Μέσα στον Οκτώβρη έχουν υποσχεθεί χρήµα από νιτρικά, βιολογικά, εξισωτική, καταρροϊκό, ενιαία, ΕΦΚ πετρελαίου…. Σαν πολλά δεν µαζεύτηκαν; Και αφού τόσο καιρό δεν υπήρχαν λεφτά, τώρα που θα βρεθούν, αναρωτιούνται οι παραγωγοί;
Οι συνθήκες φτώχειας που φαίνεται να αυξάνονται µε γεωµετρική πρόοδο, σε συνδυασµό µε τη δυστοκία της αγοράς έχουν αλλάξει και τις καταναλωτικές µας συνήθειες! Αυτό, θα µου πεις, γνωστό! Το νεότερο είναι ότι οι Λαρισαίοι άλλαξαν «χούγια» ακόµα και στο ψωµί, βασικό είδος της ελληνικής µεσογειακής µας διατροφής! Χαρακτηριστικό είναι ότι αρτοποιείο στο κέντρο της πόλης, στην Τρίγωνη πλατεία, πουλάει και χθεσινό ψωµί στη µισή τιµή, δηλαδή µε 40 λεπτά….
Τα πάνω κάτω έρχονται και µε τις αποζηµιώσεις από το εµπάργκο! Τώρα, πάνω από ένα µήνα µετά τις αποφάσεις για την απόσυρση και την προώθηση των ροδάκινων και των νεκταρινιών που «χτύπησε» ο ρωσικός αποκλεισµός, ο υπουργός έρχεται να µας ενηµερώσει ότι µόλις 3.100 τόνοι χρήζουν αποζηµίωσης, καθώς η ζηµιά αφορά κυρίως τις πρώιµες ποικιλίες, αφού τελικά οι όψιµες –µη σας πω- πληρώθηκαν και καλά στην αγορά!
Και µιας και ο λόγος για τη Ρωσία, να σας πω, ότι σε ανάρτησή του στο Facebook ο Αλέξης του ΣΥΡΙΖΑ αναφέρθηκε στην οικονοµική ζηµία των παραγωγών ακτινιδίων της Πιερίας από το ρωσικό εµπάργκο και στην επακόλουθη αδυναµία τους να ανταποκριθούν στις δανειακές τους υποχρεώσεις. «Πώς θα βρεθούν νέες αγορές για τα ακτινίδια;», διερωτάται ο Αλέξης Τσίπρας και σηµειώνει ότι οι καλλιεργητές ακτινιδίων της Πιερίας είναι ανυπεράσπιστοι, όσον αφορά την τύχη του προϊόντος τους, λόγω του εµπάργκο.
Η πιθανότητα οικονοµικής ζηµιάς και η αδυναµία να ανταποκριθούν στις δανειακές τους υποχρεώσεις, κρέµεται πάνω από το λαιµό τους, ως δαµόκλειος σπάθη, αναφέρει και θυµίζει πως η παραγωγή ακτινιδίου στο µεγαλύτερό της µέρος εξάγεται, δίνοντας σηµαντικά στα έσοδα της χώρας. Εν τούτοις, γράφει, χωρίς παραγωγική ανασυγκρότηση και στήριξη της Ελλάδας της παραγωγής, έναντι της Ελλάδας της αρπαχτής, δεν θα βγούµε από την κρίση. Σωστή η διαπίστωση, αλλά µήπως είναι κι αυτή διαποτισµένη από την ασφάλεια του αντιπολιτευτικού λόγου, που παραδοσιακά έχει αποδειχθεί πως όταν, εν τέλει, γίνεται κυβερνητικός, πάσχει από… αµνησία;
Ο ΜΠΛΟΚΑΤΖΗΣ
