο Κακαβάς) ένα τέτοιο «µπετόν αρµέ», άντε µετά η πολιτική ηγεσία και το δίκτυο των ανίδεων τις περισσότερες φορές, γύρω από τα θέµατα αυτά, νεόφερτων συµβούλων να βρει άκρη. Στο τέλος όλοι και όλα περνούν από τον Κακαβά.
Αυτός µε τη σειρά του, βλέπει, µετράει και κάνει το παιχνίδι του. Εξυπηρετεί τους υπουργούς που θέλει, φυσικά µόνο εκεί που θέλει, πουλάει εκδούλευση, εξασφαλίζοντας παράλληλα διευκολύνσεις (για τους στρατιώτες του) και γενικά πολιτική κάλυψη στο όλο σκηνικό. Λύνει και δένει µε άλλα λόγια, σε όλο το φάσµα των οργανωτικών δοµών του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης.
Όλοι τον ήξεραν για παιδί της Νέας ∆ηµοκρατίας, τα πήγε ωστόσο πολύ καλά και µε το ΠΑΣΟΚ. Βέβαια η εποχή ΣΥΡΙΖΑ (σε συγκυβέρνηση µε τους ΑΝΕΛ) µοιάζει µε «βούτυρο στο ψωµί του».
Παίζοντας αριστοτεχνικά µε τις υπερευαισθησίες των σηµερινών κυβερνώντων (ιδιαίτερα του ανασφαλούς, εκ φύσεως, υπουργού Βαγγέλη Αποστόλου) στα θέµατα προσωπικού και εργασιακών σχέσεων, η «αλεπού» των συντεχνιών και του κρατικοσυνδικαλισµού, έχει καταφέρει να τους έχει… όλους στο τσεπάκι. Μέχρι πότε; Μέχρι να έρθουν οι επόµενοι. Ποιος την πληρώνει τη νύφη; Μα φυσικά οι Έλληνες αγρότες, οι οποίοι καλούνται µε απαρχαιωµένες δοµές να µπουν στη µάχη του ανταγωνισµού µε τον Γάλλο και τον Γερµανό αγρότη.
Ο Νίκος Κακαβάς, γεωπόνος, γεννηθείς το 1961 στη Χαλκίδα Ευβοίας, είναι πρόεδρος της Πανελλήνιας Οµοσπονδίας Γεωτεχνικών ∆ηµοσίων Υπαλλήλων (ΠΟΓΕ∆Υ) και µέλος του Γεωτεχνικού Επιµελητηρίου Ελλάδος (ΓΕΩΤΕΕ)
Εµβληµατική µορφή του συνδικαλιστικού κινήµατος στον δηµοσιοϋπαλληλικό χώρο, διατηρεί κορυφαίες θέσεις έκφρασης του κλάδου εδώ και τρεις δεκαετίες, επιβεβαιώνοντας αυτό που λένε ότι οι υπουργοί αλλάζουνε αλλά ο Κακαβάς µένει.
