Όπως εξήγησε ο επικεφαλής της μονάδας Agrobiotechnology, John Veramendi, ‘’ο καπνός σαν πηγή βιομάζας για την παραγωγή βιοαιθανόλης θα μπορούσε να αποτελέσει την εναλλακτική λύση στην παραδοσιακή εκμετάλλευση καπνού η οποία βρίσκεται σε πτώση σε ΗΠΑ και Ευρώπη, καθώς δεν μπορούν να ανταγωνιστούν αναδυόμενες χώρες όπως η Κίνα.
Κατά την έρευνα, η οποία δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Molecular Breeding, καλλιεργήθηκαν εμπορικής εκμετάλλευσης καπνοφυτείες Virginia Gold και Αβάνα. Η φυτεία είχε υποστεί γενετική τροποποίηση με σκοπό να αυξήσουν την παραγωγή ζάχαρης και αμύλου, που συμβάλλουν στην αύξηση της παραγωγής αιθανόλης.
Ο καθηγητής Veramendi σχολίασε για την έρευνα πως, ‘’ από την επιτόπια έρευνα που πραγματοποιήσαμε σε αυτές τις δύο ποικιλίες βρήκαμε πως το άμυλο και η ζάχαρη στα φύλλα καπνού ήταν αρκετά υψηλότερα’’. Η παραδοσιακή μέθοδος καλλιέργειας καπνού επιτρέπει στο φυτό να αναπτυχθεί και τα φύλλα να μεγαλώσουν, καθώς η νικοτίνη συνθέτεται όταν το φυτό είναι πιο ώριμο. Ωστόσο, αν τα φυτά επρόκειτο να χρησιμοποιηθούν για την παραγωγή βιοκαυσίμων, οι ερευνητές έπρεπε να ψάξουν για υψηλότερης πυκνότητας σπορά παρόμοια με εκείνη των κτηνοτροφικών φυτών: ‘’Όταν ο καπνός μεγαλώσει σε ύψος περίπου 50 εκατοστών, τότε κόβεται και πηγαίνει στη μονάδα επεξεργασίας βιομάζας. Έτσι, πήραμε έως και 160 τόνους ύλης ανά εκτάριο κατά τη διάρκεια του κύκλου.
Επιπλέον, όταν ο καπνός ολοκληρώνεται στο βιοδιυλιστήριο, μπορεί να γίνει η εξαγωγή χρήσιμο υποπροϊόντων όπως οι πρωτεΐνες, (οι οποίες αποτελούν πάνω από το 30% του καθαρού βάρους του φυτού και είναι θρεπτικά πιο πλήρης ενώ έχουν μεγαλύτερο ρυθμό απόδοσης πρωτεΐνης από το γάλα αγελάδας ή σόγιας, οπότε θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν στη διατροφή ανθρώπων και ζώων) και ξανθοφύλλες (προσθετικό για την τροφή πουλερικών).
Σημειώνεται πως τα τελευταία 10 χρόνια, η έκταση καπνοπαραγωγής έχει κοπεί. Από δω και στο εξής, υψηλής πυκνότητας καλλιεργητικές μελέτες θα χρειαστεί να γίνουν ώστε να επαληθευθούν τα αποτελέσματα της πρώτης έρευνας.
