Με ένα σύστημα με αντλίες και βαλβίδες, κατάφεραν να μετατρέψουν τα αέρια από το πεπτικό σύστημα βοοειδών σε καύσιμο
Περίπου το 30% των συνολικών εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου της χώρας, εκλύονται από ζώα, καθώς η Αργεντινή αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους εξαγωγείς βοείου κρέατος, με 51 εκατομμύρια κεφαλές βοοειδών.
Αυτό εξηγείται εύκολα από το γεγονός ότι κάθε αγελάδα απελευθερώνει 250-300 λίτρα καθαρού μεθανίου ημερησίως, ενέργεια αρκετή για να λειτουργήσει ένα ψυγείο για 24 ώρες.
Με τα αποθέματα των ορυκτών καυσίμων να εξαντλούνται, αρκετές εναλλακτικές παραγωγής ενέργειας δοκιμάζονται ολοένα και περισσότερο στην πράξη, για να διαπιστωθεί η βιοσυμότητα και χρηστικότητά τους
Η πειραματική τεχνική που αναπτύχθηκε από το Εθνικό Ινστιτούτο Αγροτικής Τεχνολογίας της Αργεντινής, διοχετεύει τα πεπτικά αέρια από τη στομαχική κοιλότητα των βοοειδών, σε μία δεξαμενή, μέσω ενός σωλήνα
«Όταν συμπιεστούν τα αέρια που εκπέμπει μία αγελάδα, είναι σαν να έχεις φυσικό αέριο», δήλωσε ο Guillermo Berra, ο οποίος μετέχει στην έρευνα.
Η συγκεκριμένη πρακτική μπορεί σήμερα να μην είναι ιδιαίτερα πρακτική, όμως έως το 2050 προβλέπεται πως θα αποτελέσει μία καλή εναλλακτική
Περίπου το 30% των συνολικών εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου της χώρας, εκλύονται από ζώα, καθώς η Αργεντινή αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους εξαγωγείς βοείου κρέατος, με 51 εκατομμύρια κεφαλές βοοειδών.
Αυτό εξηγείται εύκολα από το γεγονός ότι κάθε αγελάδα απελευθερώνει 250-300 λίτρα καθαρού μεθανίου ημερησίως, ενέργεια αρκετή για να λειτουργήσει ένα ψυγείο για 24 ώρες.
Με τα αποθέματα των ορυκτών καυσίμων να εξαντλούνται, αρκετές εναλλακτικές παραγωγής ενέργειας δοκιμάζονται ολοένα και περισσότερο στην πράξη, για να διαπιστωθεί η βιοσυμότητα και χρηστικότητά τους
Η πειραματική τεχνική που αναπτύχθηκε από το Εθνικό Ινστιτούτο Αγροτικής Τεχνολογίας της Αργεντινής, διοχετεύει τα πεπτικά αέρια από τη στομαχική κοιλότητα των βοοειδών, σε μία δεξαμενή, μέσω ενός σωλήνα
«Όταν συμπιεστούν τα αέρια που εκπέμπει μία αγελάδα, είναι σαν να έχεις φυσικό αέριο», δήλωσε ο Guillermo Berra, ο οποίος μετέχει στην έρευνα.
Η συγκεκριμένη πρακτική μπορεί σήμερα να μην είναι ιδιαίτερα πρακτική, όμως έως το 2050 προβλέπεται πως θα αποτελέσει μία καλή εναλλακτική
